14 juni 2015 – de voorspelling voor vandaag is zon en later op de dag kans op regen, met temperaturen van 20 tot 28 graden.
Dit keer was een foldertje wat we bij “Landal” meegenomen hadden de aanleiding voor een wandeling. Omdat er ’s middags regen voorspeld was (een voorspelling die niet uitkwam), besloten we bijtijds weg te gaan om het
Collis Steilpfad en de
Collins Rundwanderweg in de buurt van Zell te gaan lopen.
We gingen met de auto naar Zell waar de route begon.
Zell is een dorp met diverse Ortsteilen met in totaal ca. 4.400 inwoners (dec. 2012). Er staan mooie en vooral hoge huizen. Er was/is weinig ruimte om te bouwen en dus ging/gaat men de hoogte in.
De route begon bij de “zwarte kat”en ging via sterk stijgende straatjes de heuvels in. Het leukste van dit deel wat de tussen de huizen verborgen waterval. Nu niet zo indrukwekkend, maar op foto’s die er hingen was te zien, dat het bij zware regenval een imposante waterval kon worden.
Het eerste deel van het Collins Steilpfad was een makkie, maar het tweede deel niet. Je kon kiezen tussen de makkelijke en de lastige route en natuurlijk namen wij de moeilijkere. Bij
de fotoserie staan de nodige foto’s.
Boven gekomen gingen we verder met de Collins Rundwanderweg. Die liep min of meer evenwijdig aan de Mosel richting Merl en ging grotendeels door bosachtige stukken boven de wijnvelden. Het was een goed beloopbare route met verschillende mooie uitzichten over de Mosel en de Weinbergen.
In Merl aangekomen hadden we wel zin om de verloren calorieën aan te vullen en dat lukte prima met koffie en gebak in de tuin van het voormalige treinstation van Merl, met uitzicht op de Mosel. Naast het gebouw staat de gereconstrueerde Eisturm die deel uitmaakte van de stadsverdediging, tot de vernietiging door de Franse slopers in 1689.
Na deze culinaire tussenstop liepen we langs de Mosel terug naar Zell. We zagen mooie en minder mooie huizen en het viel nog eens duidelijk op dat de huizen ingeklemd staan tussen de Mosel en de wijnbergen. Voor de huizen is er nog net ruimte voor een weg en de achterkant van de huizen zit soms in de wijnbergen.
In Zell hebben we nog wat rondgelopen en gebouwen bekeken en daarna zijn we teruggegaan naar Kröv.
Er was nog tijd om wat te doen. We willen de “krokodillenbek” van de waterloop wat verlengen door er een stuk leisteen onder te lijmen en als test hebben we 2 stukken leisteen op elkaar gelijmd met bouwkit. Morgen weten we of dat gaat.
De complete fotoserie staat hier.
Wat is dit een prachtige maar zware wandeling. Ik neem mijn petje [heb ik niet] af voor jullie prestatie. Veel dank voor de mooie fotoreportage, ik heb genoten.