ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Linker muur

2020

11 augustus 2020 – het boeiboord moet er van buitenaf op en dat wordt een uitdaging, want het moet op ca. 6 meter hoogte komen in een gangetje wat gemiddeld nog geen 50 cm breed is. We gaan dit bereikbaar maken met een verrijdbare buizensteiger. Om nog wat bewegingsruimte te hebben, gebruiken we voor de breedte stukjes steigerbuis van 42 cm. Zo’n smalle hoge steiger is niet erg stabiel.

Een echt probleem is dat overigens niet, want je kunt nergens heen vallen. Toch hebben we de steiger maar met schroefpootjes klem gezet tussen de muren. Er kon net 1 steigerplank van 2 meter op en we kunnen nu werken.

12 augustus 2020 – morgen komt er een lading materiaal, waaronder planken voor het boeiboord in het gangetje. Daar zit al jaren helemaal niets en je kijkt tussen de balken door naar buiten. De warmte en kou gaan hier dus ook doorheen, evenals ongedierte en vogels.

We dachten er snel wat planken op te gaan zetten, maar dat ging niet door. De balken liggen namelijk niet op de muur, maar op een blok eikenhout en dus klopt de afschuining op de balk niet. Om het boeiboord erop te kunnen zetten moeten er eerst bevestigingsbalkjes komen. De eerste hebben we gemaakt, maar vanwege de regen kunnen ze er nog niet op.

13 augustus 2020 – voor het eerste deel van het boeiboord aan de linkerkant van het dak zijn de planken uitgezocht en geschuurd. Als ze geïmpregneerd zijn en de bevestigingsbalkjes zitten erop, dan kunnen deze planken erop. We kunnen alleen de achterste paar meter doen, daarna moet de smalle steiger worden verzet.

28 augustus 2020 – we hadden eigenlijk veel zin om de berg isolatiemateriaal weg te gaan werken en het puntkamerdak te isoleren, maar het weer was te mooi. Als we buiten kunnen werken, dan doen we dat en het boeiboord aan de linker zijgevel zat er nog lang niet op.

Omdat de afschuining van de vloerbalken niet klopt hadden we de vorige keer al een paar steunen gemaakt. De resterende van de in totaal 8 steunen hebben we nu gemaakt en ze met schroeven en wat montagekit op de balken gezet.

Daarna waren de planken aan de beurt, maar niet voordat we er een rooster opgezet hebben, wat beesten met een diameter van meer dan 5 mm buiten moet houden. In ons optimisme dachten we er een lange plank op te zetten, maar daarvoor was de ruimte te krap. We gaan er nu kortere planken opzetten.

Qua uiterlijk was minder mooi, want het sluit niet overal helemaal aan, maar in dit deel van het gangetje komt eigenlijk nooit iemand.

29 augustus 2020 – met regionale temperaturen tot maximaal 24 graden en weinig kans op regen is het prima weer om in het gangetje aan het boeiboord te werken.

Het meeste werk ging in de eerste plank zitten die uitkomt bij de achtergevel, want die moest in dubbel verstek worden afgezaagd. De resterende planken gingen vrij snel en daarna kon de strook isolatie die eronder zit gestuukt worden. Bij het maken van de muur een aantal jaar geleden was de buitenkant gestuukt tot zover we er toen bij konden. Het deel van toen niet gedaan was hebben we nu gedaan. Dat viel niet mee in het smalle gangetje, maar het is gelukt.

31 augustus 2020 – hoewel er af en toe wat regen viel, hebben we toch buiten aan het boeiboord gewerkt. Ons huis en dat van de buren staan zo dicht bij elkaar, dat de dakoverstek en de dakgoot het grootste deel afdichten. Er komt eigenlijk geen water meer tussendoor, zodat de muren ook nauwelijks vochtig zijn. Dit in tegenstelling tot toen we het huis net hadden en er niet eens een dakgoot was.

Nadat de steiger verplaatst was, konden we weer ca. 2 meter boeiboord erop zetten. Het stuk in de puntkamer is nu gedaan. De zichtbare strook isolatie die eronder zit hebben we weggewerkt met stucmiddel en als alles droog is, kunnen we het volgende stuk doen.

2 september 2020 – omdat het ideaal weer was om weer aan het boeiboord te werken zijn we dat gaan doen. Hiervoor moest eerst de steiger weer verplaatst te worden. Iets wat gelukkig redelijk makkelijk gaat omdat de steiger op wielen staat.

Doordat het gangetje behoorlijk afloopt t.o.v. de muur, wordt de steiger steeds lager. De vorige keer ging het nog net, maar nu moest de steiger verhoogd worden. Met een buizensteiger is dat niet zo’n probleem en nadat we er wat buizen opgezet hadden, was de werkhoogte prima.

In dit deel van het pand zitten geen nieuwe vloerbalken om de planken aan vast te maken, dus maken we een soort van nepbalken van een 4 cm dikke plank. Die komen op de muur te liggen en worden vastgemaakt aan de sporen. Ze steken – net als de originele oude balken – ca. 13 cm uit, omdat ze vroeger op het vakwerk van de zijgevel lagen.

Dit vakwerk moest eruit, omdat het te slecht was en omdat vanwege de bestemmingswijziging van werk- naar woonruimte er geen hout in de draagconstructie gebruikt mag worden.  De meeste oude originelen vakwerkbalken hebben we bewaard en een deel gaan we terug zetten op de nieuwe muur, zodat te zien is hoe het ooit was.

Destijds bij het maken van de nieuwe muur hebben we hier al rekening mee gehouden.

4 september 2020 – het mooie weer was prima om verder te gaan met het boeiboord in het gangetje. Eerst weer een meter anti-beestenrooster en daarna de steunen voor de planken van het boeiboord.

Het tweede deel van de muur ligt ca. 10 cm naar achter en het boeiboord moet dus ook verspringen. Hiervoor hebben we wat plankjes gemaakt en daarna kon er weer 1,2 meter boeiboord. Dit keer ook met een plank (in verstek) aan de onderkant, zodat hier in het laatste stuk vakwerk onder kan.

Het eerste deel van de muur was jaren geleden al gestuukt, maar dit tweede deel niet. We moeten dus ook nog ca. 15 vierkante meter stuken en voor een deel moet dit gebeuren voordat we steiger weer opschuiven. Het eerste stuk hebben we gestuukt en de rest komt morgen.

5 september 2020 – het werk was gedeeltelijk een voortzetting van gisteren, de muur stuken in het gangetje. Het gaat hier niet om het uiterlijk van het stucwerk, maar dat de modernere stenen en beton niet meer te zien zijn. Na zo’n 25 tot 30 kilo Putz hadden we genoeg vierkante meters gedaan om de steiger te kunnen op opschuiven.  

Toen de steiger op de nieuwe plek stond konden er weer een paar steunen en planken van het boeiboord op. Dit is voorlopig het laatste stuk, want op het deel wat nog moet komt een stuk vakwerk. Vroeger was de hele wand vakwerk, maar nu doen we alleen het deel wat je ziet als je bij de pilaar staat.

21 september 2020 – na de middag was er ook in het gangetje een prima werktemperatuur en zijn we de nieuwe Feinputz gaan proberen. Dit keer geen leem, maar cementachtig spul, waarmee we de lelijke nieuwe stenen en beton een oud uiterlijk gaan geven.

We hadden dit spul nog niet eerder gebruikt, dus was het even wennen. We zijn nieuwsgierig hoe dit er uit ziet als het droog is, want in afwijking van de gebruikelijke grijze Putz, is dit wit. Het is nu wachten tot droog is en morgen gaan we de steiger weer verzetten.

23 september 2020 – het was vandaag ‘houtzoekdag’, want we wilden beginnen aan het stukje vakwerk boven het keuken raam. Vroeger was de hele wand vakwerk, nu alleen de eerste 2 meter die je min of meer ziet als je bij de pilaar staat.

We hebben om te beginnen 2 staanders, een onderbalk en een bovenbalk nodig en dan het liefst hout wat voorheen ook die functie in de wand had (die behoorlijk slecht was). Verder hebben we een ‘Mauerlatte’ (muurplaat) nodig, dit is de balk die op het steen ligt en waarop het hele vakwerk staat.

De oude hadden we min of meer weggegooid, maar nadat die een aantal jaren buiten gelegen had, hebben we hem met opruimen van de tuin toch maar naar binnen gehaald. Erg bruikbaar ziet die er niet meer uit, maar je kunt je aardig verkijken op eikenhout. De binnenkant kan nog keihard en bruikbaar zijn.

Het laatste karweitje van de dag was het verplaatsen van de steiger, om aan het laatste stuk van de linker muur te kunnen werken. Het blijft dit keer niet bij verplaatsen alleen, want hij moet ook verbouwd worden, omdat de steiger nu niet meer over hele lengte in het gangetje tussen de 2 huizen staat, maar een stuk uitsteekt. De steiger is hier te smal voor de hoogte en we hebben hem wat breder gemaakt.

24 september 2020 – we hebben de steiger nog wat meer verbreed met een extra staander met poot. Het is nu stabiel genoeg om op te werken en we zouden overal nu goed bij moeten kunnen.

Van het afzichtelijke stuk hout voor de onderplank hebben we een hopelijk bruikbaar stuk afgezaagd. Bij het doorzagen bleek wat we al dachten, de kern is nog prima en het lijkt wel nieuw hout.

25 september 2020 – boven de keuken hebben we minder last van een te nieuw houten uiterlijk, want dat vakwerk en boeiboord wordt Oxenblutrot (Oxiderood). De laatste planken hebben we vandaag gezaagd en geschuurd en ze daarna meteen geïmpregneerd. Daarna zijn we verder gegaan met de onderplank; deze ligt op de muur en daarop liggen dan weer de vloerbalken en de vakwerkwand. 

Uit de afzichtelijke originele oude plank hebben we een bruikbaar stuk gezaagd. Om de maten op te kunnen meten op de muur, moesten we eerst wat beton weghakken, wat daar bij het maken van het ringanker terecht gekomen was.

26 september 2020 – we hebben de rest van de grotere balken voor het optische vakwerk van de linker muur gezocht. Het eerste karweitje is behoorlijk stoffig, want met een roterende staalborstel maken we de balken schoon. Niet alleen vliegt er eeuwen aan stof en vuil door de lucht, maar ook de zachtere/slechtere delen van het hout worden weggemaaid door de staalborstel.

Nadat de balken ongeveer schoon waren en de slechtste stukken weg waren, kon de impregneerolie erop. Dit is een bescherming tegen schimmel en ongedierte en het is verplicht om dit op dragende houtconstructies te doen. Nu is dit weliswaar geen dragende constructie, maar het is niet de bedoeling dat het op korte termijn “weggeknaagd” wordt door ongedierte of schimmel. 

9 oktober 2020 – de onderrand van het stuk vakwerk wat op de linker muur boven het keukenraam moet komen is af en geïmpregneerd. De volgende behandeling is een laag Halböl (letterlijk ‘halfolie’), dit is een grondlaag voordat de lijnolieverf erop kan. Net als aan de rechterkant en achterkant krijgt het hout ook hier de kleur Oxenblutrot (tegenwoordig oxiderood, RAL 3009).

Het oude vakwerk wat hier ooit zat was slecht en moest vanwege bouwvoorschriften, bij de bestemmingswijziging van werkruimte naar woonruimte, worden vervangen door een stenen muur. Balken die mogelijk nog bruikbaar waren hebben we bewaard en daaruit gaan we nu een vakwerk(je) maken.

Omdat de oude tapgaten meestal niet op de goede plaats zitten en het geen dragende constructie is, gaan we een deel van het vakwerk met schroeven vast zetten. Als test hebben we 2 stukjes met 1 lange speciale schroef vastgemaakt en dit zat echt vast, geen beweging in te krijgen.

Uit de onderbalk waarop het vakwerk komt te staan moet over de hele lengte een stuk van de achterkant afgehaald worden. Dit is nodig omdat precies achter deze balk de muur verspringt. Het onderste deel van de muur staat ongeveer 4 cm naar worden en dus moet deze 4 cm achter uit de balk gehaald worden. 

10 oktober 2020 – aan de linker kant is een smal gangetje tussen ons huis en dat van de buren. De daken zitten zo dicht op elkaar dat er nauwelijks regen tussendoor kan. Om die reden hebben we het boeiboord van het dak niet geverfd, maar alleen maar geïmpregneerd. Het laatste deel zie je wel en daarom wordt dit Oxenblutrot, net als het vakwerk wat eronder komt.

Bij het slopen van de oude vakwerkwand is er in de hoek een staander blijven staan. Ook dit hout is niet meer 100%, maar omdat die half in het beton zit, maakt dat niet uit. Deze staander gebruiken we als richtpunt voor de rest van het vakwerk. Van alle staanders en liggers die we tegen de muur aan willen maken moet een paar centimeter af.  Normaal is het vakwerk ca. 11 tot 12 cm breed, maar dit afgeslankte vakwerk wordt maar 9 cm breed. 

12 oktober 2020 – behalve werk aan het dak hebben we tussendoor ook wat balken van het vakwerk geïmpregneerd. Ook dit duurt meerdere dagen, want elke dag kan er maar 1 laag op.

13 oktober 2020 – de vakwerkbalken voor het vakwerkje boven het keukenraam kregen een laagje Halböl en als dit droog is kan de lijnolieverf erop en zijn ze af.

14 oktober 2020 – de vakwerkbalken voor boven het keukenraam kregen de eerste laag Oxenblutrot. Ze zijn nu bijna klaar, maar het zal wel volgend jaar worden voor we het vakwerk(je) erop zetten.

15 oktober 2020 – de planken van het boeiboord van het vakwerkje en een paar balken kregen weer een laag Oxenblutrot. Dit gaat -afgezien van de temperatuur- nu een stuk makkelijker dan buiten op een steiger. We moeten buiten nog wel een staander doen die is blijven zitten, maar dat wordt volgend jaar.

17 oktober 2020 – van de basis van het vakwerk boven het keukenraam hadden we de staanders, de onderbalk, de balkkopje en de onderste plank gemaakt. De enige die nog ontbrak was de bovenbalk en die hebben we vandaag smaller gemaakt en op de juiste lengte afgezaagd.

De Zapfen van de staanders waren niet meer bruikbaar en de restanten hadden we er bij het schoonmaken afgezaagd. Hoewel we het vakwerk deels in elkaar gaan schroeven, besloten we toch nieuwe Zapfen te maken uit een stuk eikenhout wat over was van een drempel die we een paar jaar geleden gemaakt hebben.

We hadden nog een goede Zapf van een andere staander en die hebben we nagemaakt. Dat ging goed, totdat we hem onder de staander wilden schroeven (het ging te ver om hier een houtverbinding voor te maken), want toen scheurde die. Aan het breukvlak konden we zien dat er al langer een barst zat. Precies hetzelfde gebeurde met de volgende. Bij nummer 3 en 4 hebben we extra goed gekeken of er geen barsten in het hout zaten en die gingen goed.

18 oktober 2020 – het echte werk bestond op deze zondag uit het impregneren van de bovenbalk en de verse Zapfen van de staanders van het keukenvakwerk.

19 oktober 2020 – diverse delen, waaronder de nieuwe Zapfen, van het vakwerk boven het keukenraam kregen een laagje Halböl als ondergrond voor de lijnolieverf die er morgen op kan als de grondlaag droog is.

20 oktober 2020 – van het valwerkje boven het keukenraam hebben we wat onderdelen in de Halböl en Oxenblutrot gezet. Dit schiet aardig op, maar het zal wel volgend jaar worden voor we het op z’n plaats kunnen zetten.

21 oktober 2020 – de temperatuur piekt nog wat meer vandaag, want het plaatselijk 23 graden worden. Ideaal wandelweer en dat hebben we gedaan. Gewerkt werd er ook nog, de laatste onderdelen van het vakwerk op de linker muur werden Oxenblutrot gemaakt. Het lijkt nu net of de Zapfen er altijd op gezeten hebben.

22 oktober 2020 – in het vakwerkje zit een balk met een enorme scheur erin. Gezien de beschutte plek waar het vakwerk komt, is de kans dat er regenwater inloopt weliswaar niet zo groot, maar toch gaan we de scheur gedeeltelijk dicht maken. Hiervoor gebruiken we een mengsel van houtkrullen, zaagsel en lijm. 

24 oktober 2020 – de spleet in een vakwerkbalk die we deels dicht gemaakt hadden met hout en zaagsel kreeg een laagje Oxenblutrot en valt nu niet meer op.

25 oktober 2020 – de bovenbalk kreeg een laagje Oxenblutrot en dit is waarschijnlijk de laatste laag. De muur waar het tegenaan komt is vrij beschut door de muur van de buren en de overstek van het dak.

31 oktober 2020 – een ander karweitje wat nog moet wachten op beter weer is het stukje vakwerk aan de zijmuur. Het hout voor de basisconstructie is af, nu de kleinere stukken voor binnenin nog. We weten nog niet of we het eerst ophangen of dat we eerst de rest gaan maken. 

2021

In 2021 hebben we hier niet aan gewerkt.

2022 

3 augustus 2022 – dit projectje lag stil sinds eind oktober 2020 stil lag. Voorheen zat hier een vakwerk en een stukje daarvan willen we terug zetten. Een deel hiervan ligt al ruim 1,5 jaar te wachten en vandaag hebben we de eikenhouten Mauerlatte (soort muurplaat) in de kleur Oxenblutrot erop gezet. De planning is om morgen de onderbalk van het vakwerk erop te zetten en daarna de rest.

6 augustus 2022 – het laatste karweitje vandaag vond buiten plaats, boven het keukenraam. Vandaag was de onderbalk (de Sattel- of Saumschwelle) van het optische vakwerk aan de beurt. Vanwege de stenen muur die er vanuit de bouwvoorschriften moest komen, moest de balk wat smaller worden, om aan te sluiten op de staander die er nog zit. Hij is nu 9 cm breed i.p.v. 11 cm.

Over de hele lengte is er uit de achterkant een hap uit de balk gehaald, omdat daar een betonrand loopt. We hebben de balk vastgezet met 4 M10 ankers. Die gingen er weliswaar niet zo ver in als we gehoopt hadden, maar we denken dat de balk vast genoeg zit. Omdat het een optisch vakwerk is, rust er geen dak op en wordt het nauwelijks belast. Als belastingtest zijn we erop gaan staan en de balk gaf geen krimp. De volgende keer zijn de staanders aan de beurt.

11 augustus 2022 – gisteren zijn we begonnen met het uitzoeken van hout voor het vakwerkje. Om te zien welk hout we hebben, gaan we het op de vloer van de garage neerleggen.

De ‘keukenvakwerkbalkjesbuit’ bedroeg 8 vandaag; een paar hebben we dubbel, zodat we de beste kunnen gebruiken. We missen op dit moment alleen de langste schoor nog en het zou best kunnen dat die er niet meer is. Als dat zo is, dan moeten we er een maken uit ander hout. Morgen gaan we daar mee verder.

De gevonden balkjes zijn schoongemaakt en geïmpregneerd. Op de juiste dikte zagen, voor zover dat nodig is, doen we als de staanders erin zitten.

12 augustus 2022 – evenals gisteren stond er balkschoonmaakwerk op het programma. We hebben wat hout gevonden dat bruikbaar is voor de ongeveer 2,5 meter lange schoor van het vakwerkje boven het keukenraam schoongemaakt. Het hout lijkt compleet te zijn. Ook hebben we nog wat balken van de oude dakconstructie schoongemaakt.

15 augustus 2022 – deze week hebben we versterking van de werkploeg, waardoor we meermanskarweitjes kunnen doen. Als eerste was het vakwerkje boven het keukenraam aan de beurt. De lengte van de staanders was aan de ruime kant en om problemen voor te zijn, hebben we er 1 centimeter afgezaagd. Dat ging goed en even later zaten de staanders en bovenbalk erop.

Omdat dit vakwerkje wat dunner is dan een normaal vakwerk en er een muur achter zit, is de traditionele pen-gatverbinding hier niet mogelijk. We hebben de balken daarom met stalen hoekjes aan de muur vastgezet (die later weggewerkt worden) en onderling verbonden met lange schroeven.

Daarna waren de dwarsbalkjes en de schoren aan de beurt; in totaal 9 balkjes. Ook hiervan was er nog maar een enkel origineel balkje en dus hebben we ze gemaakt uit andere balken. Behalve het op maat maken m.b.t. de lengte, moest ook de breedte aangepast worden. Van de meeste balkjes ging een plakje af.

Nadat ze geïmpregneerd waren, hebben we erop gezet. We kregen het niet helemaal af, dus morgen de rest. Daarna kan er -als de steiger is aangepast- Halböl op Oxenblutrot lijnolieverf.

16 augustus 2022 – vandaag gingen de laatste balkjes van het vakwerkje boven het keukenraam erop. Zoals wel vaker wogen de laatste loodjes het zwaarst, want het laatste balkje ging er het lastigst op. We ontkwamen er niet aan, om hier een stalen hoekje te gebruiken.

Hier en daar hebben we er nog een extra schroef ingezet, want de Zapfen (de pen-gatverbindingen, voor zover nog aanwezig) hebben wel heel erg veel speling.

Het volgende karweitje was het boeiboord, wat er -in afwachting van het vakwerk- nog niet opgezet was. Ook dit is weer geen karweitje van ‘even doen’, want er zitten een paar oude vloerbalken in de weg. Om de planken van het boeiboord erop te krijgen, moeten we er eerst hier en daar een extra latje of plankje op doen.

18 augustus 2022 – het boeiboord voor boven het keukenraam is geïmpregneerd en is ook voorzien van een laag lijnolieverf in de kleur Oxenblutrot; samen met – een in onze ogen lelijke kleur- bruin is dit 1 van de 2 standaardkleuren voor buitenvakwerk. Daarbij heeft lijnolieverf de prettige eigenschap dat het ademt en dat er -in tegenstelling tot moderne verfsoorten- geen vochtophoping plaatsvindt in het hout achter de verf.

Nu het hout van het vakwerkje boven het keukenraam erop zit, kan het afwerken beginnen. Hiervoor is het makkelijker als de steiger breder is en beter toegankelijk (ladder in plaats van via de steigerbuizen naar boven klimmen) en daarom hebben we vandaag de steiger aangepast. 

19 augustus 2022 – het boeiboord kreeg z’n 2e laag Oxenblutrot en kan er morgen op. Gebruikmakend van de aangepaste steiger, kon het vakwerk boven het keukenraam schoongemaakt worden, geïmpregneerd worden en er kon een laag Halböl (grondlaag voor lijnolieverf op eikenhout) op. Hiermee is het vakwerkje bijna klaar voor een laag Oxenblutrot.

De laatste afwerkingen waren de 2 “optische eiken vloerbalken” van ca. 16 x 19 cm en 6 cm lang, die teruggezet werden. Daarna waren de pen-gatverbindingen aan de beurt. Omdat het hergebruikt vakwerkhout is, zitten er oude gaten op verkeerde plaatsen (hebben we dichtgemaakt) en moeten op andere plaatsen gaten geboord worden en eikenhouten pennen ingeslagen worden.

Sommige pennen hebben een optische functie, maar er zitten gelukkig ook de nodige echte bij.

Een verdieping lager op dezelfde muur zit het keukenraam en hiervan hebben we de eiken latei boven het raam ontdaan van restjes stucwerk, schoongemaakt, geïmpregneerd en in de Halböl gezet. Deze balk, die in prima staat is, gaan we ook Oxenblutrot verven.

De staander links van het raam is een ander verhaal. Ook hier hebben we het nodige stucwerk afgeslagen, maar deze balk, die boven vrij goed was, werd naar onder steeds slechter. Helemaal onderaan was het niet meer dan molm en zelfs onbruikbaar voor de barbecue. We gaan eens nadenken hoe we dit gaan repareren. 

20 augustus 2022 – het houtkleurige deel van het vakwerkje boven het keukenraam en de latei kregen vandaag een laagje Oxenblutrot. Elke keer weer is het verbazingwekkend wat voor verschil een klein beetje verf maakt; het ziet er meteen veel beter uit en dat werd nog beter toen het geverfde boeiboord erop kwam.

22 augustus 2022 – nu het hout van het vakwerkje boven het keukenraam voorlopig af is, moet het gevuld worden met ‘iets wits’. Voor de traditionele leemvulling is geen ruimte genoeg en ook zou het geheel mogelijk te zwaar kunnen worden voor de niet optimale constructie. Dit vakwerkje hangt als het ware aan de muur en maakt geen deel uit van de draagconstructie.

We willen het gebruik van (isolatie)schuim zoveel mogelijk beperken en zoeken alternatieven waar mogelijk. Hier ontkomen we er niet aan en gaan XPS-platen gebruiken, met daarop een afwerkpleister met stucgaas. Als het kan een witte pleister en als dat niet kan, komt er een laag witte silicaatverf op.

Omdat we dit nog nooit eerder gedaan hebben, beginnen we als test met 2 rechthoekige vakken die het meest uit het zicht liggen. De isolatieplaten worden vastgezet met een kleefmortel en isolatiepluggen.

Het is niet aan te raden om dit stucwerk te doen als de zon erop schijnt en bijna de hele dag schijnt hier de zon. We wachten daarom tot morgenochtend voor we echt beginnen.

23 augustus 2022 – buiten het bereik van de zon zijn we vandaag begonnen met het dichten van een proefvak van het vakwerkje boven het keukenraam. Als dit lukt en bevalt, dan gaan we materiaal halen om ook de andere vakken te doen.

Het schuim en de wapening voor het eerste vak hadden we gisteren al op maat gemaakt en we konden dus meteen beginnen met het aanmaken van het stucmiddel, wat tevens plakmiddel is voor het schuim. Eerst een paar klodders stucmiddel op de muur, dan gaten boren voor de schotelpluggen en tenslotte de pluggen erin.

Het was even wennen, maar het viel niet tegen. Toen we in de gaten hadden dat er wat stucmiddel zou overblijven, besloten we ook het vak eronder te doen. Hiervoor hadden we net genoeg schuim en pluggen.

Ook van het 2e vak bleef weer wat over en daarmee hebben we een eerste laag op de kleine vakken tussen de balkkoppen gedaan. In deze vakken komt geen schuim en het wordt opgevuld met een paar lagen stucmiddel.

Toen we klaar waren, kwam de zon al aardig dichtbij en omdat we geen directe zon op het verse stucwerk willen hebben, hebben we een zonnescherm opgehangen.

Vanwege de positieve test, zijn we ’s middags materiaal gaan halen om de rest van het vakwerkje te doen. Bij terugkomst hebben we het schuim en de wapening vast op maat gesneden voor de 2 vakken die we morgen gaan doen.

24 augustus 2022 – voor de zon roet in het eten kon gooien zijn we verder gegaan met het vullen van het vakwerkje boven het keukenraam. Met de ervaring van gisteren hebben we meteen genoeg stucmiddel voor 2 vakken aangemaakt.

Nadat de 2 vakken gedaan waren en het restje weer gebruikt werd voor de kleine vakken aan de onderkant, hebben we het schuim en de wapening voor de 2 vakken van morgen op maat gemaakt. Intussen hing ook het zonnescherm weer uit om het verse stucwerk van het steeds witter wordende vakwerkje te beschermen.

25 augustus 2022 – het werk was grotendeels een kopie van gister, wat dus begon met het vullen van 2 vakken van het vakwerkje boven de keuken. Dit waren de lastigste vakken tot nu toe, omdat ze deels achter de regenpijp en dakgoot zaten.

Voor de volgende vakken moet eerst de steiger worden verlaagd en dat hebben we vandaag ook gedaan. Het was wat meer werk dan verwacht, maar zo kunnen we de volgende keer verder, zodra we het schuim en de wapening gesneden hebben.

31 augustus 2022 – we weten niet wanneer het de laatste keer was, dat we niet konden werken vanwege de regen, maar dat dit vrij lang geleden is, staat vast. Vandaag was het weer zo weer; het afwerken van het vakwerkje boven het keukenraam viel letterlijk in het water, toen het ’s ochtends begon te regenen.

Gelukkig werd het later op de dag droog en begon de zon zelfs een beetje te schijnen. Hiervan hebben we meteen geprofiteerd door het schuim en de schotelpluggen van de resterende vakken erin te zetten. Daarna was we er nog tijd om 2 vakken te stuken. Als het weer het toelaat, dan is morgen het laatste vak aan de beurt.

1 september 2022 – zoals wel vaker was het werk ook vandaag min of meer een kopie van gisteren. Het laatste vak in het vakwerkje boven de keuken kreeg z’n afwerklaag. Het restant van het stucmiddel hebben aangemaakte en verdeeld over de vakken die nog wel wat konden gebruiken. Als laatste gaan we het hout schoonmaken en waar nodig bijtippen met Oxenblutrot.

2 september 2022 – na een kleine aanpassing van de steiger bij het keukenraam, kon er een trapje op staan, zodat we -zonder de hele steiger aan te passen- het vakwerkhout konden bijtippen met Oxenblutrot.

Het onderste stuk van de staander naast het keukenraam was voor een behoorlijk deel weggerot. De vermolmde delen hadden we al weggehaald en nu hebben we het onderste deel er afgezaagd. We gaan dit hout niet vervangen, maar het ontstane gat hebben we opgevuld met stukken leisteen, vastgezet met Putz & Mauermörtel.

3 september 2022 – op de schoongemaakte staander naast het keukenraam zit nu Oxenblutrot en we hebben meteen een kader van die kleur om het raam geverfd, want anders zou het er wat rommelig uitzien. Er zijn meer huizen waarbij dit gedaan wordt, zoals bij onze buren.

6 september 2022 – het afsluitende werk rondom het keukenraam, was het raam zelf. Vandaag hebben we stopverfhiaten opgevuld met beglazingskit en morgen gaat er een laagje verf op.

7 september 2022 – de glasvezelkabelgravers zijn nu volop bezig rondom ons huis en het lijkt wel of we een slotgracht krijgen. Na het verwijderen van kitresten, hebben we het verven van het keukenraam nog maar even uitgesteld, in verband met voorbij komende stofwolken.

Gelukkig waren de stofwolken toch nog redelijk snel verdwenen en hadden raam en kozijn aan het eind van de werkdag een verse laag verf. Het keukenraam en het vakwerkje erboven kunnen worden afgevinkt.

6 oktober 2022 – het mooie zonnige weer was prima om de steiger bij het vakwerkje boven het keukenraam af te breken. Het was 786 dagen geleden dat we aan de linker muur in het smalle gangetje begonnen, dus was het ook wel weer eens tijd om de steiger af te breken.