ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Tuinmuur links

7 oktober 2018 – buiten stond het “ontklimoppen” van de ca. 3,5 meter hoge tuinmuur  op het programma. In deze muur zitten de nodige bobbels, maar hoe de muur precies liep was niet te zien. De afgelopen tientallen jaren heeft een bonte klimop daar ongehinderd z’n gang kunnen gaan, waardoor er nu centimeters dikke wortels op en in de muur lopen.

De bovenkant van de muur is helemaal niet te zien, want hier groeien een soort van klimopboompjes op. Met snoeischaren, zagen en takkenschaar zijn we de klimop te lijf gegaan. Langzaam maar zeker kwam de muur in zicht en al snel konden we zien, dat we in een van de komende zomers een steiger moeten neerzetten om de ergste bobbels uit de muur te halen.

Om de loop en staat van de muur beter te kunnen zien, willen we alle klimop en ander groen eraf halen. Dit zal de nodige uurtjes gaan duren, maar zolang het mooi weer is, is dat geen probleem. Voor het slechte herfstweer, wat ongetwijfeld gaat komen, gaan we bovenkant afdekken met een zeil, om wegspoelen van grond te voorkomen.

9 oktober 2018 – net als eergisteren hebben we tot het donker begon te worden klimop van de linker tuinmuur gepulkt. Echt snel gaat dit niet want overal zitten centimeters dikke wortels van de klimop tussen de stenen.

10 oktober 2018 – aan de buitenkant van ons huis is op diverse plaatsen zandsteen gebruikt, o.a. voor het kozijn bij de voordeur en de kelderdeur en voor de pilaar op de hoek. Een deel van het zandsteen is behoorlijk aangetast door de tand des tijds en verder verval willen we voorkomen met een impregneermiddel oftewel ‘Steinfestiger’. Omdat we hier nog nooit mee gewerkt hebben, gaan we het proberen op een stuk zandsteen in de tuinmuur.

12 oktober 2018 – Wat niet uitgesteld hoefden te worden, is de klimop die we nog van de linker tuinmuur af moesten halen. We hebben er nu een hamer en een beitel bijgehaald. De beitel slaan we achter een wortel en dan trekken we hem van de muur af. Dit werkte prima, zelfs bij de dikke wortels. Die zijn verhout en breken daardoor makkelijker dan de kleinere wortels die veel taaier zijn.

Nadat het stuk tuinmuur wat we nu wilden doen kaal was, hebben we de bovenkant afgedekt. We willen voorkomen dat er van bovenaf regen op de muur komt en daarom hebben we stroken zeil geknipt en die bovenop de muur gelegd. Om wegwaaien te voorkomen hebben we er stenen opgelegd. Dat was nog een gezoek, omdat de bovenkant van de muur erg onregelmatig is en we niet willen dat de stenen naar beneden komen.

2019 & 2020

Geen noemenswaardige werkzaamheden aan de muur. 

2021

30 oktober 2021 – deze muur staat nog steeds op de ‘to do’ lijst en het is al weer een paar jaar geleden de we hier alle klimop afgehaald hebben en de muur aan de bovenkant afgedekt met plastic zeil.

Het was er nog niet van gekomen om aan de muur te werken en de klimop had het zeil intussen weer aardig overwoekerd. Toen we op de ladder stonden om de klimopbomen bovenop de muur te snoeien, zagen we hoe wonderlijk de klimop in de afgelopen decennia gegroeid was.

Uit de muur stak een horizontale stuk van in elkaar gedraaide en aan elkaar vastgegroeide klimop(wortels), waaruit een soort van klimopboompjes staken. Door de begroeiing hadden we dit nooit eerder kunnen zien, maar na het snoeien van de klimop bleek het uitsteeksel ruim een meter lang te zijn en was het op het dikste punt ongeveer 20 cm dik.

Klimop blijft doorgroeien en om te voorkomen dat het bij harde wind uit de muur getrokken zou worden, met mogelijk desastreuze gevolgen voor de toch al niet zo degelijke muur, besloten we om het wortelgevaarte er helemaal af te halen.

Met een zaag hebben we de stronk doorgezaagd en toen het gevaarte op de grond lag, bleek er in de stronk een tuinpaaltje te zitten. Bovenop de muur staan meer van dit soort paaltjes en deze was decennia geleden omgevallen en overgroeid met inmiddels centimeters dikke klimoptakken. 

Vervolgens hebben we de kleinere takken er met een snoeitang afgeknipt. Zonder klimop ziet het er heel anders uit. We denken dat wanneer de klimop in het voorjaar echt gaat groeien, de nu kale snoeiplekken al vrij snel niet meer te zien zijn.

Het was inmiddels bijna donker, dus tijd om te stoppen.

2022 – 2023

Dat stoppen werd wat langer dan gedacht, want in 2022 en 2023 zijn we hier niet aan toe gekomen.

2024