ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Wandeling Kinheim (2019)

9 juni 2019 – het was mooi weer en we besloten te gaan wandelen. Het werd een wandeling van ca. 9 km, heen en weer naar Kinheim.

We hadden het gevoel dat dit al weer even geleden was en later bleek dit te kloppen, want in 2015 hebben we voor het laatst echt rondgelopen in Kinheim. Eerst liepen we een stukje door Kröv heen en daarna via de straat met de Trabant naar Kinheim.

Kröv en Kinheim liggen tegen elkaar aan en aan die straat ligt ook een op zich mooi pand, wat jammer genoeg steeds bouwvalliger wordt. In het dak zitten steeds meer gaten en de plantjes in de muur zijn intussen struikjes geworden.

Sinds de vorige keer leek er iemand binnen te zijn geweest, want de luxaflex -die in 2015 omhoog was- was nu naar beneden.

De mooiste straat in Kinheim is de Burgstraße (vinden wij); een straat door het oude deel, die eigenlijk alleen voor voetgangers en fietsers is. In de tijd dat er nog geen echte weg langs de Mosel liep, was dit de hoofdweg, met tal van mooie vakwerkhuizen met poëtische opschriften.

Wat verderop in de Burgstraße staat al jaren een huis met een mooi vakwerk, wat er steeds slechter uitziet. Onze eerste foto is uit 2006 (de 2e uit 2013) en sindsdien lijkt het er niet op vooruit gegaan te zijn. Soms hebben we het idee dat ze het aan het opknappen zijn, maar zeker is dit niet. 

De voorgevel was nu afgedekt met zeil, maar het dak was slechter en door het raam heen zag je het aangetaste plafond.

Door de slechte toestand konden we wel de constructie van de overstek zien en we hebben een foto van de ramen gemaakt, omdat we zoiets ook wel willen.

Ons eindpunt in Kinheim is meestal dit vakwerkhuis met een behoorlijke overstek, waarbij het ons pas opviel, dat de dubbele balk die wij aan de voorkant dachten te zien, geen balk maar een dikke plank was. Als je nadenkt over de constructie is dit op zich vrij logisch, maar we hadden er blijkbaar nooit echt over nagedacht.

Dit keer liepen we de Burgstraße uit de Graf-Spee-Straße in en kwamen we bij de kruising aan de voet van de met Rieslingdruiven beplante Rosenberg. Er is een zitje met een rozenboog en een bron en een opvallend rosegekleurd huis.

Op de hoek tegenover het zitje staat een mooi vakwerkhuis, wat helaas -in onze ogen- wordt verpest door de lelijke ramen op de 1e en 2e verdieping. Iets verderop aan de andere kant staat een huis met puntige dakkapellen met mooie leisteen dakbedekking. Op een oude foto van ons huis is ook zo’n soort dakkapel te zien.

Als die destijds net zo mooi was als deze, dan is het helemaal jammer dat die er bij ons niet meer op zit.

We liepen een stukje terug en gingen de Köningsstraße in, die in het verlengde van de Burgstraße ligt. Veel was daar niet te zien, behalve een oud en enigszins vervallen huis waarvan de achterkant in een begroeide heuvel lag. Aan het eind van de straat kwam er een scherpe bocht naar links en liepen we op een parallelweggetje langs de Moselweinstraße terug richting centrum.

Het eerste stukje was saai, maar we zagen wel een dak met het soort zonnecellen waar wij ook aan denken. Daarna kwam de Zehntstraße met leukere huizen, waarvan er één een mooie rozenboog had. Nog een stukje verder kwamen we bij de Echternacher Straße.

We kwamen tot de ontdekking dat er in Kinheim ook een Echternacher Hof is, met de gelijknamige Straße, net als in Kröv. Ook het bouwjaar, de 18e eeuw, komt overeen en er zit ook horeca in.

 

Zoals bijna elk jaar, was er ook het Musikalische Frühlingsfest met het 27e Oldtimer-Treffen. Het waren eigenlijk alleen Nederlandse auto’s, uit de jaren dertig (of eerder), toen veel auto’s nog houten wielen hadden.

We wilden niet langs de weg terug naar Kröv lopen, dus we ging Kinheim weer in via de Schulgasse, waar het huis boven de openbare weg ons nooit eerder opgevallen was. Aan de bergkant liepen we verder, waar we een mooi uitzicht op de daken hadden.

Wat later kwamen we nog langs een sterk begroeid huis en een huis met een herkenbare gevel en toen waren we Kinheim al weer uit. Als je Kinheim uit loopt via de Kröverstraße , dan loop je meteen Kröv in en dan heet het de Kinheimerstraße en zat de wandeling er weer op.

 

Hieronder de complete fotoserie van deze wandeling en hier staan al onze foto’s van Kinheim: