ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Scheune

Inleiding Bij de koop kwamen we er achter dat het achterste deel van het pand een andere eigenaar had. Dit deel werd de ‘Scheune’ (= grote schuur) genoemd en zelfs deze benaming was eigenlijk te veel eer voor dit bouwvalligste deel van het pand.

Bij het project dak is ook goed te zien hoe weinig dak daar eigenlijk zat, maar dit was (en is) nog niet alles. De vloer van de begane grond bestaat uit aangestampt leem vermengd met aarde en keien. Een verdieping hoger is er zelfs nog minder, want behalve 1 gebroken balk zit daar helemaal niets. Nog een verdieping hoger is weer iets te herkennen wat op een vloer lijkt; wat balken en hier en daar een losse plank. Het gevolg van dit alles is, dat je vanaf de begane grond zonder moeite door het 7,5 meter hoger gelegen dak naar buiten kunt kijken naar de zon, de maan en de sterren; een echte doorzonwoning dus.

Het nadeel is dat wind, regen, hagel en sneeuw via de zelfde weg naar binnen kunnen…… Dit komt het houtwerk niet ten goede; eventjes is niet zo erg, maar inmiddels weten we dat bepaalde delen al ruim 35 jaar blootgesteld worden aan ongewenste weersinvloeden. Niemand van de huidige omwonenden kan zich herinneren dat er een goed dak op zat. De hoek rechts-achter was het slechts en diverse delen van het vakwerk waren daar doorgerot of zelfs geheel verdwenen.

Om erger te voorkomen werd er een schroefstempel onder gezet. De vraag kwam naar boven: wel of niet slopen? Een ruwe berekening van de inhoud levert al snel 200 m3 op en onder het motto je hebt nooit genoeg ruimte werd besloten het niet te slopen.In gedachte werd de volgende indeling gemaakt: begane grond: werkplaats, 1e verdieping: inpandig terras en slaapkamer, 2e verdieping: 2 slaapkamers, zolder: opslag van dingen die we niet nodig hebben, maar toch niet weggooien.

We hadden nog niet gepland wanneer deze transformatie/verbouwing plaats zou vinden, maar we hadden al wel besloten om deze zomer (2009) het dak provisorisch dicht te maken. Dit alles zou echter zeer onverwachts in een ongekende stroomversnelling terecht komen….

Zaterdagavond 23 mei 2009 Het werk zat erop en de pizza stond in de oven toen de rust verstoord werd door een hels kabaal gevolgd door een bruine stofwolk die opsteeg vanuit het smalle gangetje tussen beide huizen.

De overall lag nog vlakbij; die maar meteen weer aangedaan en op onderzoek uitgegaan. Een blik in de Scheune was voldoende om te zien dat de achterwand (van de Scheune) of deel van de zijwand (van het huis) verdwenen was. Het was al snel duidelijk waar die wand gebleven was, want het gangetje tussen ons huis en dat van de buurvrouw werd versperd door een berg hout en puin.

Dat de wand er ongepland uit was, was natuurlijk niet leuk, maar erger was, dat het dak op die plaats niet meer werd ongesteund en dit zou wel eens veel grotere gevolgen kunnen hebben. Denk aan het instorten van het dak waarbij een ander deel van het pand meegetrokken zou worden! Op de hoek van de Scheune stond al een schroefstempel en gelukkig hadden we nog een voorraadje stempels, zodat binnen een halfuur onder elke balk een schroefstempel stond.

Inmiddels waren er ook de nodige buurmannen op het geluid en de stofwolk afgekomen en met hun hulp konden we een eiken balk van 25 x 25 cm en ruim 4 meter lang laten zakken. Dit was een verdiepingsbalk van de bovenverdieping die meegekomen was en half op de muur terechtgekomen was. Bij de val had de wand de buitenom lopende afvoerleiding van de badkamer van de buurvrouw van de muur gerukt waarbij een bocht sneuvelde.

Gelukkig kon een buurman op zaterdagavond bij de dorpssmid een nieuwe bocht krijgen zodat de afvoer gerepareerd kon worden.
Het was inmiddels laat en dit was de smaak van de pizza niet ten goede gekomen, maar dat merkten we nauwelijks want de hersens draaide op volle toeren om de werkzaamheden voor de volgende dag te bepalen.

De doorgang moest namelijk vrijgemaakt worden, want dit is de regenwaterafvoer en bij een zware regenbui bestond nu de kans dat het huis van de buurvrouw onder water zou lopen. Dit vrijmaken was nog niet zo simpel want een groot en zwaar deel van het gevallen vakwerk steunde zeer wankel op een andere balk die weer een stapel stenen lag. Als dit verder zou vallen dan was de kans groot dat ook de buitenom lopende gasleiding van de buurvrouw van de muur af zou komen.

24 mei 2009 Normaal wordt er op zondag niet gewerkt, maar ‘nood breekt wet’ en dus gingen we er vol tegenaan, want ‘s avonds moesten we weer naar huis. Een deel van het puin werd buitenom met een kruiwagen via de garage en de koeienstal in de tuin gedumpt. De rest werd via emmers over de muur in de tuin gegooid. Het gangetje tussen beide huizen is namelijk zo smal dat er geen kruiwagen doorheen kan.

Voor het zwaarste houten deel werd de hulp van de buurman ingeroepen en voor de rest was het vooral veel scheppen en lopen. Tegen het eind van de middag was het gangetje weer schoon en tot slot werd de muur van de varkensstal ondersteund, want die vertoonde een opvallende gelijkenis met de bekende toren van Pisa. Wij zouden wel zonder kunnen, maar de (witte) gasleiding van de buurvrouw werd weer bedreigd.
Toen dit gebeurd was gingen we naar huis.

Op zoek naar een architect waren we inmiddels uitgekomen bij Architekturbüro Frank Diestler en die kon gelukkig snel komen.

6 juni 2009 De architect had ons geadviseerd om enkele vakken waarvan de inhoud dreigde naar beneden te vallen leeg te maken. Ook moest er zo snel mogelijk een noodconstructie komen en hiervoor moest er ruimte zijn om een steiger neer te kunnen zetten. Die ruimte was er niet en dus moest de varkensstal wijken. We hopen dat dit tijdelijk is en dat die ooit weer opgebouwd kan worden.

9 juni 2009 Wij waren er  niet, maar de bouwers van de steigers gelukkig wel.

Binnen werd een steiger opgebouwd voor een noodconstructie en buiten een hogere steiger om bij het dak te kunnen.

10 juni 2009 Schroefstempels helpen wel voor ondersteuning, maar je krijgt er geen verband mee in een gebouw. Om te voorkomen dat er bij harde wind meer schade zou onststaan (en het dak bijvoorbeeld naar beneden zou komen) is er een tijdelijke noodconstructie geplaatst op de plaats waar de gevel zat.
Toen de noodondersteuningsconstructie klaar was werd het mooi weer en kon er aan het dak gewerkt worden.

Er werd gewerkt van onder naar boven en als eerste werden de leistenen die er onderaan nog op bleken te zitten verwijderd. Hierna werden de oude planken en resten dakbedekking er afgehaald en telkens vervangen door nieuwe planken, die tevens als trap dienden om hoger te kunnen komen. Toen dit gedaan was werden de uitstekende delen afgezaagd en werd het afgedekt met een stevig zeil met een paar planken.

Zo rond een uur of 3 was het dak provisorisch gedicht en komt er voor het eerst in decennia geen regenwater meer naar binnen.

Juli 2009 Om het gewicht van de achtergevel te verlagen kregen we het advies om leistenen bekleding (Schiffer) eraf te halen.
Bovendien zou dit er toch af moeten als we de Scheune zouden verbouwen tot woonruimte, want de wand bestond uit niet meer dan wat planken met finke kieren.

De steigers die gebruikt waren voor de noodconstructie en het nooddak konden we dus mooi gebruiken om de Schiffer eraf te halen. Omdat deze oude hangemaakte Schiffer niet hergebruikt zouden worden, is het in zo’n geval een lokaal gebruik om ze er gewoon af te slaan. Dit vonden wij zonde en dus werden ze bovenaan (9 m. hoog) beginnend 1 voor 1 verwijderd en via een emmer aan een touw omlaag gebracht.
Voorlopig hebben we ze in de tuin gelegd en wat we er mee gaan doen weten we nog niet.

In overleg met de architect gaan we nu onze plannen verder uitwerken en net als in Nederland moet ook in Duitsland een vergunning aangevraagd worden bij een bestemmingswijziging.

Wordt dus ongetwijfeld vervolgd nadat alles door de ambtelijke molen is gegaan en papierwinkel afgewerkt is.

— hier komen t.z.t. nog tekst & foto’s van de periode juni 2009 – juni 2012 —

Juni 2012 – we hebben besloten om een op zolder gevonden raam als een soort van doorgeefluik te gaan gebruiken tussen de keuken en de Scheune en met het nieuw te maken vakwerk moet hiermee rekening gehouden worden. Bij het bekijken van de plaats waar het raam moet komen, moet rekening gehouden worden met het aanzienlijke niveauverschil tussen de beide vloeren.

Juli 2012 – de takken van de boom hingen al weer aardig op het dak van de buren en dus was het tijd voor het betere snoeiwerk. Een bijkomend positief gevolg hiervan was, dat we nu goed zicht hebben op de achtergevel van de Scheune.

September 2012 – de eerste tussenvloer kwam erin! Nu wordt die nog ondersteund door schroefstempels, maar binnenkort komt er een nieuwe vakwerkwand.

De oude balken met verschillende maten waren schoongemaakt en de timmerman had ze zo goed mogelijk gezaagd op 14 x14 cm. Waar nodig was er een Zapf – Zapfloch (pen-gat) verbinding gemaakt en voor onze balken is de Zapf 4 cm dik en 6 cm hoog, met eiken pennen van 16 mm.

We dachten de meeste spijkers eruit gehaald te hebben, maar er zaten er blijkbaar nog zoveel in, dat het de timmerman een zaagblad gekost had.

De balken werden naar binnen gedragen en op maat gezaagd.

Het plaatsen ging niet meteen omdat er nog wat leisteen in de weg zat, dus dat werd weggehakt. De achterkant werd voorzien van antibeestenspul en daarna werden ze op een stukje dakbedekking (tegen optrekkend vocht) op hun plaats gezet. Dit ging met een koevoet en een hamer zoals het al eeuwenlang gebeurd. Het was even puzzelen met het raamwerk waar in de toekomst een raam naar de keuken moet komen. Het paste allemaal prima en de eikenhouten pennen gingen er zonder moeite in.

Toen het vakwerk gesteld was en goed stond kwamen er aan de onderkant nog stalen hoeken om verschuiven van de staanders te voorkomen. Omdat de hoeken aan de rand van de betonvloer kwamen werden er betonschroeven gebruikt (in plaats van keilbouten) en ze werden met schroeven aan de staanders vastgemaakt.

Als t.z.t. het vakwerk gevuld wordt en de vloer wordt afgewerkt, dan worden de hoeken weggewerkt en zijn ze onzichtbaar.

De schroefstempels konden weg en het nieuwe oude vakwerk was klaar! Het ziet er mooi uit en we hebben de balken in ieder geval niet voor niets gehaald. Weer een mijlpaal(tje), want het eerste stuk vakwerk is gerenoveerd.

31 oktober 2012 – ‘s ochtends gingen we weer naar de werkplaats van de timmerman, om het hout van de dakkapel Streichen. Toen dat klaar was gingen we terug, gevolgd door een aanhanger met hout.

Het hout moest met de hand uitgeladen worden en ging binnendoor naar de tuin. Vervolgens ging het vanaf de tuin door een opening in het vakwerk weer naar binnen.

Omdat we nu nog de ruimte hadden werd het raamwerk in elkaar gezet.

Dit raamwerk staat op de scheiding van het inpandige terras en de (slaap)kamer en hierop komen de vloerbalken van de 2e verdieping te liggen. In tegenstelling tot de dwarsbalken van de 1e verdieping, komen hier de balken in de lengterichting te liggen net zoals in de oorspronkelijke constructie.

De balken bestaan uit 2 delen en omdat de oude draagbalk op de verkeerde plaats zit en niet meer voldoet aan de huidige bouwvoorschriften moet er een raamwerk komen.

12 november 2012 – hoewel alleen de woonkamer in “dubbele cijfers” zat qua temperatuur was het toch iets warmer dan de vorige keer. Gisteren bij aankomst was het te donker, maar nu bij daglicht konden we de steiger aan de achtergevel en een stuk van de zijgevel zien.

Het eerste werk bestond uit het weghalen van de onderkant van het dak van de Scheune aan beide kanten. Dit was nodig om de nieuwe vloerbalken van de 2e verdieping er doorheen te kunnen steken, om ze daarna op het raamwerk te leggen.

De balken hadden we de vorige keer al binnen gelegd en daar hadden we nu voordeel bij, want daardoor konden we ze vrij snel op hun plaats leggen. Enigszins onverwachts was er toch een vertragende factor, want de bovenkant van de oude dikke dwarsbalk lag iets hoger dan die van het nieuwe raamwerk.

We wilden -evenals bij de 1e tussenvloer- de oude dwarsbalk behouden en daarom moesten er wat happen uit de oude balk gehaald worden. Behalve bij de eerste vloerbalk mogen er namelijk geen vloerbalken op de oude dwarsbalk rusten, maar liggen ze op het nieuwe raamwerk.

Waar mogelijk haalden we ook de oude balken eruit. Niet alle oude balken konden eruit, want anders zou het dak instorten. Het verschil tussen de oude en nieuwe balken was goed te zien. Het is jammer dat de oude ruwe verweerde eiken balken plaats moeten maken voor nieuwe rechtere Douglas balken.

De oude balken waren te licht en te slecht en het was onverantwoord om daar een vloer op te leggen.

Het was niet te doen om er 8 meter lange langsbalken uit 1 stuk in te leggen, dus werden de balken gedeeld ter plaatse van het nieuwe raamwerk. Om te voorkomen dat de balkdelen ten opzichte van elkaar zouden torderen, zaten er sleuven in de kopse kanten waar een stukje eikenhout in werd gezet.

We werkten flink door en toen het begon te schemeren waren we klaar. Dat kwam goed uit, want de timmerman wilde voor het donker met z’n grote aanhanger de heuvels over zijn, richting z’n eigen dorp.

13 november 2012 – we begonnen met het eruit halen van enkele oude vloerbalken die niet van doorslaggevend belang waren om het dak overeind te houden. Sommige delen zijn nauwelijks meer als hardhout te gebruiken, maar er zaten ook goede stukken tussen. We bewaren het allemaal en zoeken het t.z.t. wel uit; weggooien kan altijd nog…

De oude vloerbalken werden niet alleen op druk belast, wat eigenlijk standaard is voor een vloer, maar werden -door de dakconstructie- ook op trek belast. Om die trekkracht op te vangen, waren de balken onder de hoofdspanten uit 1 stuk (ca. 8 m. lang) gemaakt. De overige balken bestonden uit 2 delen die op de dikke dwarsbalk lagen en daar met speciale eiken pennen vast zaten.

Zelfs na meer dan 150 jaar zaten sommige verbindingen nog muurvast als gevolg van de speciale vorm van de pennen. We konden er gelukkig nog 2 pennen heel uithalen.

Nadat de meeste oude balken eruit waren, konden de OSB platen erop. Met de ladderlift gingen de platen naar boven en konden naar binnen geschoven worden omdat de onderkant van het dak eraf was.

Waar nodig werden ze op maat gezaagd en daarna werd alles vastgeschroefd, zodat we nu een stevige werkvloer hebben om op de staan als we aan het dak gaan beginnen.

In de vloer werd een opening voor een ladder vrijgelaten, want van binnenuit -door het huis- kunnen we hier nog niet echt komen. In de toekomst komt er een deur in de binnenwand en komt er aan de andere kant ook een vloer, maar tot dan moeten we het doen met een ladder. We kwamen gelukkig verder geen gekke dingen tegen en tegen het eind van de middag lag de vloer erin!

14 november 2012– in de nevelige kou begonnen we het oude dak af te breken. Eerst de bitumen dakbedekking en dan hier en daar een plank zodat je a.h.w. in het dak kon staan en tot bovenaan kon komen.

Vervolgens werden de planken er van boven naar beneden afgehaald en het duurde niet lang voordat de planken eraf waren. Aan de andere kant ging het makkelijker, want daar was het oorspronkelijke dak al na de instorting in 2008 vervangen door planken die prima als “trap” te gebruiken waren.

Ondertussen was ook de timmerman gekomen met een nieuwe lading hout voor het dak. Hij begon vast met de Fußpfette vast te schroeven aan de vloerbalken, zodat de dakbalken erop konden steunen. De rest ging verder met dak waar inmiddels alle planken af waren.

Waarschijnlijk al vele tientallen jaren, of mogelijk eeuwen, lag er bovenin een soort ladder om wijnvaten de kelder in te laten glijden. We hadden al eens eerder -zonder succes- geprobeerd die weg te halen en zelfs nu het dak eraf was ging het nog lastig.

Na de planken was de draagconstructie aan de beurt en daarvan werd het hout apart gelegd, omdat daarvan delen terugkomen. Twee balken lieten we nog even zitten, omdat anders de kans groot zou zijn dat de dan losstaande gevel zou omvallen en dat was nu net een stuk wat moest blijven.

Eindelijk konden we toen beginnen met de opbouw van het nieuwe dak. Als eerste kwamen er 2 staanders met daarop de nok, want in tegenstelling tot het oude dak heeft het nieuwe dak een nokbalk.

Geheel op handkracht werd de nok op z’n plaats gelegd en ook bij dit nieuwe deel worden traditionele vakwerkverbindingen gebruikt.

Na de nok waren de dakbalken aan de beurt; 1 voor 1 werden ze naar boven gebracht, op hun plaats gelegd en voor de zekerheid meteen vastgeschroefd.

Met elke balk groeide heft dak en na een wat lastiger stukje bij de opening voor de dakkapel, duurde het niet lang of alle balken aan de voorkant lagen erop.

Daarna was de achterkant aan de beurt en dat ging wat sneller doordat daar geen dakkapel komt. Net op tijd voor het donker waren we klaar en met de nieuwe dakconstructie is er weer een mijlpaal bereikt!

15 november 2012 – we hadden nog steeds geluk met het weer, want het was nog steeds droog. Vandaag zouden de planken en de dakbedekking erop gaan. Tijdelijk komt er bitumen op het dak, want in de toekomst moet er leisteen op, maar dat kan pas als ook het andere stuk dak klaar is.

Omdat het nieuwe dak tijdelijk hoger is dan het oude, moet de overgang goed dichtgemaakt worden, want we hebben al water genoeg binnen gehad.

Al doende leren we ook steeds meer vaktermen uit de vakwerkbouw, want zo ongeveer elk stuk hout heeft een eigen naam; hiernaast staan wat voorbeelden (klik op het plaatje). Voordat de planken erop kunnen moeten er nog spijkers, nagels en ander oud ijzer uit de gevel worden gehaald, maar dat gaat vrij gemakkelijk omdat de steiger er staat.

Omdat we in het gangetje nauwelijks een steiger neer kunnen zetten, wordt besloten om daar meteen maar een dakgoot te maken. Hier heeft nooit een dakgoot gezeten, maar wij willen overal dakgoten.

Als de eerste planken er eenmaal opzitten, dan gaat het snel. Het gaat precies andersom als bij het eraf halen; af en toe wordt er een plank weggelaten om te kunnen staan.

Om het niet te modern te laten lijken hebben we planken met verschillende kleuren en breedtes.

Het dak groeit snel, aan de zijkanten laten we het oversteken om het daarna in 1 keer recht te kunnen afzagen. Terwijl er aan de ene kant nog planken opgezet worden, komt aan de andere kant de dakbedekking er op, want vandaag willen we het dak zo ver mogelijk dicht hebben.

Het lukt om de dakbedekking er deze dag op te krijgen, behalve de laatste baan want die kan er pas op als de lijst bij de achtergevel erop zit.

16 november 2012 – de weergoden waren ons nog steeds goed gezind. Het had ‘s nachts wel gevroren, maar het was droog. Vandaag moest de dakkapel erop komen en de laatste baan dakbedekking en dan zou het dak van de Scheune voor het eerst in vele tientallen jaren waterdicht zijn! Het raamwerk van de dakkapel bestaat uit Douglasbalken van 16 x 16 cm. die met traditionele verbindingen aan elkaar worden gezet.

Toen het raamwerk eenmaal stond ging het vrij snel; het dak kwam erop en daarna de planken, de daklijst en tot slot de dakbedekking. Ook hierop komt ooit een leien dakbedekking.

Een ander karweitje wat op het programma stond was het eraf halen van de oude planken van de punt van de achtergevel. Deze waren niet sterk genoeg meer voor de nieuwe leitjes.

Vroeger zaten hier -als bescherming tegen wind en regen- leitjes tegenaan, die wij er in 2008 op advies van de architect afgehaald hadden om het gewicht van de gevel te verminderen na de instorting.

Er kwamen geen onverwachtte dingen naar voren en aan het eind van de dag was de dakkapel af en was de gevel plank- en spijkerloos en dus klaar voor de nieuwe planken.

 

17 november 2012 – nadat gisteren de oude planken eraf gehaald waren, was het nu tijd voor nieuwe planken. Voordat die erop konden, moest eerst de nieuwe dakrand erop omdat je daar nu nog redelijk gemakkelijk bijkon.

Op dit moment zitten de planken nog in het zicht, maar in toekomst komen er aan de buitenkant weer leitjes en aan de binnenkant wordt het vakwerk gevuld.

Eigenlijk kwamen er ook hier geen onverwachte dingen naar voren. Wel had de pneumatische tacker last van de kou, want door de kou bevroor het vocht in de lucht, waardoor hij steeds minder goed werkte. Gelukkig had de timmerman een 2e tacker, zodat ze om de beurt gebruikt en ontdooid konden worden.

Toen de planken erop zaten, was het echte timmerwerk klaar en konden we de staanders onder de nok stellen en vastschroeven. Echt klaar was het nog niet, want het open vakwerk van de 1e verdieping moest nog dichtgemaakt worden. Gelukkig was het weer beter geworden; het was windstil en dat kwam goed uit, want tot 21:00 uur waren we -met een bouwlamp- bezig met het aanbrengen van zeilen.

18 november 2012 – we konden de zeilafdichting bij daglicht zien en het zag er goed genoeg uit om inregenen en insneeuwen te voorkomen (denken we). Het had ‘s nachts geregend, maar het gangetje was grotendeels droog gebleven als gevolg van het nieuwe dak en de dakgoot. Dit betekent dat ook de muren eronder minder vochtig zijn.

2013

April – november 2013 – behalve het gebruik als opslagplaats en opruimen hebben we eigenlijk niets aan de Scheune gedaan.

Het bruikbare hout wat van de oorspronkelijke constructie van de Scheune afgekomen is, willen we gaan hergebruiken in de puntkamer. We zijn daarom begonnen met het uitzoeken van hout, wat met een roterende staalborstel werd schoongemaakt en daarna voorzien werd van een laagje anti-van-alles spul.

Gezien de slechte staat waarin de Scheune zich bevond, is het opvallend hoe goed en mooi sommige balken nog zijn.

2014

21 juni 2014 – we zijn begonnen met het weghalen van de eerste Kehlregel in de puntkamer. Het is eigenlijk geen echte Kehlregel want we hebben geen Kehlbalkendach, maar een dak met een nok, een zogenaamd Pfettendach.

Aanvankelijk wilden we hier een vloertje hebben, maar later werd dit een half vloertje, zodat de originele vakwerk achtergevel volledig zichtbaar blijft. Dus moeten een aantal balken er weer uit. De losgeschroefde balken werden met een touw opgevangen, waardoor het werk met 1 man te doen was. We hebben er 2 balken af gehaald en de andere 2 doen we morgen.

4 juli 2014 – omdat we nu begonnen zijn aan de afwerking van de keuken is het niet de bedoeling dat er weer opnieuw puin in komt en dus begonnen we aan het laatste(?) puinkarweitje; het maken van een opening tussen de keuken en de Scheune. Hier willen we namelijk een raam inzetten, om o.a. het hoogteverschil van ca. 1 m. tussen de keuken en Scheune goed zichtbaar te maken.

In de Scheune staat een nieuw oud vakwerk, wat tevens de verdiepingsvloeren en het dak draagt. Daarachter staat de oorspronkelijke vakwand, die hier en daar niet zo best meer is. Het vakwerk is gevuld met lichte stenen en afgewerkt met Putz.

Nadat we de stenen eruit gehaald hadden en op de puinberg in de tuin gegooid hadden, konden we het vakwerk bekijken. Op de plaats van de opening bleek het hout nog zo goed te zijn, dat we dat we gaan proberen om dat als kozijn te gebruiken.

7 juli 2014 – we hebben het oude vakwerk van de Scheune wat in het keukenraam zit schoongemaakt met een roterende staalborstel. Het is bruikbaar, maar wel erg scheef. bij de bouw maakte dit niet uit, want het was een dichte wand.

11 juli 2014 – om verdere achteruitgang van het hout te voorkomen, hebben we het oude vakwerk geïmpregneerd.

15 augustus 2014 – we hebben het vakwerk aan de rechterkant van de Scheune weggehaald. De timmerman gaat dit renoveren en daarna komt het weer terug. Een uitgebreid verslag staat hier.

Toen het vakwerk eraf was hebben we de hoofdmaten nog een keer gecontroleerd en vast wat stenen aan de onderkant weggehaald.

16 augustus 2014 – voordat de timmerman kwam hebben we de laatste stukken vakwerk schoongemaakt en voor de zekerheid even op de foto gekeken of het compleet was en we alles gehad hadden; dat was gelukkig het geval. Het hout inladen ging vrij snel en na de koffie vertrok de timmerman met het vakwerk.

10 oktober 2014 – we gingen verder met de rechterhoek van het vakwerk, want daar moesten nog een paar regels en een kleine schoor (Gegenstrebe) in. Het toekomstige overdekte terras werd weer als werkplaats gebruikt en om wat makkelijker heen en weer te kunnen lopen, hebben we er een stukje van het vakwerk van de achtergevel uitgehaald. Dat moest er toch uit omdat het vakwerk van de achtergevel ook aangepast moet worden.

11 oktober 2014 – van de hoek van het vakwerk van het terras werd de laatste oude balk eruit gehaald. Daarna ging de nieuwe staander met de 2 kleine regels erin. Over het uiteindelijke resultaat zijn we niet helemaal tevreden, want de bovenste zit te laag.

We kunnen dit oplossen met een plankje erop, of we zagen hem eruit en zetten er alsnog een andere in, maar in de beide gevallen pas volgend jaar.

Voor de lange schoor kon de oude hergebruikt worden en ook de resterende balkjes waren of origineel, of van oud “Bernkastel hout”. Op de bovenste kleine regel na ziet het er mooi uit.

2015

juni – juli 2015 – in de Scheune zit geen elektriciteit en dat heeft er ook nooit in gezeten. Omdat dat tegenwoordig toch wel handig is, zijn we begonnen met de aanleg van verlichting en stopcontacten.
Voor de nieuwe meterkast moest er bovendien een nieuwe aarde komen en die moest via de Scheune en de boogdeur de tuin in.

17 juli 2015 – door de muur ging niet en daarom moest de Erdband maar via de doorgang naar buiten. Eerst moest er aan de binnenkant van de muur  een sleuf gefreesd en gehakt worden en daarna moest de Erdband er zo goed mogelijk in. Omdat de band maar weinig flexibel is, moest ook de sleuf in de deuropening vergroot worden.

We hebben de 2 stukken band dus vastgezet in de deuropening, zodat de stukken in de Scheune bewogen kunnen worden zonder dat de stukken in geulen bewegen. Met stenen en cement hebben we het Erdband zo goed mogelijk vastgelegd (hopen we). Als het cement droog is, dan kunnen we zien of het echt vastzit. De muur bestaat namelijk uit leisteen en leem, wat in feite –zonder cement- los op elkaar ligt. Iets daarin vastzetten is lastig.

1 augustus 2015 – we hebben een lamp en een stopcontact in de Scheune aangelegd. De dag er op hebben we nog een lamp (TL) en een stopcontact aangelegd.

10 augustus 2015 – de werkdag begon met een ontzettende regenbui die we al tijden niet meer hadden gehad. Het bleek dat er door het leggen van de Erdband wat veranderd was aan de “waterkerendheid” van de doorgang bij de boogdeur, want in korte tijd kwam er een natte plek op de vloer van de Scheune, die zich in rap temp uitbreidde richting de koeienstal.

In de regen hebben we toen snel een noodafvoerkanaaltje gegraven, zodat er niet nog meer water binnen kwam. We moeten dit snel wat definitiever gaan oplossen.

11 augustus 2015 – om herhaling van het naar binnen lopen van water te voorkomen gaan we wat aan de doorgang van de boogdeur doen. Voor de ingang hebben we een sleuf gegraven die wat breder is van de deur en wat dieper is als de bovenkant van de betonvloer in de Scheune. Die sleuf hebben we gevuld met een mengsel van kiezelstenen, andere stenen en mortel. Van tevoren hebben we de stenen van de muur zo goed mogelijk schoongemaakt met een staalborstel en de leemvoegen uitgekrabd, zodat het cement er tussen kan lopen en het (hopelijk) een stevig geheel wordt.

Morgen komt er een afwerklaag (Estrich) op, zodat we een stevige waterdichte doorgang hebben waarop de loopstenen komen.

12 augustus 2015 – met het net gekochte Estrich hebben we de onderkant van de boogdeur zo’n 7 centimeter hoger gemaakt. Dit moet het water buiten houden en is tevens een vlakke en sterke ondergrond voor de afdekstenen die er t.z.t. op komen. Tussendoor moesten we nog even een extra zak Estrich kopen omdat we net te weinig hadden.

13 augustus 2015 – in de Scheune zijn we begonnen met het maken van een 400V (380V / krachtstroom) aansluiting. Het stopcontract en de kabel naar boven zitten er en morgen gaan we de rest doen zodat de elektroman dit ook aansluiten.

21 september 2015 – we zijn verder gegaan met het pas maken van de vensterbank van het raam tussen de Scheune en de keuken. We kwamen er achter dat de nieuwe muur en het oude vakwerk erachter niet parallel liepen. Dit verbaasde ons niet echt, want veel dingen zijn hier niet recht.

Er komen 2 openslaande ramen die we in het oude vakwerk willen zetten. Een kozijn is er niet, dus dat gaan we zelf maken. Over versie 1 waren we niet helemaal tevreden en morgen gaan we het met ander hout opnieuw proberen.

22 september 2015 – de maker was niet echt tevreden over het kozijn voor het raam tussen de keuken en Scheune. Bij gebrek aan beter hout was dit gemaakt van Douglasie Holz en dit bleek geen goed hout te zijn.  De keus bij de Baumarkt was helaas beperkt, maar het beukenhout wat ze hadden bleek een stuk beter te zijn. We hebben hiermee een nieuw kozijn gemaakt en dat zag er beter uit.

23 september 2015 – gisteren hebben we kozijn 1 gemaakt en vandaag staat kozijn 2 van de ramen tussen keuken en Scheune op het programma. Toen dit af was konden ze allebei gelijmd worden. Wat we nu nog gaan maken is een vakwerkregel aan de boven- en onderkant en opvulstukken tussen het scheve oude vakwerk en het rechte nieuwe kozijn. Om de regel erin te kunnen zetten moest eerst het gat wat groter gemaakt worden, maar omdat dat zachte stenen zijn ging dat gemakkelijk.

Later vonden we ook dat de vensterbank verder door moest lopen, minstens tot onder het raam. Dat kunnen we hier niet doen, dus moet die vensterbank weer mee terug om groter gemaakt te worden.

25 september 2015 – tussen de keuken en de Scheune zit het 2e kozijn er bijna in. Aan de zijkanten moesten er allerlei vulstukjes ingezet worden, omdat niets recht is. Als het 2e kozijn erin zit kunnen we de afdekstrips maken en kunnen de ramen erin. We willen er misschien ook een lamp hebben; de elektriciteitskabel ligt er al, nu de lamp nog.

26 september 2015 – het 2e kozijn tussen keuken en Scheune zit nu ook vast. De ramen zijn pas gemaakt en we kunnen verder met de afwerking er omheen. Om de ramen te kunnen gebruiken hebben we nog wel de helft van de scharnieren nodig. Aan de oude ramen zaten wel scharnieren, maar het deel wat aan het kozijn zit ontbrak.

2016

16 februari 2016 – vandaag kregen we van 2 buren een e-mail (waarvan 1 met foto’s) met wat minder goed nieuws. Er was blijkbaar een stuk dakbedekking van de Scheune los gewaaid en dat hing nu over de achtergevel.

19 februari 2016 – vanaf de boventuin konden we op het dak kijken en het leek inderdaad dat er maar 1 baan dakbedekking los zat. Tijd om het dak op te gaan, want we hadden geen overnachtingsplannen en wilden zo snel mogelijk weer terug.

Nadat de ladder tegen de achtergevel stond konden we het van dichtbij bekijken. Het leek mee te vallen, al zat de eerste dakbaan voor het grootste deel los. De asfaltnagels waren -waarschijnlijk door de beweging met het opwaaien- door de dakbedekking getrokken.

Eventjes een nieuw stuk dakleer erop leggen zat er niet in, want er zat geen dakhaak in de buurt en die heb je toch wel nodig als je met een dakladder het dak op wil. Gelukkig hadden we nog dakhaken over van een eerdere dakreparatie en dus was dat probleem ook opgelost. We konden het dak bekijken.

Toen de dakladders op het dak lagen konden we aan de slag. Eerst ging het kapotte stuk eraf en toen moesten de ‘-tig- oude nagels eruit. Dat ging redelijk snel en toen konden we nieuwe stukken dakbedekking afsnijden. In totaal is er zo’n 3 vierkante meter vervangen. Doordat het aan de onderkant zat, konden we in de dakgoot staan om het zaakje vast te spijkeren.

2017

We hebben eigenlijk niets aan de Scheune gedaan, behalve elektriciteit aangelegd en wat TL-buizen opgehangen. Het is nu een prima werkplaats. Ook voor komend jaar zijn hier niet echt werkzaamheden gepland, al zou een buitendeur – in plaats van het zeil wat er nu hangt –  wel handig zijn.

2018

Het jaar begon met schade als gevolg van de storm op 18 januari en dus zaten we het weekend daarop in Kröv om de schade te herstellen.

11 oktober 2018 – we hadden nog een potje groene krijtverf staan, wat eigenlijk bedoeld was voor de keukendeur, maar wat we daar niet nodig bleken te hebben, omdat de deur zonder verf al mooi genoeg was. Om te kijken wat voor verf en kleur het is, hebben we als test de deur tussen Scheune en koeienstal aan de kant van de Scheune geverfd.

11 oktober 2018 – we dachten even een soort nooddeur voor de Scheune te maken, maar dat ging niet door wegens gebrek aan planken. Hout hebben we genoeg, maar planken niet en dus wordt dit karweitje nog even uitgesteld.

13 oktober 2018 – het was al vrij laat, maar toch begonnen we nog aan iets nieuws, namelijk het doorzagen van een 2,6 meter lange spoorbiels. We hebben een oude eiken spoorbiels meegenomen en willen kijken of we daar een paar plakken (soort planken) van kunnen zagen. We willen proberen om hiervan een deur te maken, die dan aan 1 kant het verweerde uiterlijk van een spoorbiels heeft. In 1 keer doorzagen ging niet; de zaag was te klein, de biels te zwaar en het hout te hard.

We hebben het van 2 kanten in 3 keer gezaagd en het laatste stuk met een spie en een hamer gedaan. De plank moet nog vlak geschaafd worden, maar het begin is er.

26 oktober 2018 – al jaren zijn we van plan om een boogdeur te maken, maar dat is er nog niet van gekomen. We zijn wel begonnen aan de bielsdeur, maar die is voorlopig nog niet klaar. Van de meegenomen planken gaan we daarom een nooddeur maken, zodat de boog afgesloten is.

27 oktober 2018 – het maken van de 2e deurhelft en het op z’n plaats zetten ging zonder problemen, zodat we konden beginnen aan het vast maken. Dit doen we voorlopig met een paar M10 draadeinden. Volgend jaar gaan we kijken of we van deze nooddeuren een soort luiken kunnen maken die dan met scharnieren op de buitenmuur komen.

10 november 2018 – de ruimte tussen de plafondbalken van de Scheune is nog niet dicht gemaakt en tussen binnen en buiten zit niet meer dan een laagje plastic zeil. Dit beteken dat je alles net zo goed hoort als wanneer je buiten zou zitten en ook de zon schijnt ’s middags naar binnen.

Vorige keer hebben we de boogopening dicht gemaakt en nu hebben we boven de buitenmuur steenwol tussen de balken gedaan. Het is geen enorme verbetering, maar het houdt de wind en de kou een beetje buiten en we hebben een zonnetje minder in huis.

2019

18 mei 2019 – het schoonmaken van eikenhout doen we met een roterende staalborstel. Dit gaat met een behoorlijke kracht, want delen die aangetast zijn door schimmel of ongedierte worden min of meer weg geslepen door de borstel. Het keiharde onaangetaste hout blijft dan over.

Het nadeel van deze methode is dat er een enorme hoeveelheid troep in de vorm van vuil en zaagsel vanaf komt, wat overal in de Scheune neerdaalt.

Om de schoonmaaktijd te verkorten hebben we een zeil voor het grootste houtrek gehangen. Dit zeil moest natuurlijk meteen getest worden en om dit te doen hebben we nog 2 balken ontspijkerd en geborsteld.

16 augustus 2019 – we gingen verder met het kozijn in de deuropening aan de kant van de Scheune. Een dikke brede plank hebben we de lengte doorgezaagd in de hoop dat de stukken precies breed genoeg zouden zijn voor de beide zijkanten. Helaas bleek dat na het schaven niet zo te zijn en dus ziet het er naar uit dat we dit opnieuw moeten doen. Dat zal dan morgen gaan gebeuren, want voor vandaag zit de werkdag erop.

17 augustus 2019 – de eerste versie van de kozijnrand van de koeienstaldeur was dermate voor verbetering vatbaar dat we besloten om een nieuwe te maken. We hadden nog eenzelfde plank en die hebben we nu eerst wat gevlakt voordat we hem in de lengte doorgezaagd hebben. Dat ging veel beter.

De groef hebben we er eerst met de cirkelzaag uitgezaagd en daarna afgewerkt en pas gemaakt met de frees. In de toekomst willen we ook zelf ramen en kozijn gaan maken en wat oefening met de frees kan dus geen kwaad. We hebben de rand vastgezet met schroeven en aangedrukt met een plank.

18 augustus 2019 – de lijm zou droog moeten zijn en dus kon de lijmaandrukplank uit de deuropening. Alles bleef goed zitten, nu de rechterkant en de bovenkant nog.

31 augustus 2019 – ’s middags was er ook nog wat tijd om verder te gaan met de deuropening van de Scheune naar de koeienstal. De vorige keer hadden we de linkerkant gedaan en nu was de rechter kan aan de beurt. Deze kant is iets lastiger, omdat hier een klink en een grendel moeten komen.

We zijn begonnen met het uitfrezen van een hoek, zodat dit dikkere deel over het dunnere deel -wat er al op zit- valt. De tijd was te kort om het af te maken, dus volgende keer gaan we verder.

2 september 2019 – het stuk hout voor de deurdoorgang in de Scheune was af en nu konden we kijken hoe de grendel er precies in moet komen. We hadden nog een oude grendel met een ring liggen en die leek ons ideaal voor deze deur.

Om te kijken waar de haak zou moeten komen hebben we de grendel provisorisch op de deur gezet en de stijl provisorisch vastgezet met een lijmklem. Het aftekenen op de deurstijl ging makkelijk en de sparing hebben we er op de ouderwetse manier met hamer en beitel uitgehakt.

Alles paste en de grendel werkt en morgen kan de stijl er definitief op.

3 september 2019 – omdat alles paste en goed zat, konden de onderdelen van de grendel definitief aan weerszijde op de deur gezet worden, , nadat we de stift op de juiste lengte afgeslepen hadden. Ook de deurstijl kon definitief op de muur gezet worden. Nu de bovenrand nog en dan is dit karweitje af.

4 september 2019 – we hebben de ringgrendel aan de kant van de Scheune er definitief op gezet en daarna ook de schuifgrendel aan de kant van de koeienstal. Zo’n grendel zat er al jaren op, maar nu komt er een zwarte op.

De kleine meegeleverde schroefjes vonden we “zielig” staan en dus zit de grendel nu vast met stevige zwarte houtdraadbouten.

Als laatste onderdeel van het kozijn aan de kant van de Scheune stond de bovenrand op het programma. Omdat we nog stukken hout over hadden van de zijkant, was de bovenkant snel gemaakt. Het erop zetten ging vandaag niet meer, maar voor het impregneren was er nog net genoeg tijd.

5 september 2019 – de bovenrand van de deuropening was aan de beurt. Gelukkig zaten de eerdere stukken redelijk recht, zodat we alles met de cirkelzaag konden doen en het handwerk dit keer achterwege kon blijven.

We konden de rand met lijmklemmen vastzetten aan een balk die er boven zat. Omdat er boven de deuropening een prefab betonlatei lag, leek het ons beter om daar niet in te boren. De bovenrand werd dus met kit vastgezet, waarbij we er voor de zekerheid vanaf de zijkanten nog een schroef in gedraaid hebben om een vallende balk te voorkomen.

Het is de bedoeling dat er dit jaar nog zonnecellen op het dag komen. Hierbij is ook een gelijkrichter nodig om de energie aan het net te kunnen leveren. Op de plaats waar de gelijkrichter opgehangen zou moeten worden hing een houtopslagrek. Dat moest dus weg en we hebben het verplaatst naar de tegenoverliggende muur.

Dit was ook een mooie gelegenheid om het hout uit te zoeken en de stukken korter dan 60 cm zijn naar de opslag onder de werktafel in de garage verhuisd.

6 september 2019 – toen de ramenplaatsers vertrokken waren konden we het plastic en zeil, wat een aantal jaren dienst gedaan had als raam, eindelijk opruimen. Ook in de Scheune stond nog wat opruimwerk op het programma, want de spoorbielzen willen we ergens anders neerleggen, zodat ze minder in de weg liggen.

Naast dit mijlpalenplezier was er ook een ‘jammer maar helaas’ moment en dat was toen we zagen dat er een stukje van de pas gemonteerde ringgrendel afgebroken was. Mogelijk heeft één van de ramenplaatsers er aan getrokken en niet in de gaten gehad dat je de ring moest draaien. Niettemin blijft het raar dat zo’n grendel zo snel afbreekt, dus we gaan een garantiepoging wagen. 

7 september 2019 – de laatste onderdelen van de doorgang van de koeienstal naar de Scheune hebben we geïmpregneerd en het te lichtgekleurde hout kreeg een laagje beits. Tijdens dit karweitje kregen we het gevoel dat de omranding aan de kant van de koeienstal te iel was vergeleken bij die in de Scheune. Hoe langer we er naar keken, hoe erger het werd en dus zat er maar 1 ding op; de omranding aanpassen.

We hadden nog een plank van hetzelfde hout als we eerder bij deze doorgang gebruikt hadden. Hiervan hebben balkjes gezaagd en die rondom de doorgang geplaatst. De muur was niet overal even recht en daarom hebben we vulplaatjes gebruikt. Het ging vrij voorspoedig en omdat we dit af wilden maken, gingen we door tot het erop zat. Het was toen kwart over negen.

13 september 2019 – regelmatig staan er min of meer onverwachte karweitjes op het programma en vandaag was dat de ‘gelijkrichtermuur’. De gelijkrichter van de zonne-energie installatie komt in de Scheune te hangen, maar de muur was daar nog niet geschikt voor. De vergane vakwerkwand hebben we jaren geleden vervangen door een stenen muur, waaraan we sindsdien niets meer hebben gedaan.

Omdat deze muur (te) nieuw is, moet hij getransformeerd tot een Alt-Deutsche muur. We gaan dit niet met leem doen, maar met echte mortel op cementbasis. Dit omdat er het nodige aan de muur gehangen moet worden en ook omdat de kans op beschadigingen anders te groot is.

We hebben flink door gewerkt en aan het eind van de werkdag was de muur ver genoeg gestuukt. De rest komt t.z.t. wel.

Van het isoleren van het plafond van de koeienstal was nog wat over en dat heeft nu z’n weg gevonden naar openingen tussen de balken van de Scheune. Hierdoor staat de Scheune, die al winddicht is, in verbinding met de bovenverdieping waar wind en vleermuizen nog vrij spel hebben. We hadden niet genoeg om alle openingen af te dichten, maar beter iets dan niets.

7 oktober 2019 – de werkploeg was vandaag gehalveerd en het belangrijkste karwei was het verven van de gelijkrichtermuur in de Scheune. Zoals de naam al aangeeft komt hier de gelijkrichter van de zonnecelinstallatie te hangen.

De vorige keer hebben we de muur gestuukt en nu de verf erop zit is de muur af. Het resultaat is authentiek Alt-Deutsch oud, alsof de muur er al eeuwen staat.

Al eerder hadden we steenwol isolatie boven tussen de balken van de Scheune gedaan, maar toen hadden we niet genoeg. We hadden nu nog wat meegenomen en nu zijn alle openingen tussen de balken gevuld. Het is nog niet optimaal, maar het houdt in ieder geval tocht en wat kou buiten.

9 oktober 2019 – er zat nog een lelijke hoek tussen de nieuwe Alt-Deutsche muur en de buitenmuur. De buitenmuur is deels de oorspronkelijke oude buitenmuur en deels een nieuwe muur die in de vroegere deuropening gezet is. Nadat we er 8 kilo Mörtel opgedaan hadden zag het er een stuk beter uit en kunnen we het laatste stukje muur verven.

10 oktober 2019 – toen de vloer in de Scheune een aantal jaar geleden werd gestort hadden we nog geen idee hoe die vloer uiteindelijk afgewerkt zou worden en hetzelfde gold voor de doorgang naar de koeienstal. Nu weten we dat wel (denken we) en dus stond er een betonsloopklusje op het programma.

Met ouderwetse hamer en beitel en een sloophamer hebben we het beton in de deuropening weg gehakt, zodat we er een leisteendrempel in kunnen maken.

2020

Eigenlijk niets in/aan de Scheune / werkplaats gedaan.

2021

6 augustus 2021 – de rest van de dag zijn we bezig geweest in werkplaats, met het ombouwen van oude keukenkastjes om gereedschap en materiaal beter te kunnen opbergen.

7 augustus 2021 – het verder aanpassen van kastruimte voor gereedschap en materialen stond op het programma. In het kader van hergebruik van materiaal hebben we een oude pallet gesloopt. Die stond in de weg in de garage en hiermee slaan we 2 vliegen in 1 klap. Bij het opruimen van de werkplaats kwamen we het ontwerp van de keukendeur van een paar jaar geleden tegen.

7 augustus 2021 – we zijn binnen gebleven om in de werkplaats de nieuwe kastruimte in te ruimen en de boel op te ruimen en schoon te maken.

29 oktober 2021 – bij aankomst moest eerst “even” de gereedschapsladekast annex werkbank uitgeladen worden. Het totale gewicht is 100+ kilo en gelukkig was het ca. 30 kilo zware werkblad eraf gehaald. Met een paar verhuishondjes en houten balken lukte het en eigenlijk ging het zelfs vrij simpel. Niet veel later stond die in de garage en morgen gaat die via een paar trapjes en andere obstakels naar de werkplaats.

30 oktober 2021 –we wachten nog even met in de tuin werken en gaan eerst wat anders doen. De kast/werkbank die we gister in de garage gezet hadden, moest naar de werkplaats. In meters is de afstand maar 10-15 meter, maar er is wel een hoogteverschil van ca. 1,5 meter.

De grootste hindernis is het trapje van de garage naar de koeienstal. Tillen was geen optie en dus hebben we van planken en platen een oprit gemaakt. Omdat die redelijk steil was, moest een touw, wat dubbel om een eikenbalk in de deuropening van de werkplaats zat, voorkomen dat de kast er achteruit weer af zou rijden.

Om te voorkomen dat de hondjes er aan de zijkant af zouden rijden, hebben we voor de zekerheid opstaande planken aan de zijkanten gezet.

De rit naar boven ging vrij voorspoedig; eentje duwde de kast omhoog en nummer twee zorgde dat het touw zo strak mogelijk bleef staan. Een tijdje later stond de kast in de koeienstal en was de grootste hindernis overwonnen.

Na de koffie was de 2e hindernis aan de beurt; 1 tree van de koeienstal naar de werkplaats (Scheune). Dit ging een stuk makkelijker en even later stond de kast in de werkplaats. We laten hem nog even op hondjes staan, totdat we precies weten waar hij komt te staan.

2022

20 mei 2022 – we hebben opklapbare zwenkwielen onder de gereedschapskast / werktafel gemaakt. Zonder wielen krijg je het niet van z’n plaats en dan zit het gereedschap er nog niet eens in. Om het vervoer mogelijk te maken hadden, zat het blad er niet vast op, dat hebben we nu vastgemaakt en de tafel is klaar voor gebruik en kan als het nodig verplaatst worden.

5 juli 2022 – het schoonmaken van de planken doen we met een bandschuurmachine. Dat werk goed, maar veroorzaakt wel een stofbende. We waren al langer van plan om een stofzeil in de werkplaats op te hangen en vandaag hebben we dat (eindelijk) maar eens gedaan. Als het nodig is, dan kunnen we een extra zeil bijzetten.

16 augustus 2022 – een heel ander karwei vandaag was de boogdeur, oftewel de deur vanuit de Scheune naar buiten. Hier hebben we al jaren een scharnierloze deur en een stuk zeil en dat is niet echt handig. Vandaag zijn we begonnen met het kozijn, wat samengesteld wordt uit vuren plankjes. Die hebben we eerst als een soort honingraat aan elkaar gelijmd en er daarna een boog uitgezaagd.

18 augustus 2022 – uit de verzameling deurscharnieren hebben we de 4 best bruikbare gehaald voor de boogdeur van de Scheune. De lelijke witte verf hebben we er met een staalborstel afgehaald en in plaats hiervan komt zwarte verf op om het een ouder uiterlijk te geven. De deurhelften, met ronde bovenkant, zijn gezaagd uit de scharnierloze deur die er eerst in zat Het houten kozijn van de boogdeur is ook verder afgewerkt, geschuurd en kreeg de eerste laag Oxenblutrot.

19 augustus 2022 – het kozijn van de boogdeur kreeg z’n 2e laag Oxenblutrot en kan er morgen in.

20 augustus 2022 – een nog groter verschil dan het geverfde keukenvakwerkje, is het plaatsen van het kozijn en de tweedelige boogdeur. Op de maand af is het 11 jaar geleden dat de boogvormige doorgang gemaakt werd, die dus nu een deur en kozijn heeft. Hier en daar moet het nog wat afgewerkt hebben, maar de functionaliteit is er al wel.

22 augustus 2022 – om de buitenkant van de boogdeur een wat ouder uiterlijk te geven hebben we er een laagje eiken beits op gedaan. Of we het aan de binnenkant ook doen weten we nog niet.

1 september 2022 – van de boogdeur hebben we wat spleten gedicht. De deels oude planken zijn vaak verre van recht gezaagd, waardoor spleten tussen planken onvermijdelijk zijn. Je ziet hier daarom veel grote schuurdeuren met latjes op de naden tussen de planken. Dat hebben wij ook gedaan, maar wel aan de binnenkant, omdat dat beter uitkwam met de scharnieren.

2 september 2022 – bij de boogdeur zijn de laatste spleetjes tussen de planken gedicht en zit er onderaan 1 deurhelft een dwarslat, die tevens de aanslag tegen het kozijn is.

6 september 2022 – de deurhelften van de boogdeur zelf hebben we kiervrij gemaakt en vandaag zijn we bezig geweest om de kieren tussen het kozijn en de muur te dichten. Zoals wel vaker in dit huis, is het ook hier verre van recht. Waar mogelijk duwen we compriband in de kier en als dit droog is, komt er een laagje cementkit overheen. Het laatste waar we dan nog naar moeten kijken is de afdichting tussen de deur en het kozijn. Als test hebben we een stukje tochtstrip erop gezet.

7 september 2022 – de boogdeur heeft de laatste strookjes compriband gekregen en toen die redelijk uitgezet waren, hebben we cementkit in de naad tussen muur en kozijn gedaan. Dit is een apart soort kit, waar we nog niet eerder mee gewerkt hadden. We zijn benieuwd hoe het zit als het droog is. De tochtband tussen deur en kozijn beviel wel en we hebben de rest van de tochtband opgemaakt. Helemaal af is de deur nog niet, maar dat komt binnenkort.

20 & 21 september 2022 – we zijn nog wat bezig geweest met tochtstrippen en een latje onderaan de 2e deurhelft van de boogdeur. We moeten alleen nog wat kitten en dan is het klaar voor de herfst.

22 & 23 september 2022 – de boogdeur in de Scheune is min of meer af en heeft nu aan de buitenkant een laag beits gekregen. Sommige nieuwere stukken hout krijgen nog een 2e laag; als bescherming tegen het weer en om het een ouder uiterlijk te geven.
Nu de onderrand van de boogdeur z’n 2e laag beits heeft gekregen is de deur af. Het kozijn is ook af, op een reparatielaagje Oxenblutrot na.

6 oktober 2022 – om de boogdeur nog wat tochtdichter te maken, hebben we een vegertochtstrip aan de onderkant gezet.

2023

15 juni 2023 – bij de aankoop van het huis zat er in de Scheune nog een dubbele deur. De ene helft daarvan is al jaren geleden gesloopt, maar de andere helft is jarenlang gebruikt om de boogdeuropening af te dichten. Inmiddels hebben we een boogdeur en is de oude deur van de Scheune dusdanig slecht, dat die bezwijkt onder z’n eigen gewicht.

2024

 

Hier staat een deel (wordt aangevuld) van de foto’s van de Scheune in chronologische volgorde.