ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Dakgoot

Inleiding – vroeger was er geen riool om het regenwater af te voeren; het liep gewoon van het dak af, viel vanaf de dakoverstek naar beneden en ging vervolgens via (brand)gangetjes naar beneden de rivier in. Tegenwoordig kan dit niet meer en het is ook beter voor een gebouw om het water netjes af te voeren zodat de muren niet onnodig extra nat worden. In de loop van de jaren (of eigenlijk eeuwen) was het pand voorzien van een paar dakgoten op de plaatsen die het meest in het zicht zaten.

Aan de achterkant en linker zijkant zaten dus geen dakgoten en bij elke stevige regenbui kregen we binnen een soort “Niagara gevoel” doordat het geluid van een grote hoeveelheid vallend water moeiteloos door de dikke muren heen kwam. Het houtwerk zag er op die plaats slecht uit, de muren waren groen van het mos en de keuken was ook niet altijd even droog. Kortom: redenen genoeg om een dakgoot te gaan maken!

Augustus 2010 – de foto’s rechts zijn geen plaatjes van een zeldzame steenvaren hoog in het Andesgebergte, maar het zijn foto’s van de buitenmuren onder het keuken- en badkamerraam. Door het opspattende water en het feit dat er nauwelijks tot geen zon op schijnt is er een vochtig schaduwrijk biotoop ontstaan waarin planten zich eeuwenlang hebben kunnen ontwikkelen. Nu zijn we zeker geen plantenhaters, maar vochtige varens die op huismuren groeien gaat net iets te ver.

Het idee om een dakgoot en regenpijp te maken was een stuk makkelijker dan gedaan. Er is namelijk al nauwelijks ruimte om een ladder neer te zetten en die ruimte zou alleen nog maar kleiner worden.
Ook zijn de 2 daken niet even hoog; het hoogte verschil is ongeveer 60 cm.

De dakgoot moet ook het nodige water kunnen verwerken, want het de lengte van de goot is maar een ruime meter, terwijl -vanwege de schuinlopende daken en de dakhoeken- de noklengte minstens het tienvoudige is.

Ondanks de beperkte ruimte hebben we toch voor de breedste goot en de grootste afvoerpijp gekozen want je gaat zoiets niet nog een keer doen. Omdat het een oud pand is leek ons een kunststof geen gezicht en daarom hebben we gekozen voor zink.

De bouwmarkt had alle onderdelen op voorraad, maar de klemmen om de gootdelen en hoeken te verbinden bleken geen succes. De verbinding was te slap en de klemmen schoten telkens los en dan stond er nog niet eens een ladder tegenaan.

De klemmen werden er weer afgehaald en de gootdelen en hoeken werden aan elkaar gesoldeerd. Dit was stevig genoeg om ook een ladder tegenaan te zetten en het stond ook nog authentieker.
Hoewel de totale gootlengte tot nu toe maar ca. 3,5 meter is, was het toch nog een heel werk om het goed op z’n plaats te krijgen; de muren zijn niet recht en staan niet haaks op elkaar, het dak loopt niet precies evenwijdig aan de muren, de dakhoeken zijn niet constant en dakoverstek varieert. Elke beugel moest dus op maat gemaakt worden en op de juiste manier op het dak geplaatst worden om te zorgen dat het water de juiste kant op zou lopen.
Inmiddels heeft het een paar keer flink geregend en zijn er de nodige liters via de dakgoot en regenpijp weggelopen. De dakgoot is nog niet helemaal af en we zijn benieuwd of en wanneer de muurvarens verdwijnen……

2016

15 juni 2016 – bij het maken van het nieuwe dak hebben we niet overal een dakgoot gemaakt, omdat dit volgens de timmerman beter tegelijk met de nieuwe dakbedekking kon gebeuren. Zoals wel vaker is dat een paar jaar uitgelopen en hebben we al die tijd geen dakgoot. Niet echt een ramp, maar het water plenst van het dak af en zet regelmatig een stuk tuin blank. Het water lijkt dan deels onder de vloer van de koeienstal door te lopen en daardoor wordt het trapje naar de lager gelegen garage vochtig. We gaan daarom binnenkort toch maar een dakgoot maken.

18 september 2016 – komende week willen we ook de dakgoot aan de kant van de koeienstal plaatsen. Daar ontbreekt nog steeds ruim 8 meter dakgoot en een regenpijp, waardoor bij regen het nodige water naar beneden klettert van het ca. 25 m2 grote dak. Het benodigde materiaal hadden we al eerder gekocht en we hebben het nu klaargelegd voor gebruik.

19 september 2016 – we hadden een brander meegenomen om de waterleiding te solderen en die dachten we ook te gebruiken om de kopse kanten van de dakgoot te solderen. Dat lukte niet; de vlam was te heet en het metaal verbrandde. We hebben het toen maar met een elektrische föhn gedaan, waarvan de temperatuur goed te regelen is. Als experiment hebben we de andere kant geprobeerd vast te zetten met montage kit, maar dat lukte niet goed. Die gaan we dus ook solderen.

We vonden nog een paar gootbeugels die al gebogen waren en die we destijds aan de andere kant gebruikt hebben. Die gaan we hergebruiken en als test hebben er 1 op het dak gezet. Morgen gaan verder, want we moesten eerst naar de Baumarkt om Traufstreiben te kopen. Die waren we min of meer vergeten.

20 september 2016 – buiten stond de dakgoot aan de rechterkant boven koeienstal en Scheune op het programma. Door het ontbreken van de dakgoot wordt het binnen vochtig en dat is nooit goed. Als eerste hebben we de voorste en achterste gootbeugel erop gezet en daarna 2 draden gespannen als richtpunten voor de andere beugels.

Het lastige hierbij was de ongelijke ondergrond en de minimale ruimte om de ladder neer te zetten. Het verzetten van de ladder en het buigen van de beugels (met de hand, want we hebben geen beugelbuiger) duurde lang en aan het eind van de dag zat pas een derde van de beugels erop. 

21 september 2016 – buiten was het werk een kopie van gisteren; nagels uit de dakbedekking halen, dakgootbeugels buigen en vastmaken en “-tig” keer de ladders op en af en ze verzetten op de schuinaflopende ongelijke bodem. We moeten er nog 2 of 3 en dat moet morgen af.

22 september 2016 – de laatste 3 dakgootbeugels gingen er redelijk snel op en toen was dat karweitje eindelijk af. Voordat de dakgoot erop kon moesten we er nog een gat voor de afvoerpijp in maken.

Hoe de afvoerbuis uiteindelijk gaat lopen weten we nog niet en daarom loopt die voorlopig in een lagere dakgoot. Of dat goed gaat bij zware regenval weten we niet, da’s afwachten. De dakgoot ging er redelijk snel in, alleen moesten we een tussenstuk op maat zagen en moest de achterkant erin gesoldeerd worden.

Vanaf de achterkant zijn we begonnen met het Traufblech erop te zetten en met stukken van 3 meter lengte gaat dat lekker vlug. Omdat we toch op de ladder stonden hebben we meteen ook de achterste 2 meter dakbedekking vervangen. Toen was het inmiddels ruim na zevenen en morgen gaan we verder.

23 september 2016 – de dakgootwerkzaamheden schoten lekker op. We hebben op de dakgootbeugels dakband geplakt om de dakbedekking te beschermen. Daar overheen komt het Traufblech en dan telkens een meter dakbedekking. Omdat we niet zeker weten of de dakgoot goed zit als de Schiefer (leitjes) erop komen, hebben we de stukken niet aan elkaar gesoldeerd, maar hebben we een stuk zelfklevend dakband over de gootnaad geplakt. Het verzetten van de ladders is eigenlijk nog het meeste werk.

Iets na zessen zat de complete dakgoot erop en konden we gaan opruimen. Het is nog niet helemaal af, want de regenpijp die nu nog in een andere dakgoot uitkomt, moet t.z.t. een eigen aansluiting op de regenpijp krijgen.

10 november 2016 – de temperatuur in de woonkamer was vanochtend gestegen tot 11 graden en volgens de radio kan het buiten oplopen tot 9 graden. Net als gistermiddag heeft het ook vannacht weer geregend. Een mooie gelegenheid om het functioneren van de nieuwe dakgoot te bekijken. Dat leek in orde, het vakwerk en de muur blijven droog. De grond is ook veel minder nat en binnen is het trapje van de koeienstal naar de garage ook droog.