ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Keuken

Zomer 2007 – in het huis zit een ruime keuken waar best wat moois van te maken is. Misschien komt er in de toekomst een keuken op de eerste verdieping, maar de eerste jaren zal de keuken nog wel op de huidige plaats blijven. Er stond een klein keukenblok met een kraan, er was verlichting en eigenlijk leek dus niets het gebruik van de keuken in de weg te staan.
Wat we op dat moment nog niet konden vermoeden was, dat het nog nodige tijd zou duren voordat dit echt een keuken zou zijn. Het begon toen we de kraan open deden en er geen druppel water uitkwam en het werd vervolgd met een plas water op de keukenvloer na een regenbui. Dit laatste hadden we voor de officiële overdracht ook al eens geconstateerd en de voormalige eigenaren van het pand en de Scheune wezen naar elkaar voor de oorzaak.

September 2007 – omdat water in een keuken toch wel makkelijk is, werden de waterleiding en afvoer losgemaakt en werd het keukenblok(je) weggehaald. Erg veel leverde dit niet op, want je kon nog nergens bij. Omdat de waterleiding ergens vandaan moet komen, werd de muur rondom de leiding weggehakt. Zo volgden we de leiding en kwamen we uit in een holle ruimte in de ruim 70 cm dikke muur. Hierin zat de waterleiding, met een aansluiting voor de keuken en de WC die aan de andere kant van de muur staat. Aangezien er wel water in de stortbak liep, werd het stuk leiding waar de verstopping zou moeten zitten beperkt tot een stalen buis van ca. 30 cm lang.

Met een moordenaar werd de probleemveroorzaker er uitgehaald en de verstopping was meteen zichtbaar, want het hele stuk buis zat volledige dicht met een keiharde lichtbruine koek.
Omdat er ’s avonds nergens een nieuw stuk buis te krijgen was, werd de verstopping verwijderd door er met een beitel doorheen te boren.

Toen er weer water doorheen kon werd alles weer aangesloten en teruggeplaatst en na een aarzelend straaltje roestbruin water kwam er schoon water uit de kraan. Water in de keuken is fijn, maar het is pas goed bruikbaar als het ook weg kan lopen. Helaas, dat was de volgende kink in de “keukenkabel” want het water liep niet weg, zelfs geen klein beetje en het leek erop alsof de afvoer net zo potdicht zat als de waterleiding.

Najaar 2007 – lopend over de balken van de ruimte boven de keuken viel ons opeens een opening in de vloer op, die ons nooit eerder opgevallen was en onder die opening bleek een “geheime” ruimte te zitten van zo’n 60 cm diep. Enige tijd later bleek dat als gevolg van het al jaren lekkende dak de vloer plaatselijk doorgerot was en naar beneden was gevallen op het verlaagde schrootjes plafond van de keuken terecht gekomen was. Omdat alles drijfnat was, werd begonnen met het verwijderen van het leem en toen we hiermee bezig waren viel op de plek er naast weer een stuk doorgerotte vloer naar beneden. Dit extra gewicht was teveel voor het schrootjesplafond, wat dus ook gedeeltelijk naar beneden kwam.

Om te voorkomen dat het helemaal naar beneden zou komen werd het gestut met een stuk regenpijp. Ook werden er gaten in het plafond geboord zodat het lekwater makkelijker weg kon lopen. Om een binnenzwembad zoveel mogelijk te voorkomen werden er emmers en een speciekuip in de keuken gezet waar het water in terecht zou moeten komen.

Boven de balken boven het plafond werd een regenwateropvangzeil geplaatst wat de balken en de vloer droog moest houden en via een gat het water moest afvoeren naar de keuken. Vanwege waterdruppels en stof is de foto helaas wat ‘stippelig’, maar het zeil en de rommel is goed te zien.

2008

Augustus 2008 – in de wintermaanden dachten we nog eens na over het ontstoppen en dit resulteerde in de aanschaf van een hogedrukspuit(je) in de vorm van een spuitstuk (nozzle) op een stuk slang wat op de waterleiding aangesloten kon worden. Terug in Duitsland deed het 1e probleem zich voor; de aansluiting paste niet!

Thuis wat verloopstukken opgespoord zodat een 2e poging ondernomen kon worden. Dit viel tegen, want de slang wilde de bochtige afvoer niet in. Omdat de ontstoppingsveer er wel doorheen ging, werd het eind van de veer verbogen zodat het spuitstuk klemgezet kon worden en ze samen de afvoer in geduwd konden worden. Dit lukte, maar toen de kraan open werd gezet gebeurde er helemaal niet, dus het geheel er maar weer uitgehaald.

De kraan weer opengezet, maar er kwam geen water uit; de ontstopper zat verstopt! Met een staalborstel werd de ontstopper ontstopt en toen ging het geheel weer de afvoer in; dit keer met de kraan een beetje open zodat er geen vuil in kon komen. Eenmaal bij de verstopping aangekomen werd de kraan vol open gezet, wat een stroom pikzwart water tot gevolg had, die werd opgevangen in allerlei emmers. Dit ging zo een tijdje door, totdat er opeens een kolkend, slurpend geluid uit de buis kwam en er geen water meer uit het uiteinde kwam!

De verstopping was weg en nadat het nog een tijdje doorgespoeld had werd begonnen met het opruimen; weer een stapje dichterbij een echte keuken!

Nadat de jarenlange waterlekkage voor belangrijk deel verholpen was, bleken de betonvloer en de onderkant van het zeil doornat te zijn. Om het drogen mogelijk te maken, hadden we met planken een ruimte tussen de vloer en het zeil gemaakt. Het zeil losmaken ging niet overal even makkelijk; men had namelijk de voorzetwanden (houten raamwerk met gipsplaten) op het zeil gezet. Het zeil moest dus onder de wand vandaan getrokken worden en dit ging niet zonder beschadigingen. Een ander nadeel was, dat de oppervlakte van het zeil groter was dan de oppervlakte van de vloer en dus niet plat kon liggen.

In het stukje hierboven is het kromme plafond te zien, wat ondersteund wordt door een stuk regenpijp en nu een belangrijk deel van de lekkage verholpen was, kon het plafond ook weer hersteld worden. Toen alle losse schroten er afgehaald waren was invloed die de jarenlange lekkage op het het plafond/vloer had gehad goed te zien; gaten in de leemvloer (het groene is zeil wat bovenop de vloer erboven ligt), doornat leem, natte balken en schimmels en obscure “vakwerkpaddo’s”.

Het plafond dichtmaken zou waarschijnlijk niet zoveel problemen opleveren, maar dan zou je er niet meer bij kunnen en zou het niet meer kunnen luchten. Dit werd opgelost door er een ‘inspectieluik’ in te maken en een stuk plafond demontabel te maken.

September 2008 – er was geen nieuw lekwater meer via het plafond in de keuken terecht gekomen en doordat we het zeil omhoog gezet hadden door er houten planken onder te zetten, was er ventilatie mogelijk en werd de vloer steeds droger. Ook de wanden waren een stuk droger en dus besloten we om de gok te wagen en de muren te verven. In plaats van het kille lichtblauwe behang hebben we gekozen voor warmere kleur. Het is overigens maar tijdelijk, want ooit gaan we de gipsplaten en het regelwerk weghalen. Het zal nog wel even duren voor zover is en tot die tijd willen we keuken als keuken gaan gebruiken.

Door het jarenlange vocht in de keuken zat het behang behoorlijk los en dat hebben we vast moeten plakken. We zijn erg benieuwd hoe het er uitziet als we terug komen.

 

 

 

 

Oktober 2008 – bij het weghalen van het zeil waren er de nodige beschadigingen ontstaan, waardoor ook de deur niet goed meer dicht ging en het zeil terugduwen onder de gipsplatenvoorzetwand lukte ook niet echt. Ondanks de planken waren de vloer en het zeil hier en daar nog vochtig en met het verwijderen van de lijmresten was hier en daar ook een stukje ondervloer meegenomen. Al met al waren dit voldoende redenen om het zeil er toch maar helemaal uit te halen en dit hebben we dan ook gedaan.

Alles kan nu goed drogen en we gaan er een nieuw, tijdelijke, vloerbedekking in leggen; wat dit wordt weten we nog niet.

2009

Mei 2009 – in 2007 kwamen we er –door een lekkage- achter dat het plafond in de keuken een verlaagd plafond is en dat het echte plafond ongeveer 50 cm hoger zit. Het verlaagde schrootjesplafond, met daarbovenop platen “piepschuim” (polystyreen) als isolatie, zit met een lattenconstructie vast aan de balken van de verdiepingsvloer. Tussen deze balken zit de bekende leemconstructie van hout, takken, leem en stro en dit is afgewerkt met een stuclaag.

Ook is op de foto het oude behang te zien; hier is later nieuw behang overheen gekomen, met op 2 muren een regelwerk met piepschuim en gipsplaten. Door de jarenlange lekkage is het leem telkens nat geworden en hierdoor zijn de houtjes die gewicht van het leem moeten dragen doorgerot.

Hierdoor verdween de draagkracht en kwam het hele zooitje naar beneden dwars door het schrootjesplafond heen en belandde op de keukenvloer.

Mei/juni 2009 – de poging om het bestaande vloerzeil te hergebruiken liepen op niets uit. De onderkant van het zeil en het beton eronder waren kletsnat en stonken behoorlijk door de jarenlange lekkage van het dak boven de keuken. We hebben nog wel geprobeerd om het zeil op te tillen met planken zodat het beton eronder kon drogen, maar het bleef een vieze stinkende boel.

Om het zeil weg te kunnen halen moest ook het oude keukenblokje weg en besloten werd om dit niet meer terug te zetten, maar op zoek te gaan naar iets anders. Het zeil weghalen ging snel, maar het verwijderen van de lijmresten was vers 2, want er moest behoorlijk geschraapt en gebikt worden.

De betonvloer was al niet egaal en door al het gebik en gehak werd het er niet rechter op, dus moest er geëgaliseerd worden. Omdat –vooral in een hoek- de onderkanten van de gipsplaten behoorlijk vochtig waren, werd de onderste 5 cm weggehaald en werd er een vochtwerende laag op de muur achter de gipsplaten gedaan.

Toen dit gedaan was en het egaliseermiddel droog was, kon het vinyl met houtenplankenmotief erop en toen het allemaal klaar was, was het een hele verademing voor het oog en de neus. Zoals wel vaker is ook dit een tijdelijk iets tot de definitieve vloer erin komt.

Juli 2009 – om hun culinaire kunsten volop te kunnen ontplooien was de keuken van het voormalige landgoed ‘Die Zwei Hannen’ onvoldoende en dus kwam er een nieuwe. Wij mochten de hebben en omdat we zelf nog nooit een keuken geplaatst hadden was dit een mooie gelegenheid om dit eens te doen.

In diverse vrachten waren er delen van de keuken meegenomen en die moesten nu in elkaar gezet worden. Als eerste werd er een nieuwe achterwand gemaakt voor een kastje waarvan de oorspronkelijke achterwand verloren was gegaan met de demontage.

10-14 juli 2009 – we wilden een ouderwets uitziende stenen spoelbak, maar die paste niet en dus moest een kastje aangepast worden. Dit viel mee en daarom meteen maar gaten in de achterwand gemaakt voor het water, de afvoer en een oude aansluiting voor een oliefornuis. We wilden ook het oude keukenblad gebruiken, maar dat was net zo recht afgezaagd als de loop van de Moezel. Recht afzagen was snel gebeurd, maar toen paste het nog niet omdat de hoek waarin het aanrecht kwam verre van haaks was. Dus nog maar een keer 13 mm scheef zagen.

Omdat we de decoupeerzaag niet meegenomen hadden moest het gat voor de spoelbak met de hand gezaagd worden nadat in de hoeken gaten met een gatenzaag gemaakt waren. Het lukte goed en na de nodige zweetdruppels zat de spoelbak op z’n plaats. Definitief installeren ging niet want we hadden geen siliconenkit. Wel konden de overloop en de afvoer op de juiste lengte gemaakt worden.

Tot slot nog een gat voor de kraan geboord en toen die op z’n plaats zat leek het net een echte keuken.
Het water laat nog even op zich wachten, want we missen verbindingstukjes tussen wateraanvoer, kraan en boiler, waarbij voor de laatste ook nog een ophangplek gevonden moet worden met elektriciteit in de buurt.

Nu we siliconenkit hadden konden we weer verder; het kastje onder de gootsteen werd voorzien van een ladefrontje (zonder lade, want de gootsteen zit in de weg) en de gootsteen en de kraan werden geplaatst aan aangesloten.

September 2009 – het begint wat op een keuken te lijken: er komt -voorlopig alleen koud- water uit de kraan, het water loopt via een “oude” wasbak en een werkende afvoer weg. De kapotte ruit van het keukenraam is vervangen, het raam heeft een nieuw verfje gekregen, er hangen gordijnen, de keukenkastje staan op een “planken” vloer en het licht is niet luguber meer.

Nu de rest nog, o.a.: tegelen, vensterbank, plinten, warmwater en tot slot, de vaatwasmachine werkend zien te krijgen en niet te vergeten de keukendeur inkorten en terug zetten.

2010

Juli 2010lees hier hoe we warm water in de keuken kregen.

Ondertussen hadden we ook een keukentafel en stoelen weten te bemachtigen en ook die kregen een plaats in de keuken (intussen staan er meer stoelen, een lamp en nog wat anders).

Voor het geval het koud was, werd een 2e verrijdbare gaskachel aangeschaft, die meteen dienst doet als reserve voor de woonkamer.

Oktober 2010 – omdat de keukendeur in de gang in de weg stond begonnen we toch maar aan en met de hand werd er een strook van de onderkant afgezaagd. De deur werd er weer ingezet en gaat nu open en dicht zonder diepe sporen in de vloerbedekking achter te laten.

2011

In 2011 hebben we de keuken min of meer als keuken gebruikt en er niet in gewerkt.

2012

Ook 2012 hebben we de keuken als keuken gebruikt en er zelfs nog meer apparatuur in gezet.

12 mei 2012 – we willen de charme van een oud huis combineren met moderne gemakken en waren blij met een gedoneerde vaatwasser. Helaas ontdekte we tijdens het installeren dat er een paar scheurtjes in de afvoerleidingleiding zaten en dus moest dat eerst opgelost worden. Na een nieuwe slang en een paar nieuwe andere onderdelen lukte het om de vaatwasser aan de praat te krijgen.

15 juni 2012 – in de keuken hebben we nagedacht over de muur aan de kant van de Scheune; vakwerk (wat er nu zit) of steen? Het lijkt vakwerk te gaan worden, omdat er in de Scheune anders geen vakwerk meer zit. Op zolder hadden we enkele oude ramen gevonden en hiervan willen we er 2 in de muur tussen de keuken en de Scheune zetten.

Om een idee te krijgen hoe dit staat hebben we de ramen voor de muur geplaatst. Vanwege het hoogteverschil tussen de vloer in keuken en de Scheune komen de ramen op verschillende hoogtes te hangen en dit heeft wel iets.

2013

12 mei 2013 – boven de keuken zit nog de originele verdiepingsvloer van hout en leem. Hoewel het plafond (of vloer van de verdieping erboven) op enkele plaatsen ingestort is, willen we de vloer als het kan behouden. We hopen dat er (aan de bovenkant) een nieuwe vloer overheen gelegd kan worden.

15 mei 2013 – om te kunnen zien hoe de wanden tussen de keuken en de Scheune en koeienstal zijn, hebben we in de hoek wat gaten gehakt. Nadat het behang en het stucwerk eraf was, konden we zien dat er leisteen achter zat, tot op de vloer van de keuken,

Gezien de “papier-maché-achtige” structuur van het behang, hadden we gedacht dat de wanden achter de gipsplaten vochtig zouden zijn, maar dat was niet zo, alles was kurkdroog. Onder het zeil op de keukenvloer was dit anders, daar was het wat vochtig. Het vocht was dus vanuit de vloer opgetrokken naar boven.

Tot slot hebben we nog even een gat in de keukenvloer gehakt om te kijken wat voor vloer erin zat en dat bleek tegen te vallen. Zelfs met een gewone hamer kon je vrij gemakkelijk een gat in de vloer slaan, die uit niet veel meer leek te bestaan dan een paar centimeter cement op het leem. De vloer moet verbeterd worden, door er een nieuwe vloer overheen te leggen of alles eruit en een nieuwe vloer erin.

16 mei 2013 – ondanks het extra werk gaat de oude vloer er waarschijnlijk uit en komt er een nieuwe in.

8 juni 2013 – de keuken werd weer een stukje verder gesloopt. Als eerste werd het gat tussen de keuken en de koeienstal wat groter gemaakt zodat het afval makkelijk afgevoerd kon worden. We hoeven nu niet meer door de gang.

Om de voorzetwand weg te kunnen halen werden eerst de regels van het verlaagde schrotenplafond doorgezaagd en weggehaald. Gelukkig bleef het nog niet gesloopte deel van het plafond hangen. Bij het doorzagen van de constructie boven het verlaagde plafond werd wel duidelijk dat het oude stucwerk van het balkenplafond hier en daar behoorlijk los zit.

Door het trillen tijdens het zagen, is het stucwerk hier en daar wat centimeters losgekomen van het plafond en het moet er dus af.

Ook de leemconstructie tussen de balken in is op sommige plaatsen erg slecht en zal er sowieso gedeeltelijk uit moeten. Dit is het gevolg van het jarenlang (volgens de buurvrouw ca. 25 jaar) inregenen. Een deel is vlak na koop in 2007 al eens ongepland naar beneden gekomen .

Nadat de ophangconstructie van het verlaagde plafond eruit was konden we de rest van de voorzetwand van houten regels en gipsplaten tussen de keuken de Scheune weghalen.

Achter deze wand zitten nog stukken van het oude behang, wat er ouder uit ziet dan het is. Er zit namelijk een dun laagje piepschuimachtig iets onder en aangezien dat pas bestaat sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw, kan dit behang niet ouder zijn.

Ook de elektriciteit van deze wand werd afgekoppeld en de stopcontacten bewaren we nog even, want die kunnen we misschien nog wel ergens anders gebruiken.

Uit nieuwsgierigheid hebben we meteen ook een stuk van de gipsplaten voor de buitenmuur weggehaald. Hierachter zat geen regelwerk, want net als bij de muur van de koeienstal zitten de platen met wat gipsklodders op het stucwerk. Wij vinden dat gipsplaten niet passen in een huis als dit, dus alle gipsplaten gaan er (ooit) uit.

10 juni 2013 – in de koeienstal werd de opening naar de keuken vergroot tot aan het plafond, zodat we vanaf de koeienstal kruiwagens met beton leeg kunnen storten als we een nieuwe keukenvloer gaan maken.

Om een wat beter idee te krijgen over de oude betonvloer hebben we in een andere hoek nog wat uitgehakt. De vloer leek daar harder en het viel niet mee om een beginopening te hakken.

12 juni 2013 – binnenkort komen de metselmannen weer en voor die tijd moeten we de oude leemvloer boven de keuken eruit halen. Weer iets wat we nog nooit hebben gedaan.

Om te kijken hoe snel dat gingen, hebben we er 2 delen van het leemplafond/-vloer uitgehaald en daarna ook nog wat gipsplaten en elektra verwijderd.

Je kunt intussen op steeds meer manieren naar buiten kijken vanuit de keuken. De keuken begint steeds kaler te worden en het moment dat we (tijdelijk en hopelijk niet te lang) geen keuken meer hebben komt steeds dichterbij.

15 juni 2013 – vandaag stond het verder ‘Entkernen‘ van de keuken op het programma. Voordat het zover was moest eerst het restant van de keuken eruit.

Daarna was het verlaagde plafond met de ophangconstructie aan de beurt, waarbij ook de TL buis verhangen moest worden. Gelukkig duurde het niet lang voordat het plafond en de ophangconstructie als een soort “bouwpakket” in de tuin lag.

Het volgende karweitje was het stucplafond, wat er met hamer en koevoet afgeslagen werd en in emmers werd afgevoerd naar de puinopslagplaats in de koeienstal.

Daarna begon het echte werk; het weghalen van de rest van het leemplafond (bestaande uit leemwikkellatten met stro en leem) tussen de balken boven de keuken.

We waren pas vrij laat klaar en hebben nu een leemplafond zonder leem. De balken zijn helemaal zichtbaar en zien er op het eerste gezicht goed genoeg uit om te blijven zitten.

9 juli 2013 – in afwachting van het beton werden de stukken muur van de keuken die in de grond zitten, in de koolteer gezet. Aan de kant van de Scheune zit de keuken bijna 1 meter in de grond en aan de kant van de koeienstal ca. 60 cm. Omdat de folie niet hecht op stoffig ondergrond, moet er eerst een laag koolteer op. Het “verven” ging vrij snel en we waren op tijd voor het beton.

Het beton was -zoals gebruikelijk hier- vrij droog en lag op een hoop op de vrachtwagen. Vanaf daar werd het in kruiwagens geschept en ging het via de garage en de gang naar de keuken. De oude vloer had geen wapening, maar in de nieuwe vloer komt wel het nodige ijzer te liggen.

Al scheppend, kruiend en egaliserend verstreek de dag en uiteindelijk lag al het beton in de keuken. Helaas was het net iets te weinig en dat komt doordat je hier beton per 0,25 m3 moet bestellen. Het ene was dus net te weinig en 0,25 m3 meer zou veel te veel geweest zijn. Het laatste deel -linksonder op de foto- gaan we vullen met met beton uit zakken.

10 juli 2013 – de koolteer die we er gisteren opgesmeerd hadden was droog, zodat de folie erop geplakt kon worden. Nu maar afwachten of het vocht werkelijk tegenhouden wordt. De nieuwe muren komen op de folie te staan, zodat het vocht achter/onder de muur blijft en niet naar boven kan optrekken.

Doordat de stenen groter zijn dan bij ons gaat het metselen van een muur sneller. Halverwege de ochtend was de muur ongeveer voor de helft af en in de loop van de middag was de muur – met daarin een opening voor het raam naar de Scheune – klaar. Het muurtje tussen keuken en koeienstal was al eerder klaar, want die was een stuk lager.

9 augustus 2013 – binnen ontstond weer een grote puinhoop, want de rest van de wand tussen de keuken en de koeienstal en een stuk vloer boven de koeienstal werden gesloopt. Dit puin werd op het reeds aanwezige puin van de betonvloer van de koeienstal gegooid en zo ontstond –letterlijk- de grootste puinhoop tot nu toe.

15 augustus 2013 – om de vloer boven de keuken en koeienstal te ondersteunen moet er een nieuw/oud vakwerk tussen de keuken en koeienstal komen. We hopen hiervoor balken te kunnen gebruiken die we vorig jaar uit de kaken van de vermaler gered hebben. Helaas had de grote balk tussen keuken en koeienstal de eeuwen durende strijd tegen de agressieve mestdampen uit de voormalige stal verloren en moet er dus uit.

23 augustus 2013 – we hebben een onderbalk uitgezocht voor het vakwerk (tussen de keuken en koekenstal) die wat hoger is, zodat er na de nog te maken afwerk-/tegelvloer nog voldoende hoogte overblijft. Bij dit nieuwe ontwerp komen de staanders onder de liggers te staan; we hebben hierdoor 1 staander meer nodig.

Voor de bovenbalk hebben we de langste balk in gedachte; deze is eigenlijk net iet te kort en dat wordt opgelost door hem maar gedeeltelijk op de laatste staander te leggen.

De staanders aan de beide uiteinden worden waarschijnlijk in Douglasie uitgevoerd, omdat die de krachten van de bovenverdieping en het dak op moeten vangen. De balken werden op de aanhanger van de timmerman geladen die ze in z’n werkplaats bewerken.

De voor- en achterkanten van de balken worden niet afgewerkt of glad gemaakt, zodat ze hun oorspronkelijke uiterlijk compleet met alle beschadigingen e.d. behouden.

13 september 2013 – bovenop de hoofdbalk van het vakwerk tussen keuken en koeienstal stonden nog een paar stempels om de balken (van de verdieping erboven) op hun plaats te houden tijdens het maken van het ringanker. Dit was allemaal klaar dus de stempels konden we nu weghalen.

16 september 2013 – de eikenbalk die wij voor de bovenkant uitgezocht hadden was te krom en te kort en daarvoor komt een balk van Lärche (Lariks) in de plaats.

Dit hout verkleurt ongeveer zoals eiken en kan prima samen gebruikt worden. Ook aan de uiteinden komen Lärche staanders, want het raamwerk moet voldoen aan de huidige bouwkundige eisen en een vloer, vide en dak kunnen dragen. Er was nog even sprake van, om deze eiken balk onder de nieuwe balk te plaatsen, maar dat vonden wij te massief/lomp worden.

Het vakwerk wordt horizontaal in drieën gedeeld door 2 regels en wij kozen ervoor om de vlakken gelijkmatig te verdelen. Om de wand hoger te laten lijken zou je het middelste vak groter kunnen maken, maar omdat dat nergens in dit huis wordt toegepast, hebben we dat hier ook niet gedaan.

Samen met de timmerman hebben we de balken uitgezocht waarvan de staanders van het nieuwe vakwerk gemaakt worden. Die werden ongeveer op lengte gezaagd, op volgorde op 2 bokken gelegd en voorzien van een nummer zodat later te zien is welke staander waar hoort.

18 september 2013 – we gingen vandaag naar de werkplaats van de timmerman en daar lag het vakwerk uitgestald op de grond. Het zag er mooi en oud uit, wat het in feite ook is, omdat er eeuwenoude balken hergebruikt zijn. De complete fotoserie van het keukenvakwerk staat hier.

 

 

 

 

Toen de timmerman weg was hebben we een schroefstempel onder de te verwijderen hoofdbalk gezet en de hoofdbalk van de volgende verdieping opgevangen op het vakwerk met wat blokken hout.

Daarna hebben we het min of meer losse restant van de muur boven de doorgang van de garage naar de koeienstal weggehaald en hebben ook de hoek tussen keuken/koeienstal en Scheune aan de andere kant van het vakwerk wat schoner/rechter gemaakt.

19 september 2013 – rond de afgesproken tijd kwam de timmerman met het vakwerk. Eerst moest de oude hoofdbalk eruit en daarvoor was het weer nodig om de constructie daarboven (een hoofdbalk met daarop de balken van de 2e verdieping en daarop weer het dak) op te vangen. We hebben het paar millimeter opgekrikt en er een balk onder gezet, zodat de spanning op de oude hoofdbalk eraf was.

De oude hoofdbalk was te groot en te zwaar om er in 1 keer uit te halen en dus werd er telkens een stuk afgezaagd met de kettingzaag. Hoewel de balk op het oog behoorlijk rot was, bleek dit bij het doorzagen mee te vallen en was de kern nog prima. De uiteinden waren wel een stuk slechter en vervanging was dus echt nodig.

Nu de oude balk weg was kon het vakwerk erin, maar dit bleek tegen te vallen. Los van het gewicht van tegen de 1.000 kilo, was de onderbalk iets te lang (doordat de muur naar de garage behoorlijk scheef was). Na enig overleg werd dit opgelost door de laatste staander schuin af te zagen.

Verder ging het redelijk soepel; het vakwerk werd verder in elkaar gezet en het was nog wel even zweten toen de bovenbalk op z’n plaats gelegd moest worden. Daarna kon het vakwerk op z’n plaatst gezet worden.

Om het vakwerk goed op z’n plaats te krijgen werd het een klein stukje opgetild met een spanband om de bovenste hoofdbalk. Toen het vakwerk met een koevoet op z’n plaats gewrikt was, kon de krik er onderuit en zat het spierkrachtwerk erop.

Over het resultaat zijn we zeer tevreden; het vakwerk gaat een echte blikvanger worden! Nadat de timmerman weg was hebben we de ergste rommel opgeruimd. De werkdag zat er op; een memorabele dag waarin er een hoop opbouwend werk verricht was!
De complete fotoserie van het keukenvakwerk staat hier.

2014

21 april 2014 – dit jaar willen we proberen de keuken af te maken. De vraag is of dat lukt, want elk jaar gebeurt er wel iets onverwachts waar de nodige tijd in gaat zitten (dit jaar zou dat een lekke waterleiding blijken te zijn). We zijn vandaag begonnen met de resten behang van de keukenmuren te halen.

20 juni 2014 – onze basickeuken gaan we vandaag verhuizen naar de koeienstal en dan willen we in de keukenmuren sleuven voor de elektriciteit gaan frezen. Bij het aanleggen van elektriciteit heb je in Duitsland o.a. te maken met de DIN 18015 en daarin staat o.a. dat horizontale leidingen 30 cm. boven de vloer moeten lopen. Om de sleuven te kunnen frezen moet je dus weten waar de bovenkant van de tegelvloer komt.
In de keuken ligt nu alleen de constructievloer en hier komt nog 10 cm. bovenop aan isolatie, dekvloer en tegels.

21 juni 2014 – nadat we oude elektriciteitsleiding weggehaald hadden, gingen we verder met het frezen en het boren van gaten voor aansluitdozen en stopcontacten. Gisteren waren we begonnen met een stukje te frezen in de nieuwe en rechte betonmuur. Om makkelijker recht te kunnen frezen hebben we een soort geleide plank tegen de muur gespijkerd en dat ging een stuk beter.

Hierna kwam de volgende muur; de leisteen buitenmuur. Die muur is, zoals de meeste muren hier, verre van recht met hier en daar los- en vastzittend stucwerk. Op deze muur kunnen we een bestaand gat voor stopcontacten hergebruiken en dat scheelt weer, want het frezen in deze muur valt niet mee.

De muur aan de kant van de badkamer is een geval apart. Om een nog onbekende reden heeft men deze muur naderhand voor de oorspronkelijke leistenen buitenmuur gezet, waarvoor van alles gebruikt is. Er zitten oude bakstenen in, nieuwe(re) betonstenen, beton, leisteen en hier en daar lijkt er zelfs een stuk zandsteen in te zitten. Dit alles zit aan elkaar met diverse soorten cement, met daar overheen een keur van cement, stucwerk en gips, waarvan hele plakken losgelaten waren tijdens eerdere bouwactiviteiten.

3 juli 2014 – met mooi weer en isolatieplaten voor de keukenvloer kwamen we in Kröv aan. Na het nodige overleg besloten we om een zwevende dekvloer te maken, die op een laag PIR komt te liggen. Hieronder komt dan een laag waterdicht plakspul.

De vorige keer hebben we sleuven voor elektriciteit in de muren gefreesd, maar zat er op sommige plaatsen geen “muur”. De laag waarin we wilden frezen was daar weg en moest opnieuw aangebracht worden. Met cement werd de ontbrekende laag op de muur aan de kant van de badkamer gemaakt (morgen dus weer frezen).

4 juli 2014 – het cement van gisteren was nog vochtig, dus we wachten nog maar even met het frezen en gaan ondertussen verder met de onderrand tussen de muren en de vloer.

Het ging prima en we zijn tevreden over het resultaat; de rand van de buitenmuur en die van de badkamer ziet er goed uit en ook de grote gaten met ontbrekende stenen zijn nu dicht. Bij de afvoer zit nu een klein muurtje waar we isolatie en dekvloer tegenaan kunnen leggen.

v Ook bij de vensterbank moest het nodige hersteld worden. Hier was de afwerklaag eraf tot op de leisteenmuur en het leem. De bovenkant werd gereconstrueerd en t.z.t. komt hier nieuwe houten(?) vensterbank op.

Omdat we nu begonnen zijn aan de afwerking van de keuken is het niet de bedoeling dat er weer opnieuw puin in komt en dus begonnen we aan het laatste(?) puinkarweitje in de keuken; het maken van een opening tussen de keuken en de Scheune. Hier willen we een raam inzetten; een soort doorgeefluik en om het hoogteverschil van ca. 1 m. tussen de keuken en Scheune goed zichtbaar te maken.

In de Scheune staat een nieuw oud vakwerk, wat tevens de verdiepingsvloeren en het dak draagt. Daarachter staat de oorspronkelijke vakwerkwand, die is gevuld met lichte stenen en afgewerkt met Putz. Nadat we de stenen eruit gehaald hadden en op de puinberg in de tuin gegooid hadden, konden we het vakwerk bekijken. Op de plaats van de opening bleek het hout nog zo goed te zijn, dat we dat we gaan proberen om dat als kozijn te gebruiken.

In plaats van dubbele openslaande ramen worden het nu 2 enkele ramen met in het midden een staander van het originele vakwerk. De sluiting moet dan wel aangepast worden.

5 juli 2014 – we zijn weer gaan frezen en boren. We hadden er in de bouwmarkt een paar inbouwdozen gekocht en weten nu hoe diep we de gaten moeten boren. Ook de sleuven vlakbij de dozen moesten wat dieper en er moest opnieuw gefreesd worden op de gecementeerde stukken. Hier en daar viel er nog wat oud stucwerk naar beneden, maar over het algemeen ging het wel.

9 juli 2014 – het Estrich (zandcement) voor de keukenvloer werd geleverd. We hadden ons al voorbereid op het in de regen sjouwen van 30 zakken van 40 kilo, dus toen de bezorger de pallet met een elektrisch wagentje in de garage kon zetten, was dat een mooie meevaller. We kunnen er nog langslopen, maar als we de aanhanger in de garage willen zetten, dan moeten de zakken “even” verplaatst worden.

11 juli 2014 – er moesten nog een paar gaten geboord worden. We denken dat we alles gefreesd en geboord hebben, zodat we binnenkort de elektriciteit verder kunnen aanleggen. Als laatste hebben we vandaag het oude vakwerk in de doorgang van de keuken naar de Scheune geïmpregneerd.

18 juli 2014 -tussendoor stond er ook nog een “work-out” op het programma, want de zakken zandcement (van 40 kg.) voor de keuken moesten even verplaatst worden. Samen met een paar zakken mortel (ook 40 kg.) die we ook nog moesten verplaatsen, hebben we in totaal zo’n 1.400 kilo verplaatst.

9 september 2014 – ondanks het mooie weer zijn we toch ook maar binnen gaan werken. De activiteiten in de keuken lagen al enige tijd stil en we zijn nu weer verder gegaan met het voorbereidende werk voor de elektriciteit. Voordat we de afwerkvloer erin willen leggen, willen we eerst de leidingen en dozen er zoveel mogelijk in hebben liggen, zodat we later niet meer hoeven te frezen, boren en hakken.

26 september 2014 – van het plan om de keuken dit jaar bruikbaar te maken was nog niet zoveel gekomen, want telkens kwam er wat tussen. Vandaag zijn we maar weer eens verder gegaan met de elektriciteitsleidingen.

18 oktober 2014 – we hebben wat gaten en scheuren in de keuken gedicht. Ook hebben we er nog wat stukken oude elektriciteitsleidingen uitgehaald die waarschijnlijk al tientallen jaren ongebruikt en afgeknipt in de muur zaten. Hetzelfde geldt voor de laatste 2 oude wandcontactdozen die we eruit gehaald hebben.

24 oktober 2014 – we hadden binnenwerk aan de keuken gepland, dus was het weer minder belangrijk en meer van psychologische aard. In de keuken moesten nog wat gaten e.d. dichtgemaakt worden met cement. Ook bleken een paar sleuven iets te klein voor de wat grotere flexibele buis, dus die hebben we eerst wat groter gemaakt. Daarna hebben we de gaten en oude sleuven gevuld met cement en kon het opruimen van gereedschap en het vegen beginnen.

Voor de zekerheid gaan we een vochtwerende laag bitumen op de constructievloer leggen en voor een betere hechting, moet er eerst een teerachtige primer op. Dit hebben we erop gesmeerd nadat we de vloer zo stofvrij mogelijk gemaakt hadden.

25 oktober 2014 – als vochtwerende bitumenlaag op de keukenvloer hebben we PCI Pecithene genomen, wat we ook al eerder gebruikt hadden op de ondergrondse wanden aan de kant van de koeienstal en Scheune. Het ging wat lastiger dan gedachten dan met name de verticale stukken tegen de wanden. We kregen het net voor vertrek af en de isolatie doen we de volgende keer.

31 oktober 2014 – het leggen van de elektriciteitsleidingen met daar omheen de PIR isolatie en dan alles aan elkaar vastmaken met ducttape duurde langer dan gepland. Pas ruim na het middaguur waren we klaar. De laag isolatie is maar een paar centimeter dik, maar het is beter dan niets en samen met stroken “piepschuim” (polystyreen) tegen de wanden, krijg je een zwevende vloer.

Toen konden we met de vloer beginnen en dat viel enigszins tegen. Het duurde een tijdje voordat het mengen van het cement goed ging en ook het egaliseren ging in het begin niet zo snel. Gaandeweg ging het beter en sneller; senior maakte het cement en junior maakte de vloer.

Het beton was CT-C25-F4 volgens de EN 13813. Een hele mond vol en als we goed op internet gekeken hebben, dan hebben deze in de norm EN 13813:2002 (Duits) ‘Dekvloermortels en dekvloeren – Dekvloermortels – Eigenschappen en Eisen’ vermelde aanduidingen de volgende betekenis: CT = cement dekvloer, C25 = druksterkte 25 N/mm² en F4 = buigsterkte 4 N/mm².

Door gebrek aan ervaring hebben we het nu min of meer met de hand gedaan, met een handmixer en emmers. Dit kost veel tijd (en energie) en we hebben ons voorgenomen om de volgende vloer met een betonmolen te doen.

We moesten ongeveer 30 zakken van 40 kilo wegwerken en rond 19:15 waren we (pas) halverwege. Deze mijlpaal werd “gevierd” door snel even iets te eten. Niet te lang, want de andere helft moest er nog in.

De tweede helft ging gelukkig iets sneller en bij elke zak werd er driftig afgeteld. De stapel zakken werd kleiner, de cementvloer groter. Eindelijk was het zover; de laatste emmer.

Veel zin om na te genieten hadden we niet, daar was het te laat voor. Toen we opgeruimd hadden en de badkamer bezocht hadden was het bijna 01:00 uur; 1 november dus.

8 november 2014 – we hebben ook de inmiddels beloopbare keukenvloer bekeken en opgemeten. De vloer is redelijk vlak (denken we) en wat niet vlak is hopen we te kunnen compenseren als we de tegels erin gaan leggen. Voor het zover is moeten we o.a. eerst het plafond schilderen en daarvoor hebben we een kamer-/rolsteiger nodig.

2015

22 mei 2015 – dit jaar willen we ook (weer) proberen de keuken verder af te maken en 1 van de dingen die nog moest gebeuren, was het vullen van een rand tussen ringanker en OSB vloer van de 1e verdieping. Hierdoor was er ook een spleet zichtbaar tussen keukenmuur en OSB en daardoor kun je niet verven. Daarna komen ook de balken van de kamer boven de keuken op dit laagje beton te liggen.

4 juli 2015 – met de meegenomen spullen hebben we voor het eerst een buizensteiger in elkaar gezet en dat lukte wel. Wat we nog niet hebben zijn steigerplanken en daarvoor hebben we een OSB-plaat gebruikt. Kortelingen om de planken te ondersteunen hebben we ook niet en daar hebben we een steigerbuis en hout voor gebruikt. Het bouwsel doorstond de “belastingstest” en we kunnen nu verder met het plafond.

17 juli 2015 – nu een steiger in de keuken hadden konden we beginnen aan het verven van het hout tussen de balken van het plafond in de keuken. Het was verf in poedervorm en wordt aangemaakt met water. We hebben de mengverhouding op het etiket precies overgenomen, maar het was pasta in plaats van verf. We hebben er toen maar extra water bij gedaan totdat het enigszins verfbaar was. Door het zand wat erin zit, krijgt het plafond een wat oud uiterlijk en dat past prima bij de rest. Ook hier moeten we even afwachten hoe het opdroogt, want dan zien we pas de uiteindelijke kleur.

18 juli 2015 – we zijn verder gegaan met het verven van het plafond tussen de oude balken. Dat wat er gisteren opgedaan is ziet er goed uit en voorlopig gaan we hiermee verder.

31 juli 2015 – we hebben zwenkwielen onder de steiger gezet, zodat we hem makkelijker kunnen verplaatsen. We konden er meteen gebruik van maken om wat stukken balk in de lijnolie te zetten.

1, 7 & 8 augustus 2015 – de verf die we op het plafond doen is T-paint. Dit is een verf met een zandachtige structuur die de OSB-platen tussen de balken een oud uiterlijk geeft. Het opbrengen van deze dikke verf – die meer op kwastplamuur lijkt – boven je hoofd op een plafond is wel een vrij zwaar karwei. We weten daarom nog niet of we het vaker gaan gebruiken en maken per keer 1 kilo aan.

11 augustus 2015 – toen we de nieuwe vloer boven de keuken werd gemaakt, hebben we met een spievormig stuk taps toelopende balk de verzakking van een oud stuk opgevangen. Dit stuk nieuw Douglashout ligt op een oude balk en dat verschil is wel erg groot. We hadden nog wat eikenbeits en daarmee hebben we de spie geverfd. Het ziet er nu veel beter uit en valt nauwelijks meer op. Als test hebben we ook een ander stuk Douglashout geverfd.

12 augustus 2015 – we hebben de laatste stukken van de balken in de lijnolie gezet en daarna het dagelijkse stuk T-paint. Het beetje Estrich wat over was hebben we bovenop de stoffige muur gedaan. Het gaat erom dat er iets op zit en wat maakt niet uit (denken we).

13, 14 & 28 augustus 2015 – de dagelijkse T-paint werkzaamheden hebben we ook weer gedaan; het is bijna af.

29 augustus 2015 – Toen het te warm werd om buiten aan de muur te werken, deden we de laatste T-paint op het keukenplafond. Het plafond is nu af: schoongemaakte originele eiken balken in de lijnolie gezet, met daar tussen witte T-paint vlakken. Hoewel het maar een klein deel van het totaal is, voelt het toch als een mijlpaal nu het keukenplafond af is. We gaan nu verder met de wanden van de keuken.

11 & 12 september 2015 – nu we rolsteiger hebben konden we vrij gemakkelijk hier en daar wat T-paint bijwerken.

20 september 2015 – er stond weer een weekje Kröv op programma en we vertrokken met het nodige gereedschap en materiaal. Junior had namelijk 2 vensterbanken voor de keuken gemaakt en die gaan we erin zetten. Als materiaal hiervoor hebben we 4 cm dikke eiken wagonplanken uitgekozen. Die zien er wat doorleefder uit dan standaard eikenhout. Aangekomen hebben we meteen gekeken hoe het staat en het ziet er goed uit. De komende dagen gaan we erin zetten en dan is er weer een stukje keuken af. We kunnen dan ook de buitenmuur gaan stuken.

21 september 2015de meegenomen vensterbanken moesten nog op maat gemaakt worden. De vensterbank voor het buitenraam paste prima, maar de ondergrond was niet vlak genoeg. Na wat slijpwerk met stofwolken lag de vensterbank goed.

Het raam naar de Scheune is een ander verhaal; de vensterbank daar moest wel pas gemaakt worden. Hierbij bleek o.a. dat de nieuwe muur en het oude vakwerk erachter niet parallel liepen.

In de muur tussen keuken en Scheune komen 2 openslaande ramen die we in het oude vakwerk willen zetten. Een kozijn is er niet, dus dat gaan we zelf maken. Over versie 1 waren we niet helemaal tevreden en morgen gaan we het met ander hout opnieuw proberen.

22 september 2015 – de maker was niet echt tevreden over het kozijn voor het raam tussen de keuken en Scheune. Bij gebrek aan beter hout was dit gemaakt van Douglas hout en dit bleek geen goed hout te zijn. De keus bij de Baumarkt was helaas beperkt, maar het beukenhout wat ze hadden bleek een stuk beter te zijn. We hebben hiermee een nieuw kozijn gemaakt en dat zag er beter uit.

23 september 2015 – gisteren hebben we kozijn 1 gemaakt en vandaag staat kozijn 2 van de ramen tussen keuken en Scheune op het programma. Toen dit af was konden ze allebei gelijmd worden. Wat we nu nog gaan maken is een vakwerkregel aan de boven- en onderkant en opvulstukken tussen het scheve oude vakwerk en het rechte nieuwe kozijn.

We vonden eigenlijk ook dat de vensterbank van dit raam verder door moest lopen, minstens tot onder het raam. Dat kunnen we hier niet doen, dus moet die vensterbank weer mee terug om groter gemaakt te worden.

Nadat de scherpe kanten van de vensterbank (van het buitenraam) afgerond waren, hebben we de vensterbank op z’n plek gelegd en vastgelijmd met bouwkit en montagekit. Met lijmklemmen wordt die tegen het kozijn aangetrokken en om hem naar beneden te drukken hebben we er een zak met 40 kilo stuukmiddel op gelegd.

24 september 2015 – in de keuken hebben we eerst wat opgeruimd en de nieuwe vensterbank en de dozen van de stopcontacten afgedekt. Daarna kon het stuken beginnen. In wisselende samenstellingen waren we telkens met tweeën aan het stuken terwijl nummer 3 de Putz- und Mauermörtel aanmaakte.

De bedoeling was om het een iets minder rustiek uiterlijk te geven dan de koeienstalmuur. Bij de koeienstalmuur herken je duidelijk een eeuwenoude stalmuur, maar dat was hier dus niet nodig.

Omdat vlakker stuukwerk tijd kost, waren we als onervaren stukadoors lang bezig met de muur en de rolsteiger kwam weer goed van pas. We waren ’s middags begonnen en met wat onderbrekingen om te eten, waren we ’s avonds rond 11 uur pas klaar.

We zijn benieuwd hoe het eruit ziet als het droog is, maar voor nu zijn we al blij dat het erop blijft zitten.

25 september 2015 – het stuuksel hing gelukkig nog. Dat dachten we al, omdat je het waarschijnlijk wel gehoord zou hebben als er 200 kilo stuukmiddel naar beneden zou komen. Het stuukwerk in de raamopening was nog niet helemaal af en ook de lastige hoeken moesten nog gedaan worden. Dit viel niet mee, maar het lukte uiteindelijk wel.

Tussen de keuken en de Scheune zit het 2e kozijn er bijna in. Aan de zijkanten moesten er allerlei vulstukjes ingezet worden, omdat ook hier niets recht is. Als het 2e kozijn erin zit kunnen we de afdekstrips maken en kunnen de ramen erin. We willen er misschien ook een lamp hebben; de elektriciteitskabel ligt er al, nu de lamp nog.

26 september 2015 – het 2e kozijn tussen keuken en Scheune zit nu ook vast. De ramen passen en we gaan verder met de afwerking er omheen. Om de ramen te kunnen gebruiken hebben we nog wel de helft van de scharnieren nodig. Aan de oude ramen zaten wel scharnieren, maar het deel wat aan het kozijn zit ontbrak.

12 oktober 2015 – binnen gingen we verder in de keuken, waar het eerst 7 en later 8 graden was (niet echt warm dus). We hebben het stuukwerk van de afdekplaatjes van de stopcontacten van de buitenmuur afgehaald. Gelukkig wisten we nog waar ze zaten.

De hoek bij de keukendeur (van de keuken naar de gang) is slecht en moet hersteld worden. Omdat we hier vaak langs lopen en in de toekomst nog vaker langs lopen, doen we hier op de hoek een stuukprofiel. Het vastzetten ging goed, nu afwachten hoe het met het stuken gaat. Om het makkelijker te maken hebben we gaten gevuld met Putz- und Mauermörtel en steentjes.

Boven het aanrecht willen we een stuk muur gaan betegelen en daar moet het wat vlakker zijn. We gaan ook dit proberen met stuukprofielen. Die hebben we eerst vastgezet met een paar schroefjes en daarna met wat klodders Putz- und Mauermörtel.

Er stak ook nog een stuk kachelpijp uit de muur, die was van een oude kachel die al met de schroothandelaar meegegaan is. De pijp zat muurvast en besloten hem door te slijpen. Door de trillingen van het slijpen zat de buis opeens los en konden we hem er zo uithalen. Het lijkt er erg op dat het gat uitkomt in de rookkamer op de eerste verdieping.

31 oktober 2015 – het was het tijd voor het echtere werk en we hebben een stuk van keukenmuur aan de kant van de badkamer gepleisterd tot en met het deel waarop de tegels komen. Dit deel is ongeveer 2 meter hoog en het stuk wat we nog moeten doen is net iets kleiner. Het stuk waarop de tegels komen hebben we geprobeerd zo vlak en recht mogelijk te maken en t.z.t. zien we wel of het gelukt is.

1 november 2015 – De lamp in de keuken was nog steeds aangesloten op een oude elektriciteitsleiding en die zat steeds meer in de weg. We hebben de lamp daarom tijdelijk met een snoer en stekker aangesloten op een nieuw stopcontact in de koeienstal en alle oude elektra in de keuken weggehaald.

2016

Voorjaar 2016 – ook dit jaar gaan we weer proberen om de keuken af te maken.

13 mei 2016 – vorig jaar hebben we de keukendoorgang gesloopt en een vakwerkbalk in de gang zichtbaar gemaakt. In de keuken zit zo’n balk niet; die gaan we nu zelf maken en erin zetten als een soort latei. Hiervoor moest er eerst wat stuukwerk weggehakt worden en dat ging gelukkig gemakkelijk.

In de oud-houtvoorraad vonden we een geschikte balkje van 12 x 12 cm., wat we eerst schoongemaakt hebben met de roterende staalborstel. Daarna hebben we er een 3,5 cm dikke plak afgezaagd en die afgekort op de juiste lengte. Dat lukte redelijk en we moeten alleen nog een goede manier vinden om het vast te zetten.

14 mei 2016 – om de eiken balk als een soort latei boven de keukendeur vast te kunnen maken, moesten we eerst het nodige stuukwerk en steen weghalen. Dat ging goed en daarna konden we de latei plaatsen en vastmaken. De schroefgaten moeten we nog wegwerken en dan kunnen we de muur er omheen stuken.

De aansluiting van het stuukwerk en het keukenraamkozijn moest nog afgewerkt worden en dat hebben we gedaan. Daarna hebben we een begin gemaakt met het schuren van het keukenraam, want dat moet een lichtere kleur krijgen.

Het raam naar de Scheune moet ook nog een vensterbank krijgen en die moet wat lager komen dan in eerste instantie gedacht. Dit komt omdat het hele raam en kozijn een stukje naar beneden moet, want anders kan het niet goed open. Van de stenen aan de onderkant moest ca. 6 cm. af en dat was eigenlijk jammer omdat hiermee de dichte bovenkant van de holle stenen verdween. Dit moeten we eerst weer dichtmaken voordat de vensterbank erop komt.

Toen we daar bezig waren kregen we ook het idee om de voorste betonnen latei boven de raamopening te vervangen door een eiken balk. Dit zou moeten kunnen, omdat de dragende functie van de latei aanzienlijk verminderd is door het ringanker erboven. Als eerste gaan we een geschikt balkje zoeken.

Een karweitje wat ook nog op het programma stond was het zoeken van de stopcontacten onder het stuukwerk en het weghalen van het laagje stuuksel. We vonden ze uiteindelijk allemaal, maar we moeten we op 1 plaats een beschadiging wegwerken.

16 mei 2016– met een dunne steenbeitel hebben we –zittend op de rolsteiger- het cement uit de voegen rondom de oplegpunten van de latei weggehakt.

Dat was nog een redelijk tijdrovend karwei, maar het ging. We wisten niet meer precies hoe zwaar de latei van gewapend beton was en hadden daarom nagedacht over opvangconstructies met touwen. Het bleek mee te vallen en zonder erg veel moeite konden we de latei eruit halen,

Op de keukenmuur aan de kant van de badkamer zaten nog resten behang en die moeten eraf. We hebben het nat gemaakt met water zodat we het er makkelijker af kunnen steken.

We hebben de gisteren uitgezochte oude eiken balk op de juiste lengte gezaagd en hem in de muur gezet om te zien hoe dat staat. Het staat prima en we moeten hem alleen nog vastmaken. Dat kan eigenlijk pas als we precies weten hoe hoog de onderkant moet zitten en dat is weer afhankelijk van de hoogte van het raamkozijn.

Hierbij speelt ook de hoogte van de vensterbank een rol en we zijn daarom verder gegaan met het op hoogte maken van de muur onder de vensterbank. Hierbij was al eerder de dichte bovenkant van de holle stenen gesneuveld en dat moeten we dus tot de juiste hoogte weer opvullen met cementachtig spul.

17 mei 2016 – de nieuwe vensterbank past niet in het raam naar de Scheune, want er zit een stuk krom vakwerk in de weg. Op de ouderwetse manier hebben we met hamer en beitel een stuk eiken hout weggehakt zodat de vensterbank er langs kan. Bij de middenstaander moeten we min of meer hetzelfde doen, zodat de vensterbank mooier aansluit.

Aan de ene kant van de keukendeur hebben we al gestuukt en voordat we de andere kant gaan doen, komt er eerst een stuukprofiel ter bescherming. Hiervoor moest er een randje oud stuukwerk weggehakt worden en we kwamen ook nog een oude elektriciteitskabel tegen. Die is niet meer nodig en we hebben hem afgekoppeld en zover mogelijk afgeknipt. Het stuukprofiel hebben we vastgemaakt met een paar schroeven en morgen komt er nog wat stuukmiddel bij.

18 mei 2016 – we gaan vandaag het bovenste stuk van de keukenmuur aan de kant van de gang stuken. In het begin was weer even wennen, maar daarna ging het voorspoedig en ruim voor het einde van de werkdag was het af.

Aan de kant van het vakwerk van de koeienstal zitten nog openingen – tot wel 15 cm. – tussen het vakwerk en de muren. Die moesten nog dichtgemaakt worden met stukken steen en mortel. Dat karweitje was blijven liggen, maar nu moest het gebeuren om de muren verder af te kunnen maken. We hebben 1 kant gedaan en de mortel opgemaakt door wat stukken aan de andere kant te vullen.

De rest van tijd hebben we het eerst keukenraam en daarna een stukje muur geverfd. Hierdoor wordt het wat lichter in de vrij donkere keuken en het ziet er weer een stukje bewoonbaarder uit. Niet alle muren worden wit, maar welke kleur het dan wordt weten we nog niet precies.

Om de ondergrond voor de vensterbank van het binnenraam op de juiste hoogte te krijgen, hebben we een tijdelijke lat op de keukenmuur gezet. Die konden we meteen gebruiken als een soort bekisting voor het cement.

19 mei 2016 – als ondersteuning voor de vensterbank hebben we 2 kleine eiken balkjes op het vakwerk in de Scheune geschroefd. Die kunnen we ook goed gebruiken om de vensterbank op de juiste hoogte te zetten.

Tussen de 2 ramen in zit nog een staander van het oude vakwerk. De vraag was of de vensterbank om de staander heen zou gaan, of dat er een “plakje” uit de staander gehaald zou worden, zodat de vensterbank er als het ware doorheen gaat. We besloten het laatste te proberen en hoewel er nauwelijks ruimte was, lukte het om er een stuk tussenuit te zagen. We hadden ons 1 zaagsnede kunnen besparen, want het onderste stuk van de staander zat los en kon er zo uitgehaald worden.

De vraag was, of er nog druk op de staander zou staan. Aanvankelijk leek dit niet het geval te zijn, want het zagen en weghalen van het plakje ging probleemloos. Maar, toen we even later wilde kijken of de vensterbank er tussen zou passen, was de staander toch een paar millimeter gezakt. De vensterbank ging er niet meer tussen en om verder zakken te voorkomen hebben we met hout en een schroefstempel een opvang constructie gemaakt. We moeten nog wel wat anders verzinnen, want het staat in de weg en de vensterbank kan er nu niet in.

Het keukenraam wat we al gegrond hadden kreeg de eerste laag dekverf aan de binnenkant en toen daarna de hele muur wit geverfd was, zag het er binnen een stuk lichter en afgewerkter uit.

Ook het onderste deel van de muur aan de gangkant hebben we geverfd. Het middendeel hoeft niet, want dat wordt betegeld en de bovenkant is nog te vers gestuukt.

Onder de vensterbank van het raam naar de Scheune was het door sloopwerkzaamheden van het oude vakwerk en het weghakken van een stuk muur helemaal ongelijk, met gaten en afgebrokkelde stenen. We hebben het opgevuld met stukken steen en mortel, zodat het dicht is en meteen een goede ondergrond is om de vensterbank vast te lijmen. Het is nog niet helemaal af, want het balkje wat de doorgezaagde staander ondersteunt zit nog in de weg.

Als laatste hebben we om de mortel op te maken weer een stukje gevuld van de opening tussen de muur en het vakwerk.

20 mei 2016 – we gingen verder in de keuken en hebben het raam opgeschuurd en geverfd. Het is nu bijna af aan de binnenkant.

De muur onder de vensterbank hebben we afgemaakt en als die droog is dan kan de vensterbank erop. Als proef hebben we een klein stukje van de spouw tussen de oude en nieuwe muur dicht gemaakt met stukken steen en mortel. Dat ging goed en toen hebben we de rest ook maar gedaan.

Het open stuk tussen de muur en het vakwerk bij de deur naar de koeienstal is nu ook opgevuld en als alles droog is en de vensterbank en latei zitten erin, dan kunnen we de muur aan de kant van de Scheune ook stuken.

Het stuukwerk van de muur aan de kant van de badkamer was al aardig droog en we hebben de droogste stukken muur geverfd. De rest komt de volgende keer.

21 mei 2016 – profiterend van het mooie weer hebben we in de tuin de lateibalk voor boven het keukenraam naar de Scheune geïmpregneerd. Het andere keukenraam hebben we nog een keer geverfd aan de binnenkant en de volgende keer nemen we verf mee voor de buitenkant.

In de keuken hebben we de nieuwe oude balken in de keuken geïmpregneerd ter bescherming tegen schimmel en ongedierte.

27 mei 2016 – iets wat een hoop hoofdbrekens heeft gekost, is de keukenvloer. Wat gaan we erop leggen? Het ligt er -hopen we- voor altijd en wij zijn niet van dat ooit nog te vervangen. Na het nodige online gespeur op Internet en het bezoeken van een aantal leveranciers, zijn het estrikken, oftewel boeren plavuizen geworden. We hebben die gekocht bij Hoeve61.

9 en 10 juni 2016 – nadat we nog een klein stukje van de middenstaander afgezaagd hadden kon de eiken vensterbank (gemaakt van wagonhout) van het raam naar de Scheune er in. Met wat zakken cement wordt hij op z’n plaats gedrukt en zelfs met die zakken ziet het er mooi uit.

De bovenste balk van het vakwerk is van Douglashout en dat heeft hebben we een eiken uiterlijk gegeven door het te beitsen met eikenbeits.
Intussen zijn ook de leemstenen geleverd en wat andere materialen geleverd. Dit wordt de volgende uitdaging; het vullen van het vakwerk tussen de keuken en de koeienstal.

11 juni 2016 – om zeker te zijn dat het vandaag af komt, zijn we bijtijds begonnen met stuken. Omdat er dit keer niets onverwachts gebeurde, waren we ook bijtijds (rond 2 uur) klaar. Daarna zijn we begonnen aan de bekisting/mal voor het trapje.

13 juni 2016 – de muur die eergisteren gestuukt was, was droog genoeg om te verven. Tijdens het verven zagen we nog wat plekjes waar het stuuksel er niet (goed) op zat en dat hebben we bijgewerkt. Daarna hebben we de vensterbank.

De eiken latei en het vakwerk in het Scheune raam in de lijnolie gezet en dat steekt mooi af bij de witte muur.

Het karwei van de dag was het maken van het eerste keukenmuurtje. Die willen we van beton gaan maken, omdat we denken dat het vanwege de afmeting en dikte (of dunte) van 65 cm. diep, 90 cm. hoog en 7 cm. dik, steviger is dan metselwerk. Verder is het in feite een losstaand muurtje, met alleen aan 1 klein randje aan de onderkant.

Een doosvormige bekisting is niet zo moeilijk te maken, maar dat wordt anders als de vloer en de wand niet vlak zijn en de wanden niet haaks op elkaar staan. Het duurde langer dan verwacht, maar dat kwam ook omdat we nog moesten verzinnen hoe we de bekisting klem konden zetten tussen de wanden.

Het laatste wat we wilden, is dat een volgestorte bekisting het zou begeven en er een berg beton op de keukenvloer zou liggen. Op het laatste moment kwamen we nog op het idee om 2 stukken draadeind in te storten, waaraan we later het keukenblad kunnen vastmaken.

Het vullen ging goed, al was het vanwege de hoge smalle vorm wat lastig om het beton goed te verdelen. Er ging meer in dan we vooraf gedacht hadden; ca. 2,5 zak van 40 kg. Dit betekent dat zo’n muurtje ca. 100 kilo weegt, maar ook we veel te weinig beton hebben.

14 juni 2016 – als experiment en als afwisseling voor de witte muren hebben we muur aan de kant van de Scheune zacht geeloranje geverfd. Beide vensterbanken kregen een laag transparante lak en we hebben de nog niet geverfde delen van de witte muren geverfd.

Een bekisting voor een massief trapje maken is vrij simpel, maar dat wilden we (natuurlijk) niet. Het lijkt ons leuk om onder het trapje een opening te hebben om wat wijnflessen in te leggen. Met een voorbeeldfles hebben we grootte van de opening bepaald en toen konden we het gaan maken. In de buitenbekisting van het trapje kwam een binnenbekisting in de vorm van een trapje en dat moet later de opening worden.

De opening maakt het trapje ook lichter. In plaats van 11,5 zakken van 40 kg. Denken we dat er nu 8 zakken nodig zijn. Dat scheelt 3,5 zak, oftewel zo’n 140 kilo. Er blijven nog genoeg kilo’s over, want het totale gewicht van het trapje plus tegels en stuukwerk gaat richting de 350 kilo.

15 juni 2016 – een spannend moment; we gingen de bekisting van het eerste wandje van het keukenblok eraf halen. Het zag er goed uit –denken we- en het beton zat bijna overal goed en vlak tegen de bekisting aan. Ook zaten de ingestorte draadeinden goed vast.

Gesterkt door dit positieve resultaat gingen we het trapje storten. Met z’n tweeën ging dat vrij snel en er gebeurde niets geks. De bekisting hield het en we hadden ruim genoeg Estrich. We hebben een paar stenen in het beton gedaan en bij de berekening hadden we een stuk dubbel geteld, want we hadden geen 8 zakken nodig, maar 6,5.

Ook de vensterbanken kregen weer een laklaag, voor de ene is dat de 2e laag voor de andere de 3e. Ze krijgen allebei minstens 4 lagen.

16 juni 2016 – We begonnen aan de bekisting van het 2e muurtje en konden die van het eerste muurtje gebruiken na wat aanpassingen. De draadeinden om het blad vast te maken liepen er nu recht doorheen en konden gebruikt worden om de breedte van de bekisting in te stellen. Er moesten wat gaten in komen voor water en afvoer. Hiervoor hebben we gaten in de bekisting geboord met daarin een stukje wastafelafvoerbuis.

Het stellen was ook hier wat lastiger doordat de muur en de vloer niet helemaal recht waren en de muren niet haaks op elkaar staan. Gelukkig is een afwijking van een paar millimeter hier niet erg en na het vastzetten van de bekisting met stukken hout en schroefstempels kon het beton erin.

Ondertussen werden de vensterbanken gelakt en werd het laatste stuk vakwerk in de lijnolie gezet.

Het vullen met beton ging vrij eenvoudig en 2,5 zak van 40 kg later zat het erin. Ook dit keer bleef alles gelukkig weer overeind staan.

17 juni 2016 – vandaag begonnen we aan het koeienstalvakwerk. Hierin komen leemstenen en daarvoor moeten er zogenaamde Dreikantleisten (driehoeklatjes) in. De stenen en leemmortel zitten hier overheen en zo wordt voorkomen dat de vulling uit een vak valt. Vroeger deed men het omgekeerd en werd er een driehoekige groef in het hout gemaakt, waar de vulling in valt. In sommige balken zaten deze groeven nog en daar kwamen geen latjes.

Om de hechting van het leem op het hout te verbeteren hebben we het hout eerst “geverfd” met leemslib en daarna hebben we de leemmortel gemaakt.

Toen we de groeven in de stenen gemaakt hadden en ze met een snoeizaag op maat gemaakt hadden kon het metselen beginnen. De stenen zijn zogenaamde Leichtstrolehmstenen met een grootte van 24 x 11,5 x 11,3 cm. en een gewicht van 2,3 kg (per steen). We konden 2 vakken vullen. De mortel is vrij vochtig en de onderkant van de leemstenen wordt voor het metselen in water gedompeld. Het metselwerk kan nog wat inzakken en daarom moet een week worden gewacht voordat de laatste laag erop kan.

18 juni 2016 – de dag begon met het weghalen van de bekisting van het 2e muurtje en het trapje. Het trapje was het spannendste. Het muurtje is massief en recht, maar onder het trapje zit een ruimte voor wijnflessen.

Om het volgende muurtje te kunnen storten, hebben we de bekisting hiervoor af gemaakt. Tijdens het maken vonden we het keukenblok toch niet zo goed in de keuken passen. We hebben het ontwerp aangepast en de bekisting op de nieuwe plaats gezet. Dit moet de definitieve plaats zijn, want een muurtje van 100 kilo beton ga je niet even verplaatsen.

30 juni 2016 – we hebben het beton wat dunner gemaakt zodat het beter aansluit en we zijn benieuwd of dat ook zo is. Er ging ongeveer 50 liter beton in, waardoor het wandje ca. 100 kilo weegt. De bekisting hield het en was ook dicht genoeg. We laten het 1,5 dag staan, halen dan de bekisting eraf en gaan het laatste wandje maken.

1 juli 2016 – de muur aan de kant van de Scheune kreeg een 2e laag verf en is nu bijna af.

Het ca. 60 cm hoge muurtje wat nodig was vanwege het hoogteverschil tussen de keuken en koeienstal, loopt niet helemaal evenwijdig aan het vakwerk. Op zich niet verrassend, want bijna niets is hier vlak, recht, haaks of evenwijdig. Wat het lastig maakt, is dat we hier tegels op willen leggen. We wilden daarom proberen om er een klein stukje vloer (met een maximale breedte van 2 cm.) bij te maken van beton, zodat het een rechter stuk vloer wordt.

Om de buitenkant van de betonnen wandjes van het keukenblok een ouder uiterlijk te geven, hebben we de eerste zijwand gestuukt (of gepleisterd). Het ziet er meteen een stuk beter (= rustieker) uit.

Voor de voorkant is dit te grof en te kwetsbaar en daar gebruiken we daarom Putz (stuukmiddel) wat verfbaar is.

2 juli 2016 – als eerste hebben we de bekisting van het 2e muurtje -wat tegen de buitenmuur aan staan- weggehaald. Ook dit muurtje ziet er gelukkig goed genoeg uit. Het blijft toch lastig om het beton overal in de smalle bekisting goed dicht te krijgen zonder lucht.

We waren van plan om vandaag het laatste muurtje van het keukenblok te maken, maar dat liep anders. De achterkant van het muurtje zat namelijk in een gat in de muur waar de afvoer en waterleiding zitten. Om te voorkomen dat het beton eruit loopt hebben we van brokken steen en cement een soort “muurtje” gemaakt. Om dit voldoende stevig te laten worden moet het een dag drogen.

Op de OSB-plafondplaten zitten bepaalde stukje waar de T-Paint (soort witte structuurverf) niet zo goed op houdt. Die hebben we bijgewerkt. Omdat we toch met “wit ‘spul” bezig waren, hebben we ook de eerste wandjes van het keukenblok wit gemaakt.

Doordat we geen beton konden storten hadden we tijd “over” en die hebben we gebruikt om verder te gaan met het dichten van het vakwerk met leemstenen. Van 2 eerder gevulde vakken hebben we het laatste randje gedaan en we hebben een derde vak gevuld.

3 juli 2016 – in de keuken zit nog een gat in de muur waar vroeger het oliefornuis op aangesloten zat. De vieze oliekachel is al jaren geleden aan de schroothandelaar meegegeven, maar het gat naar de schoorsteen zit er nog. We hadden toevallig nog een passend rooster en dat doen we erin met zwart plastic erachter.

4 juli 2016 – het dichtmaken van de bekisting ging snel en probleemloos en het vullen met beton eigenlijk ook. De opgestapelde stenen in de opening van de afvoer hielden het gelukkig en dus is het laatste wandje van het keukenblok af.

Het eerste wandje van het keukenblok hebben we wit gemaakt en dat ziet er veel beter uit dan beton

5 juli 2016 – we zijn verder gegaan met het dichtmaken van het vakwerk met leemstenen. De stenen moeten deels op maat gezaagd worden en worden dan met leemmortel gemetseld in de vakken van het vakwerk. De onderste rij is nu af en op 1 vak na is zelfs de 2e rij gevuld.

We gaan de kozijnen en de ramen tussen keuken en Scheune proberen erin te krijgen. Dat zal niet meevallen, want het moet in het oude vakwerk komen en dat is nog schever dan scheef. Met hamer en beitel hebben we hier en daar wat stukje oud hout weggehaald en het eerste kozijn past erin.

6 juli 2016 – we gingen het laatste keukenwandje ontkisten. Het is altijd spannend hoe het beton er uit ziet en dit zag er gelukkig goed uit.

Het nieuwe muurtje is meteen in de witte verf gezet zodat het er minder betonnerig uitziet.

We zijn verder gegaan met het vullen van het vakwerk met leemstenen; nog 2 vakken en de stenen zitten erin. Het moet dan een weekje inklinken en dan kan de laatste laag erin.

7 juli 2016 – de laatste 2 grotere vakken zijn dichtgemaakt met leemstenen en alleen het kleine vak boven de deur moet nog. Dat gaan we morgen doen.

In het keukenblok komt links een vaatwassen en rechts een koelkast. Al eerder hebben we leidingen gelegd en kabels getrokken en met de nodige moeite hebben we de stopcontacten erin gezet en aangesloten. Bij opsporen van de stopcontacten was het stuukwerk hier en daar wat beschadigd en dat hebben we bijgewerkt met gips. Daarna konden we de rest van het keukenblok geverfd.

8 juli 2016 – het gips bij de stopcontacten was droog zodat ze er definitief op konden. We hebben ze getest en ze zijn nu klaar voor de apparatuur.

Het vakwerk vullen met leemstenen is ook af. We hebben het lage vak boven de deur dichtgemaakt en de laatste randjes boven de rest van de vakken. Eigenlijk moesten we hier nog een paar dagen mee wachten, maar we denken niet dat deze kleine vakken erg inklinken.

Ook de doorgang met de ramen en kozijnen naar de Scheune stonden weer op het programma. De bovenkant hebben we afgetimmerd met oude gevelplanken en die is nu ongeveer klaar.

Op het hout waar de kozijnen op moeten komen te staan hebben we dunne latjes gezet, zodat we precies kunnen zien waar de kozijnen moeten komen. Van hieruit willen we verder gaan werken en er zal wat oud hout weggehaald moeten worden, omdat anders de ramen niet open kunnen.

9 juli 2016 – we hebben de rest van vakwerkwand dichtgemaakt; zelfs de stukjes tussen de balken. Hier liggen de stenen wat uit het midden zodat er aan de kant van de koeienstal nog wat ruimte is om eventueel een dwarsbalk op het vakwerk te leggen.

Het eerste kozijn van het doorgeefraam zit er bijna in, maar het duurt wel lang. Het 2e raam gaan we waarschijnlijk anders doen. We kunnen het kozijn er nog niet echt inzetten, want dat moet tegelijk met het raam en we hebben no geen goede scharnieren.

22 juli 2016 – We zijn de dag begonnen met iets nieuws, namelijk het stuken van de leemstenen in het vak. De eerste laag is zogenaamde Unterputz; een grove stuuklaag met plantenvezels tot maximaal 3 cm lang. Je kunt dit stuken tot maximaal 3 cm dik en het “hangt” aan de stenen. Dat geldt trouwens voor alle leemstuuk lagen; de Unterputz, Oberputz en Feinputz hechten allemaal mechanisch aan elkaar

Het begin was even wennen, ook om de juiste hoeveelheid water te bepalen. In totaal hebben we vandaag 9 vakken gedaan en dat ziet er een stuk beter uit dan de stenen. Met het stuukwerk kun je ook het dikteverschil in de vakwerkbalken enigszins wegwerken. De vlakken zijn daardoor niet allemaal vlak, maar sluiten zoveel mogelijk aan op het hout er omheen. Dit is bij veel vakwerkwanden zo en die krijgen hierdoor automatisch een ‘old look’.

Voor de doorgang naar de Scheune hebben we een stuk oud vakwerk leeg moeten maken en het vulsel boven het gat hangt nu onder ondersteuning. Dit is niet ideaal en het zou naar beneden kunnen glijden op het kozijn. Dit willen we liever niet en daarom hebben we een stevige opvangconstructie boven het kozijn gemaakt. Een paar stevige klossen aan de staanders van het vakwerk met daaronder een eiken plankje. Hiermee was het werk rondom het eerste kozijn klaar. Het kan er helaas nog niet in, omdat we eerst precies moeten weten hoe we de scharnieren (die we nog niet hebben) erop gaan zetten.

Op de middenstaander van het oude vakwerk wat min of meer tussen de wanden in zit, willen we een lampje ophangen. De elektriciteit hadden we al grotendeels aangelegd en voor het laatste stukje konden we gebruik maken van de gaten van een oude pen-gat-verbinding.

Daarna zijn we verder gegaan met het 2e raam. Hierbij dachten we een boorfrees te kunnen gebruiken, maar dat werd gedwarsboomd door een groot aantal afgebroken spijkers die in het hout zaten. Dit betekende weer ouderwets handwerk met hamer en beitel.

we hebben besloten om vandaag aan het eind van de werkdag terug te gaan, dus we kunnen nog het nodige doen. Eigenlijk zijn we meer van plan dan er tijd is en dat is wel vaker het geval.

23 juli 2016 – in het gister gestuukte leem zitten her en een der een paar scheurtjes. We gaan nog wel proberen te achterhalen hoe dit zou kunnen komen en of het kwaad kan. We denken van niet en zijn gewoon verder gegaan met de andere vakken en vakjes. De vakjes zitten bovenaan tussen de balken in en boven de deur en daar kun je niet zo makkelijk bij.

Bij de doorgang hebben we bij het 2e raam ook een ondersteuning voor de vakwerkvulling gemaakt, zodat het daar ook niet meer naar beneden kan zakken. Het is weliswaar een oude en niet zo’n beste wand meer, maar hij is wel belangrijk. Op de eerste verdieping staat de wand tussen (toekomstige) woonkamer en terras erop en een verdieping hoger het waaiervakwerk. Die wanden zijn gevuld met leem en alles bij elkaar weegt het wel een paar duizend kilo.

5 augustus 2016 – als eerste hebben we de Unterputz in de onderste rij van het vakwerk gerepareerd. We hebben er nog wat loszittende stukken Putz afgehaald en hebben het opnieuw gestuukt. Waarom het juist op die plekken losgelaten heeft weten we niet en daardoor weten we ook niet of het nu wel blijft zitten,

Daarna zijn we begonnen met het stuken van de 2e laag, de zogenaamde Oberputz. Dit is een fijnere tussenlaag tussen de Unterputz en de Feinputz, met een dikte van 5 tot 10 mm. De vakken zien er weer mooier en afgewerkter uit en we hopen dat dit morgen nog zo is.

De ramen in de doorgang erin zetten ging weer niet door. We dachten nu eindelijk de goede raamscharnieren te hebben, maar die gedachte klopte niet, want ze waren nog steeds te klein. Volgende keer beter.

Iets anders wat bijna te klein was, was de ruimte in het keukenblok waar de koelkast moest komen te staan. De ruimte tussen de betonwandjes was 60 cm en de breedte van de koelkast 59,5 cm. Als alles recht was, had het gekund, maar dat was niet zo en dus moest er wat beton weggeslepen worden, voordat de koelkast op z’n plaats geperst kon worden.

6 augustus 2016 – de gister gestuukte vakwerkvakken waren nog scheurvrij, maar het leem is nog niet droog, dus er kan nog van alles gebeuren.

De koelkast had inmiddels ruim voldoende rust gehad en kon getest worden. Voor zover we dat konden zien doet alles het prima en we hebben voor het eerst ijsblokjes in Kröv gemaakt.

Daarna was het tijd voor de vaatwasser. De maten waren hier geen probleem, maar de wateraanvoer wel, want de doorvoeren waren te klein en we moesten de gaten groter maken. Daarna hebben we de kraan op het wandje gezet en het met wat flexibele slangen op de waterleiding aangesloten. We hebben er meteen een T-stuk ingezet omdat het ook wel handig is als er water uit de kraan komt.

De resterende vakken waarop we een laag Oberputz konden doen hebben we gestuukt. De rest ging niet, want daarvan was de Unterputz nog niet droog.

Intussen stond ook de vaatwasser op z’n plek, zei het dat hij nog niet vast stond. Het leek erop dat geen van de koppelingen lekte en dus besloten we een praktijktestje uit de voeren. Dat verliep prima en alles kwam er schoon en droog uit. Volgende keer gaan we hem vastzetten en verder inbouwen.

10 augustus 2016 – we hebben een massief 4 cm dik beukenhouten werkblad gekocht en daar gaan we een aanrechtblad van maken. Niets in dit huis heeft een standaardmaat, dus ook het keukenblad niet. Van het 3 meter lange blad houden we in de lengte zo’n 85 cm over en hiermee hopen we het blad ongeveer 8 cm breder te kunnen maken. De hoek van de muren is niet haaks en de muren zijn niet recht; het blad moet op maat gemaakt worden. Ook moet het een tintje donkerder worden en goed beschermd worden tegen vocht.

13 augustus 2016 – de werkdag begon met het weghalen van de Unterputz van de 3 vakken die we het eerst gestuukt hadden. Die zat er niet goed op en er zaten scheuren in. We denken dat we hier teveel water gebruikt hebben.

Toen de Unterputz eraf was, hebben we nieuwe Putz aangemaakt, met daarin ook stukken die we er net afgehaald hadden. Dit hergebruik is het handige van leem en iets wat bij cement onmogelijk is. Er zit ook geen grens aan de hergebruiktermijn en boven hebben we leem van misschien wel 350 jaar oud hergebruikt. Hiermee hebben we de vakken opnieuw gestuukt in de hoop dat het nu beter houdt.

We moeten o.a. nog een deur van de keuken naar de koeienstal maken en dit wordt een eenvoudige houten deur, waar we de scharnieren al van hebben. Met lijmklemmen hebben we de scharnieren op het vakwerk gezet en er daarna –weer met lijmklemmen- een plank op gezet om een deur te simuleren. Na de nodige probeersels hebben we besloten om hier geen kozijn te maken, maar de scharnieren direct op het vakwerk te zetten.

Het idee is om uit oude balken zelf de plankjes voor de keukenkastjes te zagen. Een makkelijk idee, maar de uitvoering daarvan viel wat tegen. Allereerst moest er een geschikte balk gevonden worden en dat betekent dat er minstens een stuk van 85 cm. moet zijn zonder tapgaten van verbindingen.

14 augustus 2016 – een tegenvaller was, dat het nieuwe leemstuukwerk toch weer een paar scheuren vertoonden. Weliswaar veel minder dan voorheen, maar het was niet scheurvrij.

15 augustus 2016 – de eerste vakken van het vakwerk tussen de keuken koeienstal kregen een laag Feinputz. Zoals de naam al aangeeft is dit fijne leem, waarmee een gladde dunne laag van 1 tot maximaal 3 mm. aangebracht kan worden. Hierop komt dan als laatste de leemverf.

16 augustus 2016 – de resterende vakken waar Feinputz op kon hebben we gedaan. Voor we de resterende vakken kunnen doen, moet we wachten tot de Putz eronder droog is. Dat kan nog wel een paar dagen duren.

17 augustus 2016 – vandaag storten we ons in een nieuw avontuur; het leggen van vloertegels in de keuken. Om te oefenen doen we een stukje onder het aanrechtblad, wat grotendeels aan het zicht onttrokken gaat worden door een gordijntje. We dachten dat dit een makkelijk stukje zou zijn, maar juist doordat het zo klein is, is het lastig. We moesten redelijk wat tegels door slijpen en dat is op zich al een uitdaging bij deze ongelijkmatige stenen. Het duurde niet erg lang voordat alles op slijpplaats –inclusief de slijper- bedekt was met een laag terracotta stof.

Het leggen van de tegels ging redelijk, al viel het niet mee om de ongelijkmatige tegels gelijkmatig te verdelen over het kleine stukje vloer. Bij de plinten hadden we last van de niet-rechte muur en isolatiemateriaal en daarom hebben we daarna meteen de rest van de keukenmuren ontdaan van resten isolatie en stukjes hout.

19 augustus 2016 – een paar vakken waren droog genoeg om de Oberputz erop te kunnen doen en dat hebben we dan ook gedaan. Van de andere 2 vakken was de Unterputz nog net niet helemaal droog en hopelijk kunnen we die morgen doen.

20 augustus 2016 – de laatste 2 vakken waarop we nieuwe Unterputz gedaan hadden, waren eindelijk droog (dat duurt dus ca. 1 week), zodat de Oberputz er op kon. Dit ging goed, zodat volgende keer de Feinputz erop kan. Een deel van de vakken kunnen we volgende keer verven (als we leemverf hebben).

2 september 2016 – in de keuken hebben we Feinputz op de laatste 5 vakken van het vakwerk gedaan. De 3 lagen Unterputz, Oberputz en Feinputz zitten er nu op. De volgende uitdaging is het verven van het leem en het schoonmaken van het hout van het vakwerk.

We waren benieuwd of de nieuwe scharnieren voor de ramen tussen keuken en Scheune, die we via internet gekocht hadden, goed zouden zijn. De lengte en breedte kloppen aardig, maar ze passen alleen als we links en rechts omdraaien en dat is geen probleem. Toen de sluiting; de ramen zijn gemaakt om met 2 in 1 kozijn te zitten, maar hier heeft elk raam een eigen kozijn. We hebben de sluitingen wat aangepast en nu werkt het.

3 september 2016 – we zijn verder gegaan met de ramen tussen keuken en Scheune. Het is bijna niet te geloven, maar aan het eind van de dag zat er 1 raam in, wat ook nog open kon met een werkende sluiting. Dit viel niet mee, want het raam en kozijn moesten er tegelijk in en er was eigenlijk geen mogelijkheid om het raam of de scharnieren naderhand nog te stellen. Het lastige was ook, dat er maar weinig ruimte was en dat het kozijn vervormde bij het vastzetten. Het lukte niet om het “klemloos” te krijgen, maar dat is geen ramp, want elk raam klemt hier.

Daarna moest de sluiting erop en ook dat moest anders worden omdat er nu 1 raam in een kozijn zit. Dit ging gelukkig een stuk makkelijker dan het raam. Het eerste raam met een zelfgemaakt kozijn zit er in, maar voor het zover was, zijn er de nodige uren overheen gegaan.

4 september 2016 – bij het metselen van de leemstenen en het aanbrengen van de 3 lagen Putz is er ook wat op het hout van het vakwerk terechtgekomen. Dit was onvermijdelijk en we gaan kijken of we dat eraf kunnen krijgen met de Dremel en een klein roterend staalborsteltje. Echt goed werkte dit niet en het duurt lang, vandaar dat we andere methodes geprobeerd hebben. Een gewone staalborstel was alleen bruikbaar voor grotere leemklodders, maar met een vochtige doek en een spons leek het beter te gaan. Eigenlijk wel logisch, want leem lost min of meer op in water.

16 september 2016 – vandaag stond er weer wat nieuws op het programma en dat was het verven van de vakwerkvulling met leemverf. De verf wordt geleverd in poedervorm en moet met water aangemaakt worden.

De kleur was aanvankelijk minder wit dan gedacht, maar gaandeweg het droogproces begon de kleur aardig te lijken op hetgeen wij in gedachten hadden. Toen alles geverfd was, zag het er zelfs goed uit en het is nu een echte vakwerkwand.

Verder stond het 2e doorgeefraam op het programma. Dit raam en kozijn willen we er in hebben, zodat we de doorgang verder kunnen afwerken. We hebben eerst de uitsparingen voor de scharnieren in het kozijn gemaakt en toen het raam en kozijn als één geheel erin gezet.

Net als bij het eerste raam moesten we opletten dat met het vastschroeven van het kozijn in het vakwerk, het kozijn niet scheef getrokken werd. Een klemmend raam was ook hier niet te voorkomen.

Na het verven was er nog wat tijd over en die hebben we gebruikt om de vloertegels onder het aanrecht te impregneren. Dit is min of meer een proefstukje vloer, wat we ook willen voegen voordat we aan het meer zichtbare deel van de keukenvloer beginnen.

20 september 2016 – de nog zichtbare betonnen zijkant van het trapje hebben we weggewerkt met een laag Putz en dat ziet er ouder en in onze ogen dus beter uit.

Bij de doorgeeframen hebben we nog wat bijgewerkt stuukwerk geverfd en ook wat hout gebeitst en geverfd. Het is nu bijna af, alleen het lampje moet nog opgehangen worden.

De vloertegels voor het randje voor het vakwerk hebben we eerst “geverfd” met satijnglans als extra bescherming.

Daarna kwam een spannend moment, want we hebben de tegels vastgelijmd. Voor een amateur is dit een pittig karwei want de tegels of eigenlijk ‘estriken ‘ zijn niet allemaal even groot, ze variëren in breedte en dikte en zijn niet haaks. Hier tegenover staat dat ze handgemaakt zijn en dat de vloer een oud uiterlijk krijgt. Dat laatste gaf dus de doorslag.

21 september 2016 – de tegels voor het vakwerk leken vast genoeg te zitten om het muurtje eronder te gaan stuken en dat hebben we dus gedaan. Weer een stuk nieuwe muur, wat plaatsmaakt voor oud uitziend pleisterwerk.

We zijn begonnen aan het hakken van het gat voor de kraan en de leidingen. De contouren hebben we al aardig en het moet alleen nog wat dieper worden.

Omdat de tegels zo verschillend zijn zoeken we tegels uit die qua maat zo goed mogelijk bij elkaar passen. Dit is een steeds terugkerend karweitje totdat de laatste tegels gelegd zijn. Dit keer waren het de tegels voor boven het trapje en die hebben we ook meteen geïmpregneerd.

22 september 2016 – onder het keukenblad moest nog een stukje vloer gevoegd worden. Dat hebben we gedaan als warming-up voor de rand onder het vakwerk, die is nu ook gedaan.

Het betegelen en stuken van het trapje is iets wat in fases moet gebeuren; de ene dag tegels op een tree lijmen, de volgende dag de opstaande rand eronder stuken, dan daarna de volgende dag de opstaande rand verven en de dag daarop de volgende tree. Vandaag hebben we de bovenste tree betegeld en dus moeten we via de garage naar buiten.

23 september 2016 – in de keuken hebben we het stuk muur onder het vakwerk wit gemaakt en hierdoor ziet het er meteen authentiek uit. Daarna hebben we het stukje trap achter de eerste tree gestuukt en tegels uitgezocht voor de volgende tree en de plinten.

Op het vakwerk zat hier en daar een soort grijze waas van oud stuukwerk, wat we er niet afkregen. We hebben het nu gebeitst en dat ziet er beter uit. Verder hebben we nog wat beschadigingen van de keukenmuur hersteld en het lampje voor in het doorgeefraam geschuurd.

24 september 2016 – de betegelde verhoogde rand voor het vakwerk hebben we nog een keer in de satijnglans gezet en nu is het af. Het ziet er goed uit en staat mooi bij het vakwerk.

Het ophangen van een lampje aan de middenstaander van het doorgeefraam stond nog op het programma. Een mooi hergebruik van dit kringloopartikel. De vorige ophanger leek niet te hebben geweten hoe het lampje opgehangen moest worden en had de beugel verbogen. We hebben het goed gebogen, de bedrading gecheckt en het opgehangen. Door aan de achterkant wat hout weg te halen met een beitel konden we het elektriciteitssnoer helemaal wegwerken. Uiteraard hebben we het lampje getest (met de bouwverlichting uit) en het hele doorgeefraam ziet er uit zoals we gehoopt hadden dat het er uit zou komen te zien.

5 oktober 2016 – na aankomst wilden we nog wat aan het keukentrapje doen. Er staat het nodige lijmen, stuken, verven en voegen op het programma, waarbij het volgende telkens pas gedaan kan worden als het vorige droog/hard is. Als eerste hebben we tegelsop een tree te gelijmd en we hopen dat het morgen stevig genoeg is om eronder te stuken.

6 oktober 2016 – de werkdag begon weer met een stukje trap; het stuken van de opstaande rand van een tree. Het leek wat lastiger te gaan dan anders en misschien komt dat door de temperatuur, want het was nog geen 12 graden in de keuken.

7 oktober 2016 – we hebben ook gekeken of de deuren we hier gevonden hebben voor de keuken te gebruiken zijn. De deuren kwamen we tegen bij het afbreken van de Schweinestall (in 2009) en in de koeienstal. Ze werden o.a. als een soort tussenvloertje gebruikt, maar bleken na het schoonmaken nog in prima staat te zijn.

De grote en zware en van oorsprong waarschijnlijk voordeur (misschien van het oudste deel van het pand?) bleek bruikbaar als deur van de keuken naar de koeienstal. Om een indruk te krijgen hoe dat staat hebben we hem in de deuropening gezet en het staat goed. De mooie kant zit in de keuken en de eenvoudige kant in de koeienstal; precies goed dus.

We hebben weliswaar een vaatwasser, maar doordat die nog losstaat en er geen afwerkdeur op zit, lijkt het op een boobytrap. Als je niet goed oplet, dan kantelt die (met de vaat erin), of de deur schiet met een klap dicht. Dit is niet handig, dus gaan we dit verhelpen.

Ook hier hebben we een idee hoe we dit willen afwerken, met oude eiken planken en handgesmede scharnieren en grepen. De definitieve planken kunnen we pas maken als het blad erop zit, maar met een soortgelijk tijdelijk plankje kregen we een goede indruk. Omdat het plankje iets te dun was, konden we greep niet vastzetten met de juiste schroeven, dus dat gaat er alleen maar beter uitzien.

De vraag is wel, of we de gezaagde planken gaan gebruiken, of dat we nieuwe gaan zagen waarvoor we alleen de buitenste delen gebruiken. Die zien er namelijk veel “mooier” uit dan de relatief nieuwe planken die uit het midden gezaagd worden.

9 oktober 2016 – zondag is traditioneel de dag van geluidsarme karweitjes en vandaag was dat het verven van de voorkant van een traptree van het keukentrapje en het verven van de toekomstige wijnflessen bewaarplaats onder het trapje.

10 oktober 2016 – in de slaapkamer was het te koud, maar in de keuken konden we vloertegels uitzoeken en slijpen. We hebben wat patronen op de vloer gelegd en gekeken welke we het mooiste vinden. Ook hebben we bekeken waar we wel en geen plinten willen.

De tegels voor de volgende trede hebben we in de “waterdicht” gezet, zodat ze minder poreus zijn. Er moet nog een 2e laag op en dan kunnen ze gelegd worden. Het is gelukkig nog net niet te koud voor de tegellijm en dus konden we weer een tree betegelen. Dit was tevens de laatste tree, want het is gelukkig maar een klein trapje. Morgen willen we de laatste opstaande rand gaan Putzen.

Voor de muurkraan boven de gootsteen hebben we de leidingen gebogen en op lengte gezaagd. Boven het aanrechtblad lopen ze in de muur en komen dan onder het blad uit de muur. De koperen leidingen hebben we aan de kraan gesoldeerd. Omdat de aansluiting van de keukenkraan in de muur zit, is het extra van belang dat het dicht is.

We hebben de leidingen met de soldeerverbinding provisorisch aangesloten op de waterleiding en een nachtje laten staan boven een emmer.

Omdat de waterleiding naar de kraan maar een klein stukje in de muur zit, hebben we ze ook nog vastgezet met beugels. Hierdoor wordt het wat steviger en kunnen we de hoogte precies instellen.

11 oktober 2016 – we hebben de muurplaatbeugel vastgezet. De muur is op die plaats vrij zacht en we hopen dat de lange pluggen in combinatie met montagekit ervoor zorgen dat de beugel blijft zitten. We moesten de leidingen nog een paar graden buigen en daarna kon het vastgeschroefd worden.

Daarna hebben we het gat rondom de kraanaansluiting en de leidingen opgevuld met Reparaturmörtel. We denken dat dit het beste spul hiervoor is, het is even afwachten of dit ook zo is.

Ook was het weer een keukentrapjesdag; elke dag kunnen we 1 ding doen en dan moeten we (minstens) 1 dag wachten voordat we verder kunnen. Gisteren hebben we de tegels van de onderste tree erop gelijmd en vandaag konden we de achterkant (wat eigenlijk stootbord of tegentrede heet) onder de eerste tree stuken.

12 oktober 2016 – nu we het kozijn uit het Echternacher Hof niet gaan gebruiken voor de keukendeur, moet er een ander kozijn komen. We hadden hiervoor een Douglasie plank van 3,6 cm dik op het oog. Als we die in de lengte zouden doorzagen, hadden we 2 staanders. Omdat het kozijn in het midden van de doorgang komt, moet er ruimte zijn om de deur te kunnen openen.

Het hout leek hiervoor wat dun en dus hebben we van de zolder een bijna 3 meter lange plank van 22 cm breed en 5 cm dik gehaald. Deze leek bruikbaar, maar bij nader inzien toch niet. De deur willen we 80 cm breed maken vanwege een glas-in-lood raam wat erin komt en omdat de opening maar 84 cm is, is er geen ruimte voor 2 kozijnstijlen van 5 cm.

Voor poging 3 hadden we een eiken plank van ca. 2 cm dikte en een breedte van 16 cm, waarvan de bovenkant verweerd was. We hebben ook de plaats van het kozijn in de doorgang nog eens bekeken en het kozijn komt nu zo ver mogelijk aan de kant van de keuken te zitten. De deur kan dan groot genoeg worden voor het raam en kan ook nog open. Als scharnieren gaan we dezelfde paumelles gebruiken als voor de doorgeeframen.

We hebben de plank in de lengte doorgezaagd en er daarna een afronding en randje in gemaakt met een profielfrees. Om het (misschien) makkelijker tegen de muur aan te krijgen hebben we er aan de achterkant in het midden ook wat afgefreesd.

Daarna hebben we de stukken op lengte afgezaagd. Als laatste hebben we het hout in het ‘anti van alles spul’ gezet en morgen gaan we het erin zetten.

13 oktober 2016 – ’s ochtends hebben we de laatste opstaande rand van het trapje geverfd en meteen ook de beschadigingen van het inbouwen van de kraan bijgewerkt. Weer iets wat af is.

Om te kijken hoe het staat hebben we het aanrechtblad op z’n toekomstige plaats gelegd. Het ziet er goed uit en het wordt nog beter na het beitsen.

In de keuken stond er ’s middags een spannend karweitje op het programma; het voegen van de bovenste tree van het trapje. Dit is – op de waterdichtlaag na – de laatste bewerking die het uiteindelijke uiterlijk van de tegels en het trapje bepaalt. Het resultaat was goed en morgen gaan we de volgende tree doen.

De stijlen van het kozijn van de keuken naar de gang zitten erin. De muren waarin ze vast zitten zijn vrij zacht en daarom hebben we wat extra schroeven gebruikt. De kant met de scharnieren –die dus ook het gewicht van de nog te maken deur moet dragen- zit vast met 8 schroeven en pluggen van 14 cm lang en de andere kant zit vast met 4 van dezelfde schroeven. In de gaten is vooraf nog montage gespoten voor extra hechting. Dit hebben we gedaan nadat standaard pluggen van 5 cm geen houvast hadden.

De muren waarop de stijlen zitten zijn verre van recht en niet vlak. We hebben hier en daar wat stuukwerk en stenen weggehakt en wat tegellijm op de muur gesmeerd om het vlakker te maken. De stijlen zitten vrij recht op de muur en de afwijking in de deuropening is maximaal 2 mm. Dit komt door de afwijking in het hout, wat aan 1 kant ongeschaafd is. Het gemiddelde van 80,5 cm is prima voor de deur van 80 cm breed.

14 oktober 2016 – de tegellijm en montagekit waarmee we het keukendeurkozijn hadden vastgezet was min of meer hard en dat wat we op het hout geknoeid hadden, hebben we weg geschraapt. Daarna hebben we zijkanten van het hout gebeitst, want ze waren door het zagen en frezen behoorlijk lichter van kleur dan de donkere bovenkant.

Het keukentrapje is zo goed als af; we hebben de laatste trede gevoegd. Omdat de wanden in de keuken niet haaks op elkaar staan, hebben we tegels op de grond gelegd om te kijken wat we als rechte muur nemen en waar er stukken van tegels afgeslepen moeten worden.

Het volgende karweitje in de keuken is het aanrechtblad, waarvoor we een 4 cm dik werkblad van massief beukenhout willen gebruiken. Het blad is helaas te lang en te smal, zodat we er aan het eind wat af moeten halen en hieruit stroken moeten zagen om het breder te maken.

Het viel niet mee om het hout goed te zagen, want behalve de dikte zaten er wat maatafwijkingen in en was het blad niet vlak. Hoe we de stukken vast gaan maken weten we nog niet precies.

15 oktober 2016 – in de doorgang van de gang naar de keuken hadden we vorig jaar de omkasting eraf gesloopt. Die omkasting zat er o.a. om lelijke stukken muur weg te werken. Die stukken waren nog steeds lelijk en zaten vol met gaten. Nu het kozijn er op zit, kunnen we de muur fatsoeneren en dicht maken. Dit ging niet zo simpel, maar we kregen het uiteindelijk voor elkaar.

Hiermee is er weer een mijlpaal(tje) bereikt, want de keukenwanden zijn nu af op wat verf na.

Het glad maken van de rand voor de volgende strook van het aanrechtblad ging niet zo soepel. Toen het bijna klaar was schoot er een lijmklem van de geleiding los, waardoor er –op een plek waar het niet moest- een hap uit het hout gefreesd werd. We konden weer opnieuw beginnen en gelukkig ging het nu wel goed.

De volgende strook kon gezaagd worden; het begin ging goed, maar na 1/3 deel ging het (te) lastig. We zagen toen dat er blijkbaar spanning in de plaat zat en dat de zaagsnee dichtgeknepen werd. Door aan het begin een spie in de zaagsnede te slaan, bleef die open en konden we zonder problemen de rest zagen. De zaagsneden waren dit keer aan beide kanten goed, dus we konden meteen het 3e en laatste stuk zagen.

28 oktober 2016 – in de doorgang van de keuken naar de gang hebben we het stukje muur geverfd, wat we vorige keer gestuukt hebben, nadat we een deel van het kozijn op de muur hadden gezet. Het valt nu extra op dat het kozijn recht staat en het oude vakwerk niet, maar dat is juist de charme van een eeuwenoud huis.

De stukken waarmee het aanrechtblad willen verbreden willen we onderling verbinden, met een losse veer verbinding. We waren al begonnen met het frezen van de groeven en hebben dat nu af gemaakt.

We hadden gedacht om de stroken om het aanrechtblad breder te maken even op de achterkant van het blad te schroeven. Dit bleek minder simpel dan gedacht, omdat we geen dunne houtboren van 10 cm. lengte hadden en dus niet goed konden voorboren. We hebben de delen nu apart voorgeboord, met het risico dat de gaten niet precies in elkaar verlengde zitten.

29 oktober 2016 – vandaag gaan we de lijmklemmen van het aanrechtblad afhalen en kijken of het aanlijmen van de strook gelukt is. We denken wel dat het stuk vast zit, maar de vraag is, hoe onzichtbaar de naad is? Het is wel aardig gelukt en daarom hebben we het 2e stuk er ook aangezet. Het 3e en laatste stuk halen we nu niet, dat komt op de lijst voor de volgende keer.

In de doorgang van de keuken naar de gang hebben we de zaagkanten van het kozijn gebeitst, om het net als de rest van het kozijn wat donkerder te krijgen.

9 november 2016– het aanrechtblad hadden we met lijmklemmen voor het 2e verbredingsstuk achter gelaten in de Scheune. De klemmen hebben we er afgehaald en het zat goed tegen elkaar, met nagenoeg geen naden.

Het 3e en laatste stuk ging een stuk lastiger. Dit was het stuk waar tijdens het zagen de grootste spanning op stond en het leek een beetje kromgetrokken te zijn. Met een vijl hebben we de aansluitingen beter passend gemaakt, maar perfect is het niet. Dat geldt gelukkig voor de meeste dingen in het huis en we hopen dat dit niet te erg opvalt als we het blad in gebruik gaan nemen.

10 november 2016 – ondanks de kou leek de lijm droog te zijn en zat ook het laatste verbredingsstuk op het keukenblad. Het blad moest 1,5 cm scheef afgezaagd worden vanwege de niet haaks op elkaar staande muren. We hebben nog wel gekeken of we dit met de handcirkelzaag konden doen, maar hebben het toch maar op de ouderwetse manier met de hand gezaagd.

Het blad is ruim 4 cm dik en 68 cm breed, dus dat duurde wel even, maar het handmatig zagen werkt goed tegen de kou.

In de gelukkig (ietsje) warmere woonkamer zijn we bezig geweest met de gordijnen van het keukenraam. Deze gordijnen hebben we een paar jaar geleden gemaakt en ze hebben ook in de tijdelijke keuken gehangen. Nu hebben we ze afgemaakt en kunnen we ze weer ophangen.

Om te kijken waar het gat voor de gootsteen moet komen hebben we de gootsteen in het oude aanrechtblad gezet en de nieuwe kraan provisorisch opgehangen. Het ziet er goed uit en we weten waar we het gat moeten maken.

Toen we het aanrechtblad op z’n plaats legde, bleek de muur hier en daar te bobbelig. Met een sloopbeitel hebben we het uitstekende stuukwerk er afgeschraapt en toen paste het beter. Helemaal recht was het nog niet, maar de muurtegels gaan de spleet afdichten.

Een van de lange kanten van het blad was al afgerond en dit wilden we ook aan de kopse kant hebben. Gelukkig hadden we een profielfrees met de dezelfde radius en nadat we de frees ingesteld hebben was de rand snel afgerond. We zagen toen ook dat de fabrieksafronding niet overal even netjes gedaan was en hebben er hier en daar wat afgeschuurd.

We dachten het gat in het oude blad als mal voor het nieuwe gat te kunnen gebruiken, maar dit bleek niet helemaal goed te zitten en dus gaan we het morgen op het nieuwe blad tekenen, zonder het oude blad te gebruiken.

2017

19 mei 2017 – de muur boven het aanrecht hebben we voor de laatste keer gewit en het spleetje tussen het keukendeurkozijn en de muur hebben we dichtgemaakt.

20 mei 2017 – de plank die boven het aanrecht moet komen hebben we licht opgeschuurd en in de lijnolie gezet.

2 juni 2017 – de vorige keer hadden we het ophangsysteem van het keukengordijn aangepast en gebeitst. Nu was het droog en hebben we de roede opgehangen en de haakjes om het gordijn open te houden in de muur gezet. Hiermee ziet de keuken er meteen weer een stuk beter uit.

De nieuwe keukenlamp komt met een ketting en een haak aan een oude keukenbalk te hangen en met de nodige moeite hadden we een acceptabele haak gevonden. Omdat de lamp redelijk zwaar is, hebben we de draagkracht van haak en ketting getest door er zelf aan de gaan hangen en dat ging. Daarna hebben we de haak in de balk gedraaid en als de elektra klaar is, dan kunnen we hem echt ophangen.

De keukenplank wordt opgehangen met 2 consoles en die gaan we zelf maken uit een 4 cm dikke Douglasie plank. De zaag die we vorige keer vergeten hadden we nu wel bij ons en om te kijken of het ging hebben we een proefconsole gezaagd. Dat ging en dus hebben we een ontwerp voor de definitieve console gemaakt om morgen te gaan maken.

3 juni 2017 – we hadden al de nodige draden getrokken en nu moest alles aangesloten worden. De draad naar de lamp moet uit het zicht boven het plafond lopen en daarvoor hebben we wat gaten in de balken van de toekomstige woonkamer geboord.

4 juni 2017 -in de keuken hebben we het glimmende haakje van de lamp zwart geverfd en op de wagonhouten eiken keukenplank hebben we nog een laag lak gedaan. We hebben ook een nieuw ontwerp gemaakt voor de consoles die onder de plank komen.

5 juni 2017 – de rolbuizensteiger die we op 4 juli 2015 opgebouwd hadden was steeds meer een sta-in-de-weg, maar we konden nog niet zonder. De keuken is namelijk 3,40 meter hoog. Nu de wagenwiellamp opgehangen was kon de steiger eindelijk weg.

We hebben ook de 3 consoles voor de keukenplank gemaakt. Je kunt zien dat het handwerk is, want ze zijn niet precies hetzelfde, maar dat past juist goed in de keuken. Omdat we de plank er morgen in gaan zetten, hebben we de onderkant voor de laatste keer gelakt.

6 juni 2017 – de gaten voor de keilbouten zijn geboord en de keilbouten (M12 en ca. 25 cm lang) met montagekit zitten ca. 13 cm in de muur. Morgen kunnen de consoles erop en de plank met de roede.
De consoles zijn van Douglasie hout en dat is eigenlijk te licht van kleur, maar met een laag eikenbeits lijkt het net eiken. Misschien komt er nog een laag lak overheen ter bescherming.

7 juni 2017 – het recht boren in de plank en de muur was ook nog een uitdaging, want het moesten gaten van 11 en 14 mm worden en ca. 13 cm diep. Zelfs als je maar een klein beetje scheef boort komt de steun meteen een paar millimeter scheef te zitten. We dachten de gaten vrij recht geboord te hebben, maar er was toch een vuistje nodig om de plank op z’n plaats te meppen. Helemaal tegen de muur ging niet overal vanwege de onvlakke muur. Als laatste hebben we van bovenaf de plank op de consoles geschroefd met zwarte schroeven met een gleufkop gebruikt.

9 juni 2017 – voor de deur van de keuken naar de koeienstal hebben we oud uitziende duimen gekocht met een diameter van 16 mm. Helaas zijn de gaten in deur 14,5 mm, dus dat past niet. We hebben de scharnieren uitgeboord tot 16 mm en daarna nog uitgevijld totdat het goed zat. Aan de binnenkant van de deur zat een lelijke bruine verf die ook nog flink bladderde. Die bruine poepkleurige laag is er nu af en nu zie je een iets minder lelijke kleur grijs (die er ook nog af gaat).

Toen we de deur op een nepdrempel op z’n plaats zette bleek dat er een soort van kozijn om de deur moet komen om het passend te maken. De deur is namelijk 10 cm breder dan de opening in het vakwerk en daardoor zitten de duimen ook te ver van het vakwerk. Het kozijn gaan we van Douglasie hout maken en daar frezen we een hoek uit waar de deur invalt.

HET karwei in de keuken dit jaar wordt het leggen van de tegelvloer. We hebben nog een keer gekeken hoe we de tegels willen gaan leggen en een deel lijmloos gelegd. Voor het leggen moet er een waterafstotend en een satijnglans laagje op. Daar zijn we vandaag mee begonnen en pas als dat af is kunnen de tegels erop.

10 juni 2017 – we weten nu wat voor kozijn we willen tussen de keuken en de koeienstal. De volgende keer gaan we het maken en dan kan de deur erin.

16 juni 2017 – we zijn begonnen met leggen van de tegels op de keukenvloer.

Een deur die al wel heel lang afbladderende verf heeft is de oude voordeur die we tussen de keuken en de koeienstal willen zetten. We zijn begonnen met de meest loszittende verf eraf te krabben of zelfs gewoon te vegen. We zagen toen ook dat er de nodig stopverf of ander vulspul is gebruikt om overal kieren te dichten.

Het hout voor het kozijn hebben we ook gezaagd; 2 staanders en een bovenrand. Ze moeten nog op lengte gezaagd worden en dan kunnen we ze op het vakwerk schroeven en kan de deur erin. Omdat het vakwerk niet recht is, moeten we vulstukken maken om het kozijn waterpas te kunnen zetten.

17 juni 2017 – de werkdag begon met het aanmaken van de tegellijm en het leggen van 1,5 m2 tegels in de keuken. Daarna hebben we tegels voor het volgende stuk klaargelegd en geïmpregneerd. Het was niet gepland, maar aan het eind van de middag hebben we nog een 1,5 m2 vloertegels gelegd in de keuken.

De deur van de keuken naar de koeienstal scharniert op het vakwerk aan de kant van de koei enstal en juist die staander was het minst recht. Uit hetzelfde hout als de staander hebben we een paar spieën gemaakt, aflopend van 18 mm naar bijna 0. Die komen tussen het vakwerk en het kozijn en dan zou het kozijn recht moeten staan. Tijd om het vast te schroeven was er vandaag niet meer.

30 juni 2017 – het grootste deel van de tegels die we de vorige keer gelegd hebben, hebben we gevoegd. Dat is een priegelkarwei, want de voegen zijn niet overal even breed en de tegels zijn niet recht.

De gaten van de scharnieren uitboren zodat de duimen erin konden was vorige keer wel gelukt, maar ze waren te klein. Afzonderlijk ging het wel, maar alle 3 tegelijk ging het veel te zwaar. We hebben de gaten 1 mm groter geboord, zodat ze 17 mm waren. Dat ging lastig met een handboortje, want het gat is wel bijna 5 cm diep. Uiteindelijk lukte het en nu werkt het soepel. De bevestigingsgaten van de duimen waren ook te klein voor de M10 stokeinden, dus die hebben we ook uitgeboord. Dat ging gelukkig veel gemakkelijker.

De gaten voor de scharnieren hadden we al in de staander geboord en die konden we nu doorboren tot in het vakwerk. Per scharnieren komen er 2 M10 stokeinden die ca. 7 cm. In het eiken vakwerk zitten en dan door de staander heen gaan. Daarop komen de scharnieren en dan de moer. Zo zitten de staander en de scharnieren in 1 keer goed vast en kunnen ze waarschijnlijk gemakkelijk de zware oude deur houden.

Omdat de vakwerkstaander niet recht is, zit er op het kozijn een soort spie van 80 cm lang en 2 cm dik. Deze zijn losse stukken hout hebben we nu vast gespijkerd en gelijmd zodat het monteren gemakkelijker gaat.

1 juli 2017– we hebben eerst de nodige vloertegels op maat geslepen en daarna konden we weer ongeveer 1,5 m2 betegelen. Het was een heel gepuzzel, want de keuken wanden zijn niet recht en staan niet loodrecht op elkaar. Om het helemaal “makkelijk” te maken, zijn de tegels ook niet recht, niet vierkant en niet even dik.

Door dit alles kan het haast niet anders dat de vloer er ‘Rustikal’ uit komt te zien en dat is precies de bedoeling.

Na het leggen hebben we de volgende serie tegels in de satijnglans gezet, dit is een extra bescherming voor het vuil worden bij het voegen.

De staander van het deurkozijn met de tapse stukken erop hebben we geschuurd en daarna kon die erop. Voor de zekerheid hebben we er nog maar wat montagekit opgesmeerd en het toen vastgezet met de stelbouten. Toen het zo goed als waterpas stond hebben we stokeinden erin gedraaid. Per scharnier 2x M10, die ongeveer 7 cm in het vakwerk zitten. Nadat de vierkante moeren vast zaten hebben we de resterende schroefdraad eraf geslepen.

Omdat er in de bevestigingsplaat van de duimen 4 gaten zitten er nog maar 2 gebruikt waren, hebben we er per scharnier nog 2 schroeven van 5×50 ingedraaid. Om het uiterlijk oud te houden zijn het zwarte schroeven met een gleufkop.

Als laatste hebben we zichtbare kitresten verwijderd en het in de impregneerolie gezet. Dat wilden we eigenlijk doen voordat die erop ging, maar ieder mens vergeet wel eens iets.

3 juli 2017 – de tegels voor de keukenvloer moeten in delen gelijmd en gevoegd worden. Vandaag stonden 2 sessies op het programma; eerst een eerder gelegd deel voegen en daarna een nieuw stuk lijmen. Vanaf de gang lijkt de vloer helemaal af, maar als je om het hoekje kijkt, dan zie je dat ongeveer de helft nog gedaan moet worden.

Een spannend moment was het erin zetten van de deur tussen keuken en koeienstal, maar voor het zover was moest er nog een klein hindernisje genomen worden. De bovenste moeren van de scharnieren zaten in de weg, dus die moesten eraf. Daarna ging het ophangen probleemloos en konden de moeren er weer op. De deur hangt prima en we kunnen nu de rechter staander en de bovenkant van het kozijn doen.

Het aanrechtblad hadden we al eerder op maat gemaakt, maar het gat voor de gootsteen moest er nog in. Gaten in de 4 hoeken boren en dan zagen klinkt simpel, maar als het 4,5 cm massief beuken is, dan kost het toch nog wel wat moeite.

4 juli 2017 – we hebben weer een stuk van de keukenvloer gevoegd en het aanrechtblad gebeitst. Het wordt hierdoor wat donkerder, waardoor het beter bij de rest past.

De deur naar de koeienstal zit er weliswaar in, maar het kozijn is nog niet af. We hebben de stelbouten erin gedraaid en de staander waterpas gezet. Omdat het vakwerk ook hier niet recht was, moesten we weer allerlei vulstukken maken om tussen het vakwerk en de staander te zetten.

5 juli 2017– meestal is het koud in de keuken, maar als het buiten heet is, dan is het er lekker koel. Er stond weer een stukje tegelleggen op het programma en een paar plintstukjes die we eerst op maat geslepen hadden.

Om de deurklink te laten werken hebben we een oude haak op maat gezaagd en gevijld en die in het kozijn geslagen. Voor de zekerheid zetten we de staander in het midden vast met een M10 stokeind; we hebben de gaten geboord en hem er ingedraaid. De passtukken hebben we nog wat beter pas gemaakt en op de staander gelijmd.

Met de bovenkant van het kozijn dachten we snel klaar te zijn, maar zoals wel vaker, was dat niet zo. De balk van het vakwerk was ook daar niet recht en dus moest er hier en daar een hap uit het kozijn gehaald worden. Tot slot hebben we de kozijnonderdelen geïmpregneerd en morgen kunnen we alles vastzetten.

6 juli 2017– ’s ochtends begonnen we met een voegsessie in de keuken en het doorslijpen van tegels om er een plint van te maken. We kunnen 2 plintjes uit 1 tegel halen. In het midden houden we dan een strookje over, maar er zit geen geslepen kant in het zicht. Hierna hebben we wat vloertegels op maat geslepen, om de niet-haakse muren te compenseren.

’s Middags is het betegelde deel van de keukenvloer weer wat gegroeid doordat er eerst weer bijna een vierkante meter gelegd is en daarna een eerder gelegd deel gevoegd is. Nog een stuk of 4 legsessies en de tegels liggen erin.

De rechter staander van de deur van de keuken naar de koeienstal ging probleemloos op z’n plaats en dat gold gelukkig ook voor de bovenkant. Als laatste hebben we bij de staanders het uitgefreesde hoekje bij de bovenkant opgevuld. De klink werkt ook, maar het slot -waar we geen sleutel van hebben- helaas niet.

Daarna hebben we het keukendeurkozijn voor de 1e keer gebeitst. Er komen nog meer lagen overheen, zodat het lichtere Douglashout een meer donkere eikenkleur krijgt.

7 juli 2017 – het keukendeurkozijn is voor de 2e keer gebeitst, maar het moet nog minstens 1 keer om het donkerder te krijgen. De keukendeur hadden we al een keer schoon gemaakt en van de achterkant hadden we lelijke verf afgehaald. Nu is de voorkant aan de beurt; daar doen we vooralsnog niet veel aan. De losse verf gaat eraf en dan zetten we hem in de lijnolie. Het blijft er dan uitziet als een deur die al jaren (eeuwen?) in gebruik is.

Voordat het aanrechtblad erop kan, moeten we eerst de vaatwasser vastzetten. Tot nu toe stond die provisorisch vast. Het keukenblokdeel waar de vaatwasser staat is eigenlijk te breed en daarom hebben we het eerst smaller gemaakt door aan weerszijde een plank op het wandje te zetten. Daarna konden we de vaatwasser vastzetten, maar dat kan morgen pas als de montagekit droog is.

De keukenvloer stond ook weer op het programma en dit keer weer het voegen.

15 juli 2017 – het werk begon in de keuken met het afmaken van de deur naar de koeienstal. De kant aan de keuken is nu af en zit in de lijnolie.

Het aanrechtblad wat we er de vorige keer opgelegd hadden, hebben we nog extra vast gezet (met 4 hoekjes en 8 houtdraadbouten M6) van het de draadeinden die we ingestort hadden met het maken van de betonmuurtjes.

Daarna ging het werk weer verder in de keuken, waar we weer de nodige vloertegels hebben gelegd. Het schiet aardig op en nog 1 of 2 dagen en ze liggen erin. Daarna moet er dan nog wel gevoegd worden. Ondertussen hebben we in de afgelopen dagen ook wat wandtegeltjes (gedeeltelijk) groen gespoten. Dit als afwisseling van de beige kleur.

We hebben wat oude stopcontacten en schakelaars die we gaan gebruiken. Dat zijn opbouwmodellen, terwijl wij uitgegaan waren van inbouw. Dat past dus niet. We gaan er wat inbouwdozen uit slopen, het gat dichtmaken en er dan opbouw opzetten. Bij de eerste waren de draden tekort en dus moesten we eerst nieuwe/langere draden trekken.

16 juli 2017 – ’s ochtends hebben we de laatste tegels van de keukenvloer erin gelegd. Alles kan nu drogen en uitharden en de volgende keer gaan we voegen.

In het gat van het stopcontact hebben we stukjes flexibele leiding gedaan waar de draden doorheen lopen. Het onderste deel hebben we dichtgemaakt met een restje Reparaturmörtel. Het bovenste deel doen we de volgende keer wel.

28 juli 2017 – het werk begon met het voegen van een stukje van de keukenvloer. Elke dag doen we wat en uiteindelijk is dan alles gedaan.

Het dichtmaken van het gat van het inbouwstopcontact was mislukt, want het spul wat we er de vorige keer ingedaan hadden, was niet goed hard geworden en had niet goed gehecht aan de rest. We hebben alles eruit gehaald en het opnieuw dichtgemaakt. Dit keer met stukjes puin en Putz- & Mauermörtel. We wachten nu ook wat langer voordat we gaan boren.

We zijn er intussen ook achter gekomen dat het niet nodig was om de inbouwdoos eruit te slopen. In tegenstelling tot wat de “elektronicadeskundige” van een grote bouwmarkt ons vertelde, zijn er wel standaardonderdelen om een opbouwstopcontact op een inbouwstopcontact te zetten. Dit zijn zogenaamde adapterplaten.

De elektriciteit in de keuken wordt ook oud en dat doen we met bakelieten en porseleinen onderdelen. Omdat alles in de muur zit, maken we gebruik van adapterplaten, waarvan zelfs speciale te krijgen zijn voor de oude onderdelen.

Vorige keer grepen we mis op wat onderdelen van de waterleiding en die hadden we nu meegenomen. We vonden ook nog pluggen en dus konden we de aansluiting van de kraan aansluiten op de waterleiding. Alles paste, het was ook nog waterdicht en de kraan kan er zo op.

Aan het snoer van de wagenwiellamp zat een lelijke witte kunststof stekker en die hebben we vervangen door een zwarte bakelieten. Onderaan de plank komt ook verlichting en hiervoor hadden we een vintagebolletje in gedachten. Dat bleek goed te passen en dus kan de 2e er komen.

Een karwei(tje) wat binnenkort op het programma staat is het betegelen van de muur boven het aanrecht. Hiervoor hebben we een doos met antieke tegeltjes van 10 x 10 cm en 1 cm dik gekocht en daarvan moeten er t.z.t. 4 rijen boven elkaar op, over de hele lengte van het aanrecht.

We hebben ze op het aanrechtblad gelegd om te kijken hoe het uitkomt en van de tegeltjes aan de rechter zijkant moet waarschijnlijk een stukje afgeslepen worden. Ook moeten er gaten in geboord worden voor de kraan en we hebben een proefboring gedaan in een afgekeurde tegel. Het boren ging goed en leiding kon er door. Wel moeten we extra lange tussenstukjes gebruiken omdat de tegels dikker dan normaal zijn.

29 juli 2017 – de dag begon net als gisteren met een voegsessie van de keukenvloertegels.

De gootsteen heeft de afgelopen jaren in een kastje gelegen en was behoorlijk stoffig. We hebben alle onderdelen schoongemaakt en het plan was om de gootsteen op z’n plaats te leggen. Zoals wel vaker kwam er een kinkje in de kabel, want de afvoerslang was te kort. Blijkbaar stond de gootsteen voorheen dichter bij de afvoer.

30 juli 2017 – we hebben weer een stukje van de vloer gevuld en aan de elektra gewerkt. Beide schieten nu aardig op.

4 augustus 2017 – ook deze periode begon het werk weer met voegen in de keuken. Het einde komt in zicht en we hopen het deze werkweek af te krijgen. Om de kans hierop te vergroten hebben we vandaag een ochtend- en middagsessie gedaan. Nog een keer of 3 en dan is het af.

Een ander doorlopend karweitje is de elektra. Het draden trekken hadden we al eerder gedaan en nu zijn de stopcontacten en schakelaars aan de beurt. We hadden de nodige ontbrekende spullen meegenomen en zouden een heel eind moeten komen.

De rustiek gestukte muur en de soms te diep liggen dozen maakt het er niet makkelijker op, maar de bakelieten stopcontacten (ca. 1930) en de schakelaar bij de deur naar de koeienstal en een driedubbel stopcontact van porselein (ca. 1910) zitten erop.

We dachten dat de afvoer van de gootsteen niet te gebruiken was voor de nieuwe keuken, maar dat hadden we gelukkig niet goed gedacht. Het was wel allemaal bruikbaar en het was maar goed dat we geen nieuwe hadden kunnen vinden.

Dit betekende dat de gootsteenbak erin kon. Na het schoonmaken kwam de nodige silicone kit erop en hebben we de bak erin gelegd. Daarna hebben we de overtollige kit weggeveegd en er een zak cement op gelegd om te voorkomen dat het zou verschuiven.

Boven hebben we de buitenkant van het losse raam afgelakt. Het is nu min of meer af, maar voor de zekerheid doen we de onderkant -die het meest te lijden heeft- nog een keer. Er stond nog een ander verfkarweitje op het programma en dat was het zwart verven van de blinkende nieuwe onderdelen van de scharnieren.

Om te kijken hoe de tegeltjes staan hebben we een rijtje los op het aanrechtblad gezet. Als test hadden we nog een wandtegeltje op de muur geplakt, maar dat was geen succes, want zonder veel moeite konden we het eraf trekken. We gaan het nog een keer proberen, maar nu met een opgeruwde muur. Eens kijken of dat beter gaat.

5 augustus 2017 – de ochtend begon zoals gisteren met een voegsessie en het vervolg van de elektrowerkzaamheden in de keuken. Helemaal soepel ging het niet, want we moesten een paar draden op nieuw trekken, maar uiteindelijk waren er 2 porseleinen, 3 bakelieten stopcontacten en een lichtschakelaar klaar voor gebruik.

In de middag konden we weer een mijlpaal noteren, want na 1,5 sessie was het voegen van de keukenvloer af! We moeten hem nu nog een keer nabehandelen en dan is de keukenvloer af.

We konden nu ook de wijnopbergplek in gebruik nemen.

6 augustus 2017 – weer stond er een spannend karwei op het programma, het betegelen van de wand boven het aanrecht. Via Marktplaats hebben we een doos vol ongebruikte antieke tegeltjes gekocht en die gaan we proberen op de juiste plaats op de muur te krijgen. De eerste 7 zitten er als een soort proef op en de rest volgt.

7 augustus 2017 – tussen de wandtegels boven het aanrecht komen een paar stopcontacten en natuurlijk kwam het niet uit met de tegeltjes. We hebben ze passend geslepen en ze er daarna vastgelijmd.

We dachten dat de oude gootsteenafvoer niet paste, maar dat hadden we niet goed gezien. Het paste wel en we konden ook de vaatwasser er weer op aansluiten. Bij de test bleek alles gelukkig dicht te zijn. Dat was niet het geval bij de kraan, want daar druppelde water uit bij een tussenstukje.

Onder het aanrecht komt een gordijntje tussen de kastjes van de vaatwasser en de koelkast. Om te beginnen hebben we de rails opgehangen en de lengte van de te maken gordijntjes opgemeten.

8 augustus 2017 – ’s ochtends zijn we verder gegaan met de wandtegeltjes in de keuken; we lijmen er telkens een stel vast en als de kit droog is, doen we de volgende.

Verder zijn we boven hout gaan opruimen. Op het toekomstige binnenterras en de terraskamer ligt namelijk een enorme berg hout wat voor het merendeel afkomstig is van de oude dakconstructie.

In de keuken hebben we ‘s middags weer de nodige tegeltjes vastgelijmd. Op de tegeltjes aan de buitenrand hebben we een donkergroen randje gespoten en hier en daar komen er helemaal groene tegeltjes tussen. Het valt niet mee om tegeltjes op een oud-Duits gestuukte muur te zetten, maar het resultaat was goed en in dezelfde ‘rustikale’ stijl van de keuken.

De vaatwasser en koelkast willen we “verstoppen” achter houten deurtjes van oude eiken plankjes. Die plankjes maken we zelf uit oude balken en om een rustieke uitstraling te krijgen gebruiken we alleen de buitenkant van de balk. Zelfs van oude verweerde balken ziet de binnenkant er vrij nieuw uit en dat willen we hier niet. We bewaren ze wel voor iets anders. Omdat het zagen en op dikte maken van de plankjes niet zo makkelijk is, komen er bergen zaagsel vanaf, meer dan een speciekuip vol.

9 augustus 2017 – in de tegeltjessessie van vandaag was de sparing voor de kraan aan de beurt. We wilden namelijk een kraan die uit de muur komt en die moet dus door de tegeltjes heen. Vanwege de S-koppelingen zijn de rozetten (die een stukje rondom de aansluiting afdichten) vrij groot en het lukte om de sparingen in de tegels op de juiste plek te krijgen.

De volgende kraanhindernis was om alles waterdicht op de juiste afstand uit de muur te krijgen. In de muurplaat moesten verlengstukjes komen, dan een S-verloopkoppeling en tenslotte de kraan. We hadden diverse verlengstukjes, maar die waren te kort of te lang. Uiteindelijk hebben we maar een stuk van de koppeling afgeslepen en er een paar keer een stukje schroefdraad afgevijld, zodat de koppelingen in de juiste positie stonden bij het vastdraaien. Dat lukte, al moesten we koppeling bij de kraan een paar keer wat vaster aandraaien om het waterdicht te krijgen.

De plankjes zijn af en kunnen nu gebruikt worden om deurtjes van te maken. Onder de koelkast moet een ventilatierooster komen, dat was meegeleverd, maar wel van grijs plastic. Dit hebben we in dezelfde kleur groen gespoten als de wandtegeltjes en dat ziet er meteen veel beter uit.

10 augustus 2017 – de tegeltjes boven het aanrecht schieten aardig op en de op maat geslepen tegeltjes boven de kraan zitten er nu ook op. De aansluiting van de kraan is nu ook (eindelijk) dicht en het is jammer dat die er nog af moet om na het voegen de rozetten erop te zetten.

De lijm van de panelen voor de vaatwasser en de koelkast was droog en we konden ze nu op maat maken.

11 augustus 2017 – de deurtjes voor de vaatwasser en koelkast zijn zo goed als af en we hebben ze in de impregneerolie gezet. ’s Avonds, toen ook de lijm droog was, hebben we ze erin gezet en het ziet er goed uit! Morgen de deurgrepen erop zetten en dan is het af.

De tegeltjes direct boven de kraan konden we vastlijmen en morgen kunnen we de laatste 3 vastlijmen.
Als het allemaal droog is, dan kunnen we het voegen.

12 augustus 2017 – al vrij snel konden we vandaag weer een mijlpaaltje noteren; het op de muur lijmen van de laatste tegeltjes. Nu moeten we de kleur van het voegwerk nog bepalen en het voegen.

Door allerlei werkzaamheden en aanpassingen was de verf op de keukenmuur hier en daar beschadigd en dat hebben we bijgewerkt.

In de keuken wilden we verder gaan met de 2 lampjes onder de plank. Erg veel hebben we niet gedaan, want net toen het eerste lampje provisorisch hing moest er wat anders gebeuren.

25 augustus 2017 – het inladen van de spullen ging gepaard met de nodige zweetdruppels en het was een meevaller dat de buurman hielp met het uitladen. De keukenkast en het zware oude fornuis hebben we op de plaats gezet die we daarvoor in gedachten hadden. Gelukkig staat alles goed en past alles in het geheel.

De aan- en afvoerleidingen onder het aanrechtblad zijn uit het zicht verdwenen door een gordijntje. We twijfelen nog wat over de lengte, dus het kan zijn dat we het nog gaan aanpassen.

Het was intussen al vrij laat, maar toch hebben we nog wat keukenwandtegeltjes op een stuk hout geplakt. Morgen gaan we dit voegen om te kijken of de kleur van het voegsel goed is.

26 augustus 2017 – de proeftegels zaten vast en nadat we het voegmiddel aangemaakt hadden kon het proefvoegen beginnen. Als snel zagen we dat de kleur van het voegmiddel goed was en dus kun het echte werk beginnen.

Om er makkelijker bij te kunnen hebben we de kraan eraf gehaald. Er gebeurde niets geks en nog voor de middag waren de tegels gevoegd.

Een bijzonder keukenkarweitje wat nog voor dit jaar op het programma staat, is het maken van een deur tussen de gang en de keuken. Dit moet een op maat gemaakte paneeldeur worden met daarin een via Marktplaats gekocht glas-in-lood raam. We hadden overlegd over de maten en dikten en hebben uit een oude dikke plank een proefstuk gemaakt. Het was iets dikker dan gepland, omdat we het zonde vonden om het verder af te schaven.

1 september 2017 – de vloertegels in de keuken zijn gebakken en ongeglazuurd. Ze zijn hierdoor poreus en om snelle vervuiling tegen te gaan hebben we er een laagje satijnglans op gedaan. Afhankelijk van de mate van gebruik moet dit af en toe herhaald worden.

De deur tussen de gang en de keuken wordt een op maat gemaakte paneeldeur met een glas-in-lood raam. De planken (4,5 x 10 cm) voor het frame hebben we uit dikke oude planken (5,5 x 22 x 310 cm) gehaald die we van de timmerman hadden gekregen. Het duurde even, maar we kunnen verder.

2 september 2017 – we hebben de naad tussen de tegeltjes en het aanrechtblad gekit om het zo goed mogelijk waterdicht te maken. De kit heeft dezelfde kleur als het voegwerk en het goed bij het geheel.

In overleg met de deurenmaker is besloten dat wij de balkjes zo goed mogelijk op maat gaan maken en dus moest eerst de vandiktebank nog even in actie komen en daarna de schuurmachine.

In de keuken stonden wat afmaakkarweitjes op het programma. Eerst kon de kraan er definitief op. De eerste poging mislukte omdat de ringetjes bleven lekken, met nieuwe ringetjes spoot het water eerst de keuken in, maar na het vaster draaien van de aansluiting lijkt het in orde.

Daarna was de elektriciteit aan de beurt. We hebben nu stopcontacten boven het aanrecht en bij het doorgeefraam en fornuis.

17 september 2017 – op zondag doen we het meestal wat rustiger aan en dat was nu het ophangen van de lampjes aan de plank boven het aanrecht. Dat ging probleemloos en ze geven genoeg licht als je aan het aanrecht staat.

22 september 2017 – als eenvoudige tussendoorkarweitje hebben we haakjes opgehangen aan het keukenblok voor de handdoeken.

Een echt karwei wat nog op het keukenprogramma staat is het maken van een drempel voor de deur naar de koeienstal. Die willen we van eikenhout uit een oude balk maken. Het stuk was we nodig hebben moet ongeveer 95 cm lang zijn, 20 cm breed en 8 cm dik. Tussen de bestemmingsloze balken lag nog een oude hoekstaander. Hij was weliswaar behoorlijk aangetast door van alles, maar er zou nog genoeg goed hout in moeten zitten.

Met de kettingzaag hebben we er een stuk uitgehaald en gelukkig was het hout nog keihard. Daarna moest er in de lengte een plak van ca. 7 cm af en dat was een ander verhaal. Het stuk was krom en getordeerd en uiteindelijk hebben we er aan 2 kant een zaagsnee met de cirkelzaag in gezaagd en daarna de rest met de ouderwetse handzaag doorgezaagd.

23 september 2017 – over de haakjes die we gister opgehangen hebben in de keuken waren we niet helemaal tevreden. We hebben ze verhangen en nu zou het goed moeten zijn. Lang geleden hadden we een oude handkoffiemolen gekocht. Nu de keuken zo ver af is dat we dit soort dingen kunnen ophangen, hebben we hem tevoorschijn gehaald. De kleur van het plankje waar hij op zit past niet in de keuken en dat heeft nu een beter passende kleur gekregen.

Het vervolg van de drempel bestond uit het schaven van de plank op de juiste dikte. Van de bovenkant hebben we maar een klein beetje afgehaald, omdat die anders te mooi en te nieuw wordt. We willen juist dat er een verweerde oude bovenkant in het zicht komt.

Met vijlen, raspen en beitels hebben we de drempel zo goed mogelijk op maat gemaakt. Hierbij bleek ook dat de betonvloer eigenlijk niet vlak genoeg was en ook moest de drempel passend gemaakt worden.

Het inzetten van de drempel leek goed te gaan, maar opeens zat die vast en moesten we hem er met een hamer inslaan. Bij dit gemep viel er opeens een steen naar beneden, die gelukkig niemand raakt. Bij de drempeltest bleek de deur te klemmen en dat was gelukkig voor bij toen we een oneffenheid van de deur en de drempel afgevijld hadden.

Uiteindelijk zal de drempel vast komen te liggen tussen de tegels en het voegwerk, maar aan de kant van de koeienstal zal dat nog wel even duren. Om die reden gaan we de drempel maar vastkitten aan de betonvloer. Voor de zekerheid hebben we er toch maar ca. 35 kg op gezet om de kit aan te drukken. De volgende keer gaan we de kieren proberen te vullen met een mengsel van zaagsel en houtlijm.

7 oktober 2017 – het eerste karweitje was het vastzetten van de elektriciteitsdraden van de lampjes die onderaan de keukenplank hangen. aan de lampen die aan de keukenplank hangen zitten zwarte kabels en die wilden we vastzetten met zwarte kabelclips. Die hadden we niet hier en hebben we meegenomen. Nu zijn de lampjes af en kunnen we weer wat afstrepen.

11 oktober 2017 – vanwege het mooie weer wilden we eigenlijk nog wel meer buiten doen, maar binnen stond nog wat keuken- en koeienstalwerk op het programma. Op de ouderwetse manier hebben we met hamer en beitel een stuk van de betonvloer in de gang bij de keukendeur weggehaald. Hier komt een tijdelijke drempel totdat we de gangvloer gaan doen. Bij het storten van de afwerkvloer hadden we destijds een soort bekisting gemaakt; die bleek net niet goed te liggen en we hebben de ontstane spleet gevuld met mortel.

12 oktober 2017 – vandaag stond een vervolg van gisteren op het programma, te beginnen met de drempel. Deze tijdelijke drempel voor de deur naar de gang hebben we uit een plank waaibomenhout gemaakt. Na het vlak schaven hebben we er een hoek uitgehaald met de cirkelzaag en toen kon die erin. Helaas was die te breed en de keuze tussen nog wat beton in de gang weghakken of een strookje van de drempel afzagen viel op het laatste.

Met wat vulblokjes hebben we hem aan een tijdelijk stuk betonvloer gelijmd en het toen zo goed mogelijk opgevuld met cement. Nu de drempel er ligt, konden we het laatste rijtje vloertegels op maat slijpen. Een stoffig karweitje, maar gelukkig waren het er niet zoveel. Als laatste hebben we ze geïmpregneerd.

13 oktober 2017 – het rijtje “scheve” (= op maat gemaakte) tegels hebben we vastgelijmd en we zijn begonnen met het dichten van een paar kieren bij de drempel van de keuken naar de koeienstal.

14 oktober 2017 – de kieren tussen de drempel en het kozijn tussen de keuken en koeienstal hebben we verder dichtgemaakt. Dit keer niet met stukjes hout, maar met een soort papje van houtlijm en zaagsel. We hebben allerlei soorten zaagsel en krullen bewaard en die kwamen nu goed van pas. We moeten nu even afwachten tot het droog is en dan kijken of we het wat gladder kunnen maken. Na de drempel waren de laatste stukjes voegwerk aan de beurt bij de 2 drempels en het laatste rijtje tegels. Hiermee is de keukenvloer echt af.

28 oktober 2017 – het voegwerk bij de keukendrempels was droog en dus konden het afgewerkt worden. Die naar de gang gaan we een paar keer beitsen om de kleur passend te krijgen en van die naar de koeienstal hebben we de aansluiting met het kozijn afgewerkt.

De keuken is inmiddels zo ver af dat we wat aan de inrichting kunnen doen en we hebben de oude nog werkende koffiemolen opgehangen.

2018

4 mei 2018 – jarenlang hing er een TL buis in de keuken omdat er licht nodig was om bij te werken. Nu de keuken bijna af is, is deze sfeerloze verlichting niet meer nodig. De TL buis is nu weg en de wagenwiellamp heeft de verlichtingstaak overgenomen.

16 juni 2018 – iets wat tot vandaag nog ontbrak in de keuken was een tafel. We hadden een tafel (made by Junior) meegenomen; die hebben we in elkaar gezet en staat nu in de keuken.

Een tijdje geleden hadden we 2 stoelen gekocht voor bij de keukentafel. Die hebben we nu meegenomen en in de keuken gezet. Ze passen prima bij de rest en we hoeven er niets aan te doen.

9 oktober 2018 – toen we het huis gekocht hadden, lagen er nog allerlei spullen in; echte zooi en vuilnis, maar ook bruikbare spullen. In de laatste categorie viel o.a. het spatscherm voor achter het fornuis. Het stond al een tijdje op de planning om het op te hangen en dat is dus vandaag gebeurd.

Kortgeleden hadden we de film ‘Mission Impossible Fall Out’ gezien, waar ze draden moesten doorknippen om te voorkomen dat er bommen ontploften. Zo erg was het bij ons gelukkig niet toen we draden moesten doorknippen om een keramische kookplaat van 400 Volt geschikt te maken voor 230 Volt. Net als in de film ging het bij ons ook goed en hadden we werkende kookplaat.

10 oktober 2018 – de werkende kookplaat kon op het oude fornuis en nadat we er een andere stekker op gezet hadden, konden we hem testen. Er sloegen gelukkig geen stoppen door en de pitten kleurden al snel oranje, als teken van goede werking. Het fornuis is nu af!

11 oktober 2018 – ’s avonds hebben we de omgebouwde kookplaat getest en het bakken van een ei met spek ging probleemloos. Dit is eigenlijk de eerste keer dat we een kookplaat gebruikt hebben, want het oliefornuis wat er stond toen we het kochten was zo vies, dat zelfs de schrootophaler bedenkelijk keek.

2019

31 mei 2019de aanpassing van de dakbedekking van afgelopen maart lijkt te hebben gewerkt, want de muur en het plafond in de keuken lijkt droog te blijven. Omdat die plekken in het plafond behoorlijk opvallen in de voor de rest mooie keuken, zijn begonnen met het bijwerken met leemverf. De keuken is bijna 4 meter hoog, dus met een keukentrap kom je er niet.

We hebben daarom extra houtblokken onder de trap gezet en een klein trapje op het aanrechtblad gezet. Dit is het voordeel van een stevig keukenblad, je kunt er gewoon een trap op zetten.

26 juli 2019 – de keuken is meestal een minder favoriete werkplek, maar nu niet. Buiten is het 35 graden en in de keuken ongeveer 24 graden. Ideaal om een beschadiging van het trapje te repareren.

9 augustus 2019 – de werkploeg was vandaag uitgebreid met een deurenmaker, die de keukendeur ging maken. Dit wordt een houten paneeldeur met een glas-in-lood raam. Na een proefstukje om de frees te testen begon het echte werk.

Eerst zijn de randen gemaakt en daarna zijn de stukken voor de panelen op elkaar gelijmd.

10 augustus 2019 – er ontbreekt nog 1 ding in de keuken en dat is de deur naar de gang. De oude lelijke deur is al een paar jaar in gebruik als werktafelblad en er moet een nieuwe keukendeur gemaakt worden. Gister zijn eraan begonnen en vandaag zijn we verder gegaan met zagen en frezen van de onderdelen.

Daarna kon de deur in elkaar gezet worden met het raam erin en een lijmklem om alles tijdens het drogen van de lijm op z’n plaats te houden. Ook het slot kon erin en daarna waren de scharnieren aan de beurt. Voor het gemak hadden we een mal gemaakt, voor zowel het frezen van de uitsparing van de scharnieren als de plaats waar ze op het deur en kozijn moeten komen.

11 augustus 2019 – we hebben de nieuwe deur bij z’n toekomstige plaats gezet, maar het zal nog wel wat voeten in de aarde hebben, voordat die afgewerkt op z’n plaats hangt.

13 september 2019 – vandaag zijn we verder gegaan met de keukendeur. Zoals vaker bij deuren en zoals altijd hier in Kröv paste het niet de eerste keer. De deur kon er wel in, maar hij kon niet helemaal dicht. Het deurkozijn was te krom en de te scheef.

We hebben hem er daarom weer uitgehaald en op de behandeltafel gelegd voor een schaaf- en schuurbehandeling. Hierbij moest ook de sparing voor het slot aangepast worden. Die duurde wat langer dan verwacht en omdat we dat perse af wilde maken, was het halfacht toen het af was.

Bij het inzetten van de deur hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van oppompbare luchtkussentjes (die we bij de ramenplaatser zagen) waarmee je deuren en ramen eenvoudig kunt stellen zonder ze te beschadigen. Als je op Internet zoekt op ‘winbag’ dan zie je wat het is.

14 september 2019 – het vervolg van de keukendeur stond op het programma. Zoals bijna standaard bij het werk hier liepen we weer tegen de maatonvastheid aan. Het kozijn waarin de deur zou moeten komen was niet haaks en niet recht. Er was het nodige schuur- en schaafwerk aan deur en kozijn nodig om het passend te krijgen.

Omdat de deur redelijk zwaar is, vroegen we ons van tevoren af of de stijl wel stevig genoeg zou zijn. Tot nu toe lijkt dat het geval te zijn. Na diverse inhangpogingen waarbij de deur steeds beter paste, hing die uiteindelijk redelijk goed. Na de voorlopig laatste poging hebben we deur weer op de behandeltafel gelegd om hem te schuren en in de grondverf te zetten. Daarna zetten we hem er nog 1 keer in voordat die geverfd wordt, om o.a. het slot erin te zetten en randjes op het kozijn te zetten waar de deur tegenaan komt.

7 oktober 2019 – aan het eind van de werkdag hebben we nog aan de keukendeur gewerkt, want die staat bovenaan de ‘to-do’ lijst. Na een paar proefplaatsingen en het nodige rasp- en vijlwerk hing de deur goed. Helaas moest die er toch weer uit en ligt nu voor de laatste keer op de behandeltafel, om de laatste stukjes te schuren en daarna te verven. Het eind van het keukendeurloze tijdperk komt in zicht.

9 oktober 2019 – het vervolg van de keukendeur stond op het programma. ’s Ochtends hebben we de deur helemaal geschuurd en ’s middags kwam de grondverf erop. Die was zo snel droog dat we hem om konden keren en op bubbeltjes plastic konden leggen om de andere kant te doen. Morgen gaan we kijken of de lak erop kan.

Als de deur erin zit, moeten er nog latjes op het kozijn komen waar de deur tegenaan komt. We hebben wat proeflatjes gemaakt om de maat te bepalen. Zodra de deur erin zit gaan we de definitieve latjes maken en dan is deuropening af.

10 oktober 2019 – het vervolg van de keukendeur stond op het programma; gisteren de grondverf en vandaag de groene deklaag. De temperatuur in de garage lag net boven de minimale 10 graden die op het verfblik stond en dat was prima. We konden de 2 kanten doen en morgen de 2e laag.

11 oktober 2019 – de keukendeur kreeg z’n 2e kleurlaag en als die droog is, dan kunnen we hem omdraaien en de andere kant doen. Is die laag ook droog, dan kan de deur definitief geplaatst worden.

12 oktober 2019 – een spannend moment; we gingen de keukendeur definitief ophangen. Het ging wat lastiger dan verwacht en het leek erop dat bij de laatste uithaalactie één van de drie scharnieren verbogen was. In plaats van de deur er weer uit te halen hebben we de scharnier losgeschroefd, er een paar keer met een hamer op geslagen en hem daarna weer teruggezet. De deur ging nu bijna goed dicht en na eventjes vijlen ging de deur goed dicht!

We kunnen nu verder met de afwerking; er moeten wat beschadigingen aan de deur en de muur bijgewerkt worden, er moeten nog afwerklatjes op het kozijn gezet worden en de deurklink, het slot en de sluitplaat moeten er nog op.
Vandaag hadden we daar geen tijd meer voor, dus dat gaat op het lijstje voor de volgende keer.

27 oktober 2019 – we dachten vandaag de klink en het slot van de keukendeur er even op te zetten, maar dat ging niet door. De patentbouten waarvan we dachten dat ze lang genoeg waren, waren dat dus niet. Volgende keer beter.

9 november 2019 – een karweitje wat nog op het programma stond was de deurklink van de keukendeur, al was het maar om ontwrichte vingers te voorkomen bij het open en dicht doen van de deur via het gat van de klink.

De eerdere poging mislukte vanwege de te korte patentbouten. We zijn op zoek gegaan naar langere, maar die waren alleen online te krijgen. Een andere optie was een stukje M4 draadeind met aan weerszijde een draadbus (om de een of andere reden worden patentbouten per 4 verkocht, terwijl je er voor een deur maar 2 nodig hebt).

Na nog wat denken kwamen we op het idee om het schroefdraaddeel van de bout af te zagen en dat als draadeind te gebruiken. De totale lengte werd hierdoor iets langer, waardoor we de klink en het slot (na wat aanpassingen) op de deur konden zetten.

Het volgende onderdeel was de sluitplaat. Ook hier wilden we die van de oude keukendeur gebruiken, maar dat ging niet zomaar. De oude was een hoekversie en nu hadden we een platte nodig. Omdat de hoekversie een mooi oud uiterlijk had, besloten we een ombouwpoging te wagen.

Verder met de keukendeur. Omdat de keukendeur geen slot krijgt en er een kozijnanker in de weg zat hebben we de sluitplaat nog een stukje ingekort. Dit scheelt bovendien wat gebeitel in het kozijn en nadat dat gedaan was, kon de sluitplaat erin. Als laatste kwamen er 2 schroeven in en toen kon de keukendeur voor het eerst in meer dan 52 maanden (sinds 31 juli 2015) weer dicht.

2020

In 2020 hebben we niets aan de keuken gedaan.

2021

24 juli 2021 – op het aanrecht bij de vensterbank van het keukenraam lag al eerder wat verdacht houtachtig gruis en daar was nu wat bijgekomen. Er leken nu ook wormpjes en eitjes bij te zitten en dat zagen we beter toen we een foto in de macrostand genomen hadden. Dit zouden de knagers kunnen zijn die de gaatjes in de vensterbank gemaakt hebben en voor de zekerheid hebben we wat anti-ongediertemiddel in de gaatjes gedaan.

2022

26 april 2022 – iets wat geen echt raadsel was, was wat bruinachtig gruis op de kookplaat. Recht boven de kookplaat loopt een oude eiken balk en hierin zitten dus waarschijnlijk weer ongewenste knagers. Het keukenplafond is wel hoog, maar met een trap kunnen we er wel bij om er anti-knaagspul op te doen.

19 mei 2022 – voordat we buiten gingen werken, stond er ’s ochtends een klusje in de keuken op het programma. Het leek er sterk op, dat er houtworm in de oude balken zit, want we vonden op diverse plaatsen houtgruis.

De oplossing was op zich simpel; spuiten met anti-houtwormspul. Het lastige is hierbij wel, dat de keuken zo’n 3,5 meter hoog is. Zelfs bovenop een keukentrap kun je er nog niet makkelijk bij. Ingepakt met mondkapje en veiligheidsbril hebben we de balken flink bespoten, dat zal ze (= houtwormen) leren…

2023

In 2023 hebben we niet aan de keuken gewerkt; er ligt nog een afwerking het keukendeurkozijn te wachten, maar daar zijn we niet aan toegekomen.

2024

 

De complete serie keukenfoto’s -die je gemakkelijk achter elkaar kunt bekijken- staan hier.