Tuin

Van 2007 tot heden Achter het huis begint de tuin met ongeveer halverwege een ca. 3,5 meter hoge tuinmuur, die in het midden gedeeltelijk ingestort is. Daarboven gaat de tuin weer verder en daarachter beginnen de wijnvelden. Op dit moment kunnen we de ‘boventuin’ alleen bereiken via de tuin van de buren, want we hebben nog geen eigen trap. ‘Van Dale’ omschrijft ‘tuin’ overigens als ‘omheind stuk grond waar bloemen gekweekt of groenten enz. geteeld worden’ en het deel ‘omheind stuk grond’ klopt wel aardig. ‘Kweken en telen’ suggereert een menselijke invloed en omdat die de afgelopen jaren afwezig was, was de term ‘wildernis’ (plek grond waar alles in ‘t wild groeit, vrij van menselijk Ingrijpen) beter op z’n plaats zoals te zien is op onderstaande foto’s uit 2007.

September 2007Als eerste werd begonnen met omhakken, -trekken, en -zagen van het metershoge onkruid in de benedentuin, waarbij we ons soms konden indenken hoe Livingstone en andere ontdekkingsreizigers zich vroeger gevoeld moeten hebben.
Dat gevoel werd behoorlijk versterkt toen we bij de linkermuur 2 oude grafstenen ontdekte (volgens onze ruim 90 jaar oude buurvrouw zouden het geen graven zijn en zou er dus niemand onder liggen).
Aan de linkerkant vonden we onder het onkruid 2 metalen luiken, die de toegang vormden tot een kelder(tje) van ca. 2 bij 3 meter. Ook hier wist Frau Rosa Weber (de eerder genoemde buurvrouw) wat van, want dit zou een aardappelkelder (geweest) zijn.

In het keldertje lag jammer genoeg geen verborgen schat of ander bruikbaar spul; we moesten het doen met bouwafval!

Dus maar weer verder met het “ontwilden” van de wildernis en na een dag hard werken met 2 man, was het meest ongewenste groen verdwenen. (er komt nog een foto).

2008

Mei 2008Vervolgens hebben we de tuin gelaten voor wat het was en de volgende foto die we hebben is van mei 2008 (8 maanden later), toen alles al weer aardig aangegroeid bleek te zijn! We hebben toen maar weer het gereedschap gepakt en alles weer gekortwiekt, waarbij ook de rand van de boventuin werd meegenomen.

Juli 2008 Omdat de tuin behoorlijk omhoog loopt, kwam het idee naar boven om het hier en daar wat te egaliseren. Bij de eerste graafwerkzaamheden werden al meteen stenen gevonden en al die stenen bij elkaar leken wel op een Middeleeuwse weg, die toevallig ook nog aardig in de goede richting bleek te lopen. Van de gevonden stenen werd een muurtje rond een perk gemaakt en nu al ziet de tuin er veel beter uit!

Voorlopig kunnen we nog vooruit in de tuin en binnenkort gaan we ook eens kijken of we niet een trap/ladder kunnen plaatsen, zodat we in onze eigen tuin naar boven kunnen.

Augustus 2008 Het deel van de tuin waaronder een soort van bestrating ligt, wordt steeds groter en het zou kunnen, dat het ooit bijna helemaal bestraat geweest is. Mogelijk heeft men er later aarde overheen gegooid om er een bloementuin van te maken en dit halen wij nu weer gedeeltelijk weg. In de bestrating denken we een soort karrenspoor te zien en dat zou kunnen, want volgens Frau Weber is een deel van de benedentuin vroeger overkapt geweest; misschien voor landbouwwerktuigen zoals ossenwagens en later tractoren. We zijn er echter nog niet precies achter hoe die daar konden komen, want tot een jaar of 5 geleden stond er tussen ons huis en dat van Ralf en Anja nog een huis. Misschien was de ruimte tussen ons huis en het gesloopte huis groot genoeg, maar daar zijn we nog niet achter.

Terug naar de tuin; het eerste perk met leistenen muurtje is bijna klaar en voor het volgende perk is al volop de strijd aangegaan met de ontelbare uitgeschoten kastanjes. Het zijn niet meer dan sprieten die uit de grond komen, maar ze hebben wortels als echte bomen en moeten dus één voor één worden uitgetrokken met het handje.
Aan de andere kant van het nieuwe tuinpad staat een complete plantage paardebloemen en ook die moeten we met grof geweld verwijderen. We hebben even gedacht om een kudde konijnen los te laten in de tuin, maar al snel kwam de gedachte van uitgebreide gangenstelsels en nog verder instortende tuinmuren naar voren en dus gaan we het toch maar zelf doen.
Het tuinpad vordert gestaag en ook het pad naar de deur van de koeienstal wordt ontdaan van onkruid, zand, leem en vuil.

Zo nu en dan worden er nog aardige vondsten gedaan zoals een ijzeren deksel (ca. 60 x 30 cm.) wat onder de aarde te voorschijn kwam en waaronder en holle ruimte leek te zitten. Met ingehouden adem werd het deksel uiterst voorzichtig opgetild, maar helaas, er bleek geen lang vergeten kelder onder te zitten, maar alleen maar zand!

Het bleek een oude afvoerput te zijn; de bodem en wanden waren van leisteen en er zat een oude stenen afvoerbuis is in met een metalen rooster ervoor. De buurman was de buis ook al tegengekomen met het maken van de fundatie van de tuinmuur en volgens hem eindigde de buis ergens op zijn grond en was niet aangesloten op het riool. We hebben een iets kleinere versie van de afvoerput gereconstrueerd en deze mag als historisch monument(je) in het zicht blijven in de tuin.

Verder hebben we een stukje gevonden van een naamplaat van een grafsteen. Veel is het niet, maar we kunnen wel zien dat de persoon waarschijnlijk in 1939 is overleden.
Onder de aarde achter de redelijk vervallen ‘Scheune’ (schuur) bleek een pad van grote stenen te liggen naar de Schweinestall toe en ook dit mag blijven liggen.

Een “middeleeuws” tuinpad van keien is wel leuk, maar het was hier en daar zo ongelijk, dat alleen een klipgeit er soepel overheen liep. Besloten werd om de keien die grootste hindernissen vormden iets te verleggen of te draaien, zodat ook wij er redelijk gemakkelijk overeen konden lopen. Dit bleek echter heel wat makkelijker gezegd dan gedaan en het kostte nogal wat moeite om het pad vlakker te krijgen. Om een nieuw pad aan te kunnen leggen gaan we waarschijnlijk de keien gebruiken die in de Scheune blijken te liggen. Hier kwamen we achter dankzij een tip van de buurman, die de vroegere eigenaar was. Verder werd het pad weer wat verder afgemaakt en de loop van het pad lijkt aardig op die van de Moezel, waardoor de naam ‘Moezelpad’ aardig voor de hand ligt.

Ook werd er vlakbij de al eerder gevonden stenen afvoerbuis nog een afvoerbuis gevonden; dit keer een metalen (waarschijnlijk gietijzer). Wat we hiermee gaan doen weten we nog niet.
Begonnen met uitzetten van de contouren van een toekomstig terras zijn uitgezet en ook de 2e afvoerbuis (dit keer van metaal) laten we voorlopig in het zicht.

Het laagste deel van de benedentuin is nu bijna af en we gaan nu ook nadenken over de beplanting.

September 2008 Weer werden er wat vierkante meters tuin ontgonnen en we kwamen vlakbij de 2 grafzerken. Bij het weggraven van de aarde voor de grafzerken kwamen er wat grote stenen te voorschijn en we weten nog niet wat hier onder zit.

Omdat het laagste gedeelte af is, moet er nu een trapje komen naar een hoger gedeelte. Hiervoor zijn wat varianten neergelegd, maar hoe het uiteindelijk gaat worden weten we nog niet precies.

Oktober 2008 Al vanaf het begin lag er in de garage een bouwpakket van een stalen trap. De trap was bedoeld om naar de “boventuin” te kunnen komen in plaats van via de tuin van de buurman. Toen we verder gingen met het ontginnen van de boventuin leek de trap toch wel handig en dus werd de nodige spierkracht ingezet om de stalen trapbomen (U-balken) vanuit de garage naar de tuin te verplaatsen. De rechterhoek leek ons het meest geschikt, maar al snel bleek dat ons kerkhofje in de weg lag en iets verplaatst moest worden.

Dit bleek niet mee te vallen, want hoewel de zerken uit 2 delen bestonden waren ze nog te zwaar om even op te tillen en daarom werd de oud-Egyptische rolmethode toegepast. Het kantelen ging wel en op een stalen hadden de stenen snel hun nieuwe rustplaats bereikt, waar ze de komende decennia ongestoord kunnen blijven staan.

2009

April 2009 De tuinmuur stond al op het lijstje (of beter: de steeds langer wordende lijst) met nog te ondernemen acties, of in goed Nederlands de ‘to do’ lijst, want al voor dat het huis met deze muur ons eigendom werd, was er al een gedeelte ingestort en stond een ander deel op instorten. Vorig jaar hebben we al bomen en struiken verwijderd waarvan de wortels zich de afgelopen (minstens) 150 jaar met veel enthousiasme in de muur genesteld hadden en hierbij al de nodige stenen weggedrukt hadden.

De muur is een zogenaamde ‘trocken Stützmauer’ van ruim 8 meter lang, ca. 2,5 meter hoog en minstens 60 cm. dik. Het ‘trocken’ betekent dat er geen cement o.i.d. is gebruikt en dat de (natuur)stenen los op elkaar liggen. ‘Stütz’ geeft aan dat er iets tegengehouden moet worden en dat ‘iets’ is in dit geval een stuk wijnberg die aan onze achtertuin grenst. Dat ‘iets’ moet dus niet onze tuin terechtkomen. De oorzaak van de instortingen is zeer waarschijnlijk langdurige regenval geweest, wat het leem tussen de eerder genoemde wortels weggespoeld heeft.

Juli 2009 Sinds de tuintrap heeft de rest van de tuin een lagere prioriteit gekregen. Het tijdelijke terras is verdwenen en vormt nu de basis van de trap. Er moet wel iets nieuws komen want anders krijgt het onkruid teveel kans om terrein terug te winnen.

September 2009 Om te voorkomen dat de kale leem/zand vlakte in de tuin in het voorjaar weer zou zijn veranderd in een onkruidjungle werd er druk nagedacht over een terras.

Omdat de tuin al aardig begon te “verstenen” hebben we (voorlopig) besloten om een houten terras met een soort vlonders te gaan maken.

2010

Het voordeel is dat dit licht materiaal is en dat de vorm relatief makkelijk aangepast kan worden.
De plaats van het toekomstige terras moest eerst geëgaliseerd worden en daarna een laag worteldoek erop tegen het onkruid. Hierop werden stoeptegels gelegd waarop het hout moet komen te liggen.

Mei 2010 In de boventuin werd een stukje grond onkruid- en wortelvrij gemaakt en om te voorkomen dat het weer heroverd zou worden door de weerbarstige natuur werd de wortel- en onkruidloze grond afgedekt met worteldoek.

Juni 2010 Het was blijkbaar vruchtbaar weer geweest, want de planten en struiken waren flink gegroeid. Voor het onkruid gold hetzelfde en dus werd de snoeischaar ter hand genomen en dit resulteerde in de nodige plastic kratten met tuinafval.

Juli 2010 Voorlopig is de tuin ondergeschikt aan de tuintrap en zal er de komende tijd weinig opbouwends aan gebeuren. Als proef hebben we nog wel een kleine rozenstruik geplant, maar tegelijkertijd werd ook een pruimenboom(pje) omgezaagd omdat die op een plaats stond waar de tuintrap moest komen. Veel pruimen zaten er dit jaar toch niet aan en volgend jaar planten we wel een nieuwe.

2011

Mei 2011 In de tuin had het onkruid weer aardig wat terrein gewonnen . Wij gingen in de tegenaanval en enige –met onkruidgevulde- manden, emmers en bakken later zag het er weer acceptabel uit.
We hebben ons wel voorgenomen om meer worteldoek neer te gaan leggen omdat onkruidtrekken nooit onze hobby zal worden.

Juni 2011 Weer een stukje omgespit, onkruidvrij gemaakt en afgedekt met worteldoek. Op het eerste stuk een breder worteldoek neergelegd zodat alles tussen de trap en de buren nu afgedekt is met worteldoek.

3-5 juli 2011 Wat we met/in de boventuin doen weten we nog niet, maar wat het ook wordt, het is handig als je ergens kunnen lopen zonder je met een kapmes een weg te hoeven slaan door meters hoge bramenstruiken en brandnetels. We waren al begonnen met een pad aan de rechterkant en dit loopt nu tot bovenaan toe. Om het herintreden van onkruid te voorkomen wordt het afgedekt met worteldoek met hier een daar een tegel.

Om het hoogteverschil in de oplopende boventuin te overbruggen en het lopen te vergemakkelijken, hebben we het “trapvormig” omgespit en wat tegels gelegd.

15 juli 2011 We zagen “opeens” dat de Vlierbessenboom toch wel erg groot geworden was; hij hing op het dak van de Scheune en van de buren.

Met ladders, zagen, touwen en spierkracht werden de nodige takken -tot wel 10 cm. dik- afgezaagd en vervolgens verkleind.
Dit alles had een berg van een paar kuub snoeiafval tot gevolg.

augustus 2011 Een aantal planten heeft stand gehouden in de soms wel warme zomer. Dit geldt ook voor de bramen, die nog een behoorlijke oogst opleverde.

 

2012

30 april 2012 – de ruim 10 meter hoge vlierbessenboom vonden we veel te groot; hij hield behoorlijk wat licht tegen en hing boven de tuin en het dak van de buren.
We hadden er al eerder wat takken afgezaagd en nu was het tijd voor het vervolg. We begonnen met de meest overhangende, ca. 10 cm. dikke en enkele meters lange, tak en toen dit goed ging, zijn we verder gegaan.

Al met al was het nog een hoop werk, waarbij we goed moesten opletten dat er geen takken op het huis van de buren terecht kwamen.

Het lukte niet om alles af te zagen, waardoor de boom tijdelijk een raar model heeft. De volgende keer gaan we verder met de rest.

11 mei 2012 – er zaten nog een stuk of 5 grote takken met een dikte van ca. 15 cm. aan de vlierbes en omdat de boom door het eerdere snoeiwerk enigszins uit balans was, leek het ons beter om de rest er zo snel mogelijk af te halen. We hadden de ladder laten staan zodat we gewapend met 2 zagen meteen de boom in konden. De ene na de andere tak moest eraan geloven en gelukkig overleefde de begroeiing rondom de boom het.

Net voor het eten waren de gevaarlijke takken eraf en kunnen we morgen nog de laatste dikke stukken eraf zagen. Verder hebben we nog wat onkruid verwijderd zodat de boventuin weer wat begaanbaarder is.

12 mei 2012 – we hebben de laatste dikke stukken eraf gehaald en daarna het snoeiafval wat kleiner gemaakt. Als het wat ingedroogd is nemen we de aanhanger mee om het af te voeren.

Juli 2012 – de boventuin was nog steeds een soort jungle, met manshoge bramen, brandnetels en pruimenbomen, waar je nauwelijks doorheen kon komen. De paar dagen met mooi weer hebben we gebruikt om her en der wat paden te maken (te hakken). Het snoeiafval hebben we op de paden gelegd.

We hebben ook een pad langs de grens met de rechter buren gemaakt, om te voorkomen dat ons onkruid de grens over gaat. Om het dichtgroeien tegen te gaan hebben we worteldoek en wat tegels neergelegd. Het ligt niet allemaal even recht, maar je kunt tot boven in de tuin komen (als je niet al te slecht ter been bent).

Al dat snoeien zorgde weer een berg groenafval en die dumpen we meestal op een stukje grond naast de ruïne van de varkensstal. Hier staan wat muren en het werd vroeger als mestvaalt gebruikt. De berg was intussen weer behoorlijk hoog geworden, zodat we ook de berg maar weer eens opgeruimd hebben. We kunnen nu eindelijk de grond weer zien, maar we vrezen dat dit maar voor korte tijd is.

8-9 september 2012– de vlierbes heeft het gigantische gesnoei van afgelopen mei overleefd en is weer volop uitgeschoten. Door de uitgestoken takken op de dikke stam lijkt het wat op een knotwilg en dus hebben we nu een knotvlierbes. Het snoeien zal in de toekomst een stuk makkelijker gaan, want met de ladder kunnen we overal bij.

2013

10 mei 2013– het was ook voor het onkruid een vruchtbaar voorjaar geweest, want we moesten goed kijken waar de paadjes -die we vorig jaar gemaakt hadden- liepen. We denken ze gevonden te hebben en hebben min of meer op dezelfde plaats alles weer weggemaaid. We kunnen nu de bramenstruiken en pruimenbomen zonder kleerscheuren bereiken.

Vorig jaar september was de tuin redelijk opgeruimd, maar wat later dat jaar was dat al niet meer het geval. We moesten de resten van het gesloopt dak van de Scheune kwijt en wat is dan handiger om het in de tuin neer te leggen…

Zomer 2013 – gedurende de zomer gebeurde er weinig in de tuin. Het was de enige keer wat rommeliger dan anders en af en toe gingen we snoeien. We hebben de nodige bramen en pruim geplukt en ook de hazelaar gaf een bescheiden oogstje.

Sla uit eigen tuin eten leek ons ook wel leuk, maar dat groenteteeltexperiment werd -na een korte groeispurt- een dankbare prooi van de volop aanwezige Schnecken. Het enige wat het gered heeft -totdat wij het opgegeten hebben- was een augurkenplantje.

13 september 2013 – het was weer tijd om de knotvlier te snoeien. Dit is een jaarlijkse terugkerend karweitje, wat we meestal in de herfst doen om de lentegroei voor de zijn. Behalve de jonge scheuten hebben we er ook een dik stuk afgezaagd. De takkenzaag is hiervoor niet ideaal, maar het gaat wel.

2014

April 2014 – het jaar begon zoals de afgelopen jaren; de paadjes in de boventuin waren overwoekerd en nauwelijks zichtbaar. In het midden stond nog een stronk van een omgezaagde boom en die stond nu de bouw van de trap in de weg. Een mooi karweitje voor Junior en Senior die de stronk samen te lijf gingen.

Zomer 2014 – nog niet eerder hebben we zoveel bramen en pruimen gehad. De takken van de pruimenboom hingen bijna tot op de grond en dagelijks kon er geplukt worden. Helaas waren we er niet dagelijks, waardoor ze bij bosjes naar beneden vielen, zodat er op sommige plaatsen bijna een lichtpaars tapijt ontstond.

September 2014– ook deze maand was een kopie van die van vorig jaar; de knotvlier werd weer gesnoeid en in de mestvaalt lag het snoeiafval weer metershoog. Dit keer moest ook de verwilderde sering naast het “kerkhof” eraan geloven. We hebben die tot op het bot gesnoeid en nu maar hopen dat die volgend jaar weer uitloopt.

2015

April 2015 – t.o.v. vorig jaar liep de tuin duidelijk achter; de struiken en bomen hadden nog weinig bladeren, maar een laag soort onkruid had al wel alle paadjes overwoekerd. Positief was, dat de nieuwe bessenstruik de winter overleefd had en volop aan het uitschieten was.

De eerste dagen in Kröv zijn eigenlijk elk jaar hetzelfde, want het begint binnen met schoonmaken en buiten met het ruimen van bladeren en kastanjes in de tuin. Doen we dit niet, dan hebben we in no-time een kastanje plantage in plaats van een tuin.

Vele speciekuipen met bladeren werden achterin de tuin geleegd en emmers en bakken werden gevuld met kastanjes. Hier en daar waren bramen en klimop al weer aardig tekeer aan het gaan, dus de snoeischaar kon meteen z’n taak weer vervullen. Bij het verwijderen van ongewenst groen van de achterste muur zagen we een muurhagedis, ook die had de winter dus overleefd.

Mei 2015 – in de woonkamer was het 14 graden en in de gang 12, dus niet echt warm. Buiten in de tuin was het warmer en daar zagen we dat ‘het groen’ met turbokracht gegroeid was. In een paar weken tijd waren de paadjes boven overwoekerd en verdwenen en waren er ‘tig’ kastanjes uitgeschoten.

Er zitten gelukkig ook positieve dingen bij, zoals de 2 bessenstruiken die ook behoorlijk gegroeid zijn. Ook de andere planten zijn weer behoorlijk uitgeschoten en de knotvlier doet z’n naam weer alle eer aan. We hebben bij de Baumarkt ook nog een paar planten gekocht en die gaan we morgen in de tuin zetten.

8 mei 2015 – we hadden vorige keer al een hoop kastanjes weggehaald, maar er lagen er nog genoeg, Het weer van de afgelopen periode was ideaal en overal waren kastanjes uitgeschoten. In totaal hebben we nog 2 speciekuipen met (uitgeschoten) kastanjes verzameld.

Daarnaast hebben we de tuin achterin verhoogd met de nodige kuipen bladeren en snoeiafval. Dat snoeiafval bestond voor een groot deel uit klimop wat we van de zijmuren met de buren afgepulkt hebben. Sommige delen muur waren nauwelijks meer zichtbaar door de lange slierten klimop die ervoor hingen. Het is nu aardig ingekort en daardoor wordt goed zichtbaar hoe slecht de muren op sommige plaatsen zijn.

In de boventuin hebben we de rand met de Weinberg van de achterburen onkruid vrij gemaakt en het ongewenste groen van de muren gehaald. Ook hebben we een paar planten gepoot, een pruimenboompje weggehaald en een dode boom (die aan de bovenkant tot nog wat groene stukken had) omgezaagd.

13 mei 2015 – de afgelopen dagen hebben we voor de zoveelste keer de tuin “opgeruimd” en zijn er o.a. 5 kruiwagens met brandhout naar de buren gegaan.

Omdat de tweede buxusbak voorlopig nog niet af is en de buxusplantjes eigenlijk in de grond moeten, hebben we ze als een soort hegje (als ze gegroeid zijn) langs de muur bij het 3^e trapdeel gezet.

Juni 2015 – het onkruid en overige groen in de tuin had weer aardig z’n best gedaan en met snoeischaar en heggenschaar hebben we de paadjes weer begaanbaar gemaakt. Het was de afgelopen dagen mooi en warm weer geweest, want in de woonkamer was het 20 graden en de Fuchsia’s bij de muur waren min of meer verschrompeld.

27 juni 2015 – de wildernis van de boventuin werd verder ontgonnen. Een paar ca. 7 cm dikke en 7 meter hoge scheuten van de hazelaar hebben we omgezaagd en bij de 2^e bessenstruik hebben we de nodige bramenstruiken en pruimenboompjes uitgegraven. De 1^e bessenstruik doet het dit jaar vrij goed, want er hebben nog nooit zoveel bessen aan gezeten.

Beneden in de tuin hebben we ook het nodige ongewenste groen uitgegraven en aan het eind van de dag een soort van vlierstruik omgezaagd. We rekenen er weer op dat de stammen uitschieten, want dat gebeurde tot nu altijd.

Ook hebben we de voormalige mestvaalt voor de zoveelste keer opgeruimd. Het is erg verleidelijk om dit stuk te gebruiken om bouw- en groen afval neer te gooien en ook nu lag er weer een hele berg. Het bleek grotendeels hout te zijn, wat we nu laten drogen en daarna als brandhout aan de buren geven.

Juli 2015 – het aanleggen van elektriciteit had -letterlijk- meer voeten in de aarde dan we gedacht hadden. Er moest namelijk een sleuf gegraven worden voor de Erdband en dat viel niet meer.

We zijn begonnen met graven en willen elke dag een stuk doen. Tijdens het graven kwamen we van alles tegen; stenen, keien, boomwortels, geglazuurde scherven (helaas geen oude aardewerk, maar stukken afvoerbuis) en het eind van –waarschijnlijk- een gietijzeren afvoerbuis. Het lijkt erop dat voor de varkensstal een afvoerputje heeft gezeten, op zich nog wel logisch.

9 juli 2015 – we hebben ook nog wat aan de waterloop gewerkt; de gritfolie ligt inmiddels definitief en ook de muurtjes van de 2 borders beginnen al vorm te krijgen. Hier komen t.z.t. rozenstruiken te staan.

De (op)graafwerkzaamheden gingen ook verder. De sleuf rechts is af en daar gaat de aarde onder een ongebruikte(?) stenen afvoerbuis en een grote steen door. We kwamen hier ook nog een stuk zandsteen en een soort vloertje van cement tegen, maar die moesten er helaas aan geloven. De grote steen die is blijven zitten is onderdeel van een soort muurtje of fundatie en omdat die onder de bestrating van kiezelstenen zit, moet die vrij oud zijn.

Deze muurresten of fundatie lijkt over de hele breedte van de tuin te lopen, want ook in de sleuf links kwamen we het tegen. Voor dit restant was er ook nog iets van baksteen gemetseld; een stuk of 4-5 lagen op elkaar en 5 rijen breed. Hoe lang het is weten we niet, want we hebben het niet uitgegraven, maar alleen wat weggehakt voor de sleuf. Ook hier was er weer een soort vloertje van cement, wat een beetje rond afliep. Ook dit moest er helaas uit, omdat de aardband op de aarde moet liggen.

Verstopt onder de wortels van de knotvliet lag een enorme kiezelsteen en die wilden we eruit hebben. Met een koevoet konden we hem onder de wortels vandaan wrikken en de sleuf, maar daar kon die niet blijven liggen. Hij was te zwaar en glad om zo op te tillen en dus hebben we er met heen en weer kantelen een muurtje onder gebouwd. De kei kwam steeds hoger, zodat we hem op een gegeven moment op de kant buiten de sleuf konden draaien.

11 & 12 juli 2015– de laatste emmers los zand hebben we uit de sleuven voor de Erdband gehaald en we hopen dat het nu goed is. Als laatste hebben we nog het stukje naar de muur van de Scheune toe gegraven, want daar gaat de Erdband naar binnen.

17 juli 2015 – tussen andere werkzaamheden door hebben we nog even het losse zand uit de sleuf voor de Erdband gehaald voordat de elektroman de Erdband kwam brengen en we hem in de sleuf konden leggen. Daarna zijn we begonnen met het dichtgooien van de sleuf.

8 augustus 2015 – op het lijstje stond ook nog het dichtgooien van de sleuf in de tuin en omdat het toch wel handig is om overal weer min of meer normaal te kunnen lopen, hebben we de sleuf dicht gemaakt. Alleen aan de uiteinden is de sleuf nog min of meer open, zodat we indien nodig de aardband kunnen verlengen.

9 augustus 2015 – vandaag is het zondag en dus wordt er weinig gewerkt. We hebben daarom alleen wat licht snoeiwerk gedaan in de tuin. Een struik die we anderhalve maand geleden tot op het bot gesnoeid hadden was al weer enorm uitgeschoten. De temperatuur kan oplopen tot 35 graden, maar de kans op buien aan het eind van de dag neemt toe.

29 augustus 2015 – de hoop aarde op de “mestvaalt” is zelfs helemaal weg. Dit was ook nodig, want hier willen er het leem neerleggen. Dit ligt nu in de weg bij de muur en omdat we het willen hergebruiken moeten we het ergens anders op een goede plek -op en onder een zeil- neerleggen. Met een paar dikke planken hebben we een kruiwagenpad gemaakt en het leem verplaatst. Het duurde wat langer dan gepland, want op het zeil van het leem was in de loop van de tijd het nodig zand terecht gekomen, op sommige plaatsen meer dan 50 cm. We hebben de nieuwe leemplaats afgedekt met een zeil en het ligt klaar voor hergebruik.

Nadat het leem buiten verplaatst was, hebben we de scheefstaande grafzerk rechtgezet. Bij de koop waren namelijk een paar oude grafzerken inbegrepen, waarvan er 2 naamloze in de tuin staan. De ene stond behoorlijk scheef en na de nodige krachtsinspanningen staat die nu weer recht.

Om ruimte te maken voor het werken aan de onderste border aan de rechterkant, hebben we het pad van grinttegels –wat voorheen naar de stalen trap ging- weggehaald. Misschien gaan we deze tegels nog gebruiken om het terras te vergroten.

30 augustus 2015 – door het afwisselende weer met regen en zonneschijn (ook vandaag kan de temperatuur weer oplopen tot 36 graden) is vooral het onkruid enorm gegroeid. Overal verschijnen meterslange doornige bramentakken en die ga we nu snoeien. Ook op de grond is er het nodige onkruid bijgekomen. Gelukkig zijn de bramen ook gegroeid, dus die gaan we ook plukken.

10 oktober 2015– het kastanjevalseizoen is weer begonnen en dat betekent dat ze ook naar beneden rollen en terecht komen onder struiken waar ze uitschieten. Dat willen we proberen te voorkomen door de kastanjes een bepaalde kant op te laten rollen, zodat we ze makkelijker kunnen oprapen.

Vandaag stond ook de jaarlijkse snoeibeurt van de knotvlierbes op het programma. Dit was ooit een hoge boom, die we hebben ingekort. Jaarlijks halen we er -net als bij een knotwilg- alle uitgeschoten takken af. Dit is prima te doen en met de ladder kunnen overal goed. We gaan ervan uit dat hij ook dit keer weer uitschiet.

Linksachter in de tuin stond een hazelaar van een meter of 8 hoog. De boom (of eigenlijk bomen, want er waren meerdere uitschieters) stond ingeklemd tussen een vlierbes (al eerder gesnoeid) en een pruimenboom (staat er nog wel). Al die bomen zijn nooit gesnoeid en groeien door elkaar heen. Het enige is dat ze felle zon in de zomer tegenhouden, maar eronder groeien eigenlijk alleen bramenstruiken.

We willen er een andere fruitboom neerzetten en daarvoor moest om te beginnen de hazelaar weg. Gewapend met Wiedehopfhacke, bijl, spa en zaag gingen we de boom te lijf. Nadat we de takken en de boom tot op 2 meter hoogte afgezaagd hadden, gingen we stronk uitgraven. Dat veel niet mee met al die wortels, maar een paar uur later waren de stronken eruit.

24 & 31 oktober 2015 – omdat het buiten mooi herfstweer was, hebben we ook nog een emmertje kastanjes geraapt. Dit doen we om te voorkomen dat we in het voorjaar een kastanjeboomplantage in de tuin hebben.

7 november 2015– links in de boventuin zijn we verder gegaan met het ontbossen en na de nodige boompjes uitgegraven te hebben was er plaats voor de nieuwe nectarineboom. Of de plek goed is weten we niet, dat zal uit de oogst van volgend jaar blijken. Verder hebben we nog een struik verplaatst en een stek van een vlinderstruik gepoot om te kijken of die het hier ook doet.

21 november 2015 – een herfstachtige tuin en Weinbergen hebben ook wel iets, maar dan vooral van binnenuit gezien uit een verwarmd huis met dichte muren en echte ramen. Toch zijn we naar buiten gegaan om bladeren en kastanjes op te ruimen, want alles wat we nu doen hoeven we later niet te doen.

2016

19 februari 2016 – buiten was het inmiddels droog en er brak zelfs een winterzonnetje door. We gingen een rondje maken door de tuin, want die zien we niet zo vaak in winterse toestand. Dat er narcissen stonden wisten we wel, maar de krokussen en sneeuwklokjes hadden we nog nooit in bloei gezien en we wisten eigenlijk niet eens dat we ze hadden.

1 juli 2016 – tussen de keukenkarweitjes door hebben we de bessen van de eerste bessenstruik geoogst en dit was meer dan verwacht. Vorige jaar kwam er een handjevol van de nieuwe struik af en nu was het een bak vol. Gelukkig is de andere struik nog niet zo ver, zodat we binnenkort nog een keer kunnen oogsten.

4 juli 2016 – tussen de buien door hebben we wat gesnoeid in de tuin, want dat was weer hard nodig. De 2^e bessenstruik kan nog niet geoogst worden, maar dat duurt niet lang meer

4 juli 2016– de 2^e bessenstruik kunnen we ook gaan oogsten en elke dag hebben we een portie. Nooit eerder hebben we zoveel bessen gehad.

10 juli 2016 – doordat we in de keuken aan het werk waren, was er geen tijd om te snoeien, dat hebben we nu gedaan en meteen de laatste bessen geoogst. De pruimen zijn nog niet rijp en hopelijk zijn we er nu wel als ze rijp zijn.

21-22 juli 2016 – onderweg hadden we enorme regenbui, maar toen we in Kröv aankwamen was het gelukkig droog. Het weer was mooi genoeg om nog wat in de tuin te gaan doen. We hebben onkruid bestreden en enkele kilo’s pruimen geoogst. Ook waren de eerste bramen rijp en we hebben een handje geplukt van de stuiken net naast het terras.

4 augustus 2016 – tijd om te werken was er niet, maar we konden nog wel een klein emmertje bramen plukken. Het pruimenplukken lijkt voorbij, want de laatste pruimen liggen gistend en rottend op de grond.

6 augustus 2016 – aan het eind van de binnenwerkdag hebben we nog buiten nog in de tuin gewerkt en de nodige bossen onkruid verwijderd. Een overvolle speciekuip was de oogst aan groenafval en toen hadden we nog maar 3 stukjes benedentuin gehad.

14 augustus 2016 – doordeweeks komt het er nauwelijks van en daarom zijn we vandaag maar bramen gaan plukken. De oogst was redelijk; we kunnen weer een paar potjes jam maken.

15 augustus 2016 – na de “officiële” werktijd was het nog steeds erg mooi weer en zijn we nog even in de tuin gaan werken. Links bij de muur zit er nog een veevoederkelder in de grond. Die is niet zo erg oud (denken we), want de bovenkant is van beton.

In de loop van de jaren is er aarde, leem en zand op gekomen, wat aangevuld met bladeren, takjes en ander spul een goede voedingsbodem voor bramen en varens bleek te zijn. Om verder te kunnen werken aan de borders onder de muur en om er een schaduwterras van de te maken, gaan we deze laag eraf halen. Vandaag hebben we de eerste stronken van varens en bramen uitgegraven.

16 augustus 2016 – iets eerder dan gisteren zijn we buiten verder gaan werken. Aan de hand van een plattegrondje hebben we wat aarde afgegraven en de nodige wortels verwijderd. In de onkruidstruiken lagen nog stukken hout en boomtakken en –stronken. Met de kettingzaag hebben we een deel in stukken gezaagd en te drogen gelegd.

17 augustus 2016 – omdat we binnen moeten wachten totdat de Lehmputz droog is, zijn we buiten verder gegaan met de border boven de tuinkelder. Na het nodige hak- en snoeiwerk kon voor het eerst sinds jaren 1 van de luiken weer open.

Dit stuk tuin was de afgelopen jaren als opslag van oud hout en omgezaagde bomen gebruikt. Van dat hout hebben we het nodige in wat handzamere stukken gezaagd als brandhout.

18 augustus 2016 – omdat het goed werkbaar weer was, zijn we buiten verder gegaan met de border linksachter in de benedentuin. We hebben de randen van de tuinkelder opgezocht en weten nu weer hoe groot die is. Hij is wel vrij groot, maar omdat een deel van de borders erop liggen, is het resterende deel misschien te klein voor een terras.

19 augustus 2016 – een groot deel van de dag hebben we buiten gewerkt. De borders zijn bijna af en het meeste onkruid is van de tuinkelder af. De nodige emmers en speciekuipen met bladeren, takjes en wortels zijn naar de groenhoop achterin de boventuin verhuisd. Uit de muur stak al jaren een stuk ijzer en dat hebben we eraf geslepen om ongemak te voorkomen.

Toen we het kleine luik van de tuinkelder opendeden werden we tot onze verbazing aangekeken door een kikker, die beneden in de kelder op een puinbergje zat. Wat voor soort het is, hoe die daar gekomen is en of er nog meer zijn weten we (nog) niet.In september lukte het eindelijk om een foto van de kikker te maken.

2 september 2016 – na het binnenwerk hebben we nog in de tuin gewerkt. We gaan de rand en afdekking van de waterloopafvoerput reconstrueren en definitiever maken en dat begint met afbreken van de tijdelijke bouwsels.

Ook hebben we weer de nodige emmers met takjes, wortels, verdorde bladeren, schors en wat aarde van de bovenkant van de tuinkelder afgehaald en hiermee een “bospad” in de boventuin aangelegd.

3 september 2016 – we zijn verder gegaan met het opruimen van het stuk boven de tuinkelder en het reconstrueren van de aansluiting van de waterloop op de put. Tot nu toe lagen de stenen los en we hebben ze vastgezet met cement. We hebben er rekening mee gehouden dat de afvoerbak, slangen en pomp eruit moeten kunnen.

Door het warme weer stonden er in de boventuin verdorde bramenstruiken en dit verstoorde het groene aanzicht. De verdorde takken vielen erg op en daarom hebben we ze afgeknipt en meteen bramen van de groene struiken geplukt.

Het opruimen van de benedentuin zorgt er ook voor dat er ruimte voor planten komt. Wat we er allemaal neer gaan zetten weten we nog niet. Omdat we ook niet weten wat het hier goed doet zonder verzorging, nemen we af en toe stekken van thuis mee om die hier te testen.

22 september 2016 – tussen het werk door, lukte het ook om een foto van de tuinkelderkikker te maken. Wat voor kikker het is weten we nog niet, maar we hebben nu in ieder geval een foto.

24 september 2016 – bij mooi weer en met het watergeluid van de bron en waterloop op de achtergrond, hebben we het laatste stuk van de bovenkant van de tuinkelder opgeruimd. De schors, bladeren en takjes hebben we boven voor de bospaadjes gebruikt. Het hout hebben we geselecteerd in ‘brandhout’ en ‘misschien nog bruikbaar’.  Het is opvallend hoe snel oude eiken balken, die meer dan 5 jaar in een vochtige hoop rommel hebben gelegen, drogen in de zon.

Tijdens het opruimen hebben we hier en daar ook nog wat gesnoeid en is de tuin weer wat zonniger. Eigenlijk hebben we liever een beetje regen dan zon, want de verdorring slaat hier en daar toe na weken zonder regen.

6 oktober 2016 –  buiten stond het jaarlijkse oktobersnoeikarwei op het programma; het snoeien van de knotvlier. Het is bijna niet te geloven hoeveel die in 1 jaar telkens weer groeit. We hebben ook dit jaar weer alle uitgeschoten takken er afgeknipt, Daarna hebben we de 3 stompen ongeveer een halve meter korter gemaakt. We hopen dat de boom volgend jaar nog uitschiet, maar iets kleiner blijft, zodat er minder schaduw is en niet op het dak van de buren hangt.

Omdat de kettingzaag en het verlengsnoer toch buiten lagen, hebben we meteen maar het oude tuinhout in stukken gezaagd en opgeruimd. De sowieso onbruikbare stukken gingen naar de brandhoutstapel. De rechtere stukken boom(takken) hebben we apart gelegd en misschien gaan we hier nog iets mee doen.

11 oktober 2016 – de zon scheen en daardoor konden we prima in de tuin werken. We hebben de brandhoutstapel afgedekt met plastic en het andere hout opgeruimd. Hout wat heel misschien nog bruikbaar is, hebben we onder een provisorisch afdakje in de varkensstal gelegd. In een hoek bij de Scheune stond ooit een boom, die we jaren geleden al omgezaagd hadden. De stronk had de tand des tijds gelukkig niet weerstaan en was inmiddels bijna helemaal vermolmd. Met een bijl hebben we de stronk kapot gehakt en als bospadbedekking in de boventuin gebruikt.

27 oktober 2016 – in het begin van de avond kwamen we aan en we hebben wat kastanjes geraapt. De boom is gelukkig al aardig leeg.

29 oktober 2016 – voordat we weer naar huis gingen hebben nog wat kastanjes geraapt en bladeren opgeruimd.

2017

5 – 8 mei 2017 – de tuin fatsoeneren stond bovenaan op de werklijst, dus daar zijn we mee begonnen. Het onkruid was weer aardig opgerukt en ook het toegestane groen was –op de oude bessenstruik na- weer behoorlijk gegroeid.

Waar je normaal met een groencontainer al een eind komt hebben we nu minstens 15 speciekuipen van 25 liter gevuld met onkruid en snoeiafval en die op de soort van composthoop in de boventuin geleegd. Daar ligt nu een verend groen tapijt van groen.

Na het snoeiwerk hebben we nog wat afgegraven bij het “nieuwe” tuinkelderterras tot op de bovenkant van de muur van de tuinkelder. Hier moet een muurtje komen en een verbinding met het iets lager gelegen terras.

14 – 16 mei 2017 – we hebben wat meegenomen planten gepoot, om te kijken of die het hier ook doen.

Vanwege het hoogteverschil tussen het oude terras en de bovenkant van de tuinkelder, komt er een laag muurtje, wat uitkomt op de “put” en de waterloop. We hopen dat we hiervoor nog genoeg bruikbare stenen hebben, want de voorraad is behoorlijk geslonken. Het deel tussen het muurtje en het kelderterras gaan we volgooien met beton en hierin verwerken we meteen een buis voor de elektriciteit voor de bronpomp.

Het muurtje moet ook dienen als een soort bekisting bij het storten van de betonvloer en daarom hebben we de stenen vanaf de achterkant (waar het beton komt) vastgezet met Putz und Mauermörtel. Hierbij hebben we ook meteen de waterafvoer gemaakt en de stenen achter de tree vastgezet.

We hebben het stuk rechts van de varkensstal opgeruimd. Verstopt onder de klimop en ander groen lagen hier onder andere de eiken staken van het lemen plafond van de keuken. Dit hebben we in juni 2013 afgebroken en de staken waren bedoeld om t.z.t. op te stoken. Dat gaat nog wel effe duren en daarom hebben we deze brandhoutstapel maar afgebroken en gaat het naar de buren.

18 mei 2017 – de regen was goed voor de tuin, maar minder goed voor het betonwerk waar we mee bezig waren. We hadden van steen, karton en leem een soort bekisting gemaakt bij het vulgat van de tuinkelder en bij de afdekstenen van de put.

Na een paar emmers beton gemaakt en gestort te hebben begon het dus te regenen en toen hebben we maar middagpauze gehouden tot de regen voorbij was. Daarna viel er nog af en toe een druppel en hebben we het afgemaakt.

Van een plank en een stuk zeil hebben we een tentje gemaakt omdat er nog meer regen zou komen.

Er kwam meer regen, maar we konden toch nog even werken aan het fatsoeneren van de tuin rechts van de tuintrap.

19 mei 2017 – we hebben  het zeil weggehaald om het beton te bekijken, maar daarna zijn we binnen gaan werken want het regende de hele ochtend. Het beton zag er goed uit en dankzij de regen konden we ook zien dat het water aan de juiste kant wegliep.

20 mei 2017 – het was nog steeds mooi weer en we zijn verder gegaan met het stuk tuin rechts van de trap. Daar moeten ook borders van stenen muurtjes komen en het moet passend aansluiten op de 2 oude grafzerken die er staan.

2 juni 2017 – het tuinkelderterras wordt omgedoopt tot ‘gebroken Schiefer terras’, want we hebben besloten het beton te bedekken met stukjes Schiefer. We hebben een hele berg van die dingen die we in de loop van de jaren van de achtergevel, de varkensstal en het dak afgehaald hebben.

De komende dagen gaan we ze kapot slaan, totdat er overal een laagje ligt als alternatief voor split.

5 juni 2017 – het was dik 20 graden en ideaal weer om buiten te werken.

Het bordermuurtje rechts is weer een stuk gegroeid en het sluit nu aan op het grafmuurtje. Aan de andere kant van de tuin zijn we ook verder gegaan met het gebroken Schiefer terras en ook dat schiet aardig op.

Verder hebben we in de tuin diverse struiken gesnoeid en wat afgegraven voor een bordermuurtje.

8 juni 2017  – afwisselend hebben we aan de borders rechts gewerkt en ook een soort plateautje voor een toekomstig tuinbeeld gemaakt. Aan de linkerkant zijn weer de nodige Schiefer verkleind met een hamer en dat terras is nu bijna af. Er steekt nog wel een metalen oog boven het beton uit en die “Nackenbrecher” moet er nog afgeslepen worden.

10 juni 2017 – we konden de hele dag in de tuin werken en zijn begonnen met het laatste stuk van het muurtje om het Schiefer terras te maken.  Daarna hebben we het cement opgemaakt door losgelaten stenen bij de waterbak vast te zetten. Toen dat gedaan was zijn we de rest van de dag bezig geweest met de borders aan de rechterkant.

5 juli 2017 – het was weer echt Kröveriaans weer met temperaturen boven de 30 graden.
’s Ochtends konden we buiten nog wel aan het grafstenenmuurtje werken, maar ’s middags was het daar veel te heet in de zon zonder schaduw.

28 juli 2017 – aan het eind van de middag was het weer een stuk beter en konden we buiten werken aan de border rechts van de trap. In deze border komt iets nieuws, een zogenaamde zandsteenstoel.

29 juli 2017 – na de middag was het prima weer om buiten te werken. Het lukte om de onderste borderrand af te krijgen en we moeten alleen nog egaliseren. Ook de tuinstoel is min of meer af; we laten de stenen los liggen.

4 & 5 augustus 2017 – aan het eind van de middag was de wind gaan liggen en werd het prima weer om buiten nog wat te doen. We gaan de border rechts van de trap anders maken. Bij het perkje voor de grafstenen hebben wat anti-katten-stenen in de hoop dat het onaantrekkelijker wordt om als toiletgelegenheid te gebruiken.

7 augustus 2017 – het weer was bijna te mooi om in de zon te werken, maar we hebben de borders rechts van de trap afgemaakt. Het enige wat we misschien nog een keer moeten is wat aarde en leem verplaatsen als het ingeklonken is.

1 & 2 september 2017 – in de tuin zijn we aan een nieuw stukje begonnen en dat is een zandsteen randje bij het soort van perkje in het midden. In dit oudste stukje tuin tussen de grafstenen en de keienberg staan wat planten die het goed doen en nu is het weer wat mooier.

11 oktober 2017 – aan de rand van het gebroken schiefer terras willen we een soort vlechtwerkhekje maken van vlierbestakken. Als test hebben we wat paalachtig hout in de grond gezet en er wat takken tussen geklemd. We laten het nu even op ons inwerken om te kijken of we de rest ook doen.

12 oktober 2017 – tussendoor hebben we kastanjes geraapt, want het is weer valtijd en voor je het weet is de tuin een kastanjeplantage. Gelukkig was er ook nog wat leukers te doen in de tuin, het neerzetten van de meegenomen “beeldige” huisvlijtkunst.

Daarna hebben we het takkenhekje wat verder af gemaakt en waarschijnlijk wordt het een blijvertje.

13 oktober 2017 – omdat we toch naar de bouwmarkt moesten hebben we meteen paaltjes voor het vlechtwerkhekje meegenomen. Teruggekomen was het lekker weer en we zijn meteen begonnen met de paaltjes in de grond te slaan. We hebben ze op het oog neergezet en door stenen en wortels in de ook nog stugge leemgrond staan ze geen van alle kaarsrecht. Helemaal in stijl met de rest.

We hadden nog wel wat takken om te vlechten, maar bij lange na niet genoeg. Gelukkig bracht de knotvlierbes redding, want die moest gesnoeid worden. Elk jaar in oktober knippen we alle uitgeschoten takken eraf en elk jaar schiet hij weer uit.  Bessen komen er niet aan, maar dat geeft niet; daar doen we niets mee en we missen ook de rommel als ze vallen.

14 oktober 2017 – omdat het mooi weer was, hebben we het snoeiafval en wat andere zooi opgeruimd en nog wat takken in het nieuwe hekje gevlochten. Het begint er al op te lijken en we hebben weer een plek waar we onze takken kwijt kunnen.

17 november 2017 – we hebben een betere foto van de knotvlier gemaakt en er stond nog wat echt werk op het programma. De boom van de buren verliest jaarlijks een enorme berg bladeren en kastanjes. Die proberen we elk jaar zoveel mogelijk voor de winter op te ruimen.

Tot slot hebben we de jaarlijkse herfstige overzichtsfoto van de tuin gemaakt, met ernaast een foto uit 2015.

2018

4 mei 2018 – vandaag kon het 23 graden worden en daar kwamen we dicht in de buurt, want het was warm genoeg om in een T-shirt in de tuin te werken en te eten. Ook onze evenbeelden konden kun gesprek weer buiten voorzetten.

Volgens de buren had het de afgelopen 4 weken niet geregend en dat had de onkruidgroei wat geremd. Niettemin konden we nog de nodige speciekuipen aan bladeren en onkruid oogsten en hebben onze bospaadjes in de boventuin weer een nieuwe vloerbedekking.

Als dagafsluiting hebben we een stukje boventuin herontgonnen en op de vrijgekomen plek overjarige plantenzaad gestrooid. Het is dus afwachten of er iets opkomt.

5 mei 2018  – na de nodige bakken met onkruid ziet de benedentuin er al weer behoorlijk gefatsoeneerd uit en ook de voorste rand van de boventuin kan er weer mee door. Van lange duur is dit meestal niet, want met regen en zonneschijn lijkt het onkruid altijd te groeien dan de gewenste planten.

Bij het gebrokenleisteenterras staat nu een zelfgemaakt olifantenbeeld. Als voet hebben we een stuk oude afvoerbuis gebruikt, die we een paar jaar geleden onder de keienvloer van de koeienstal vonden.

De kleine vlierbes was niet echt klein meer en dankzij de heggenschaar is het nu weer een beschaafd bolvormig boompje. Ook het onkruid wat er omheen stond zorgde weer voor een paar volle speciekuipen.

13 mei 2018 – ondanks de – voor ons gevoel – redelijke hoeveelheid regen die gevallen was, was alleen de bovenste paar centimeter van de grond nat. We hebben wat plantenstekken in de “rozentuin” rechts van de trap gezet, maar het is de vraag of ze het doen in de droge grond.

1 juli 2018  – we hebben nog even snel een paar pruimen geplukt en een foto gemaakt.

21 juli 2018 – net toen we buiten wat Putz aan de zijkant wilde herstellen begon het te regenen. Eerst wat druppels zoals gisteren en daarna een echte bui. Het was wel handig dat we er waren, want zo konden we zien dat het waterafvoerpaadje dicht zal met onkruid en zand. Met een schep hebben we het vrijgemaakt om te voorkomen dat het water de Scheune inliep.

12 augustus 2018 – teruggekomen van het Straßenfest, was er nog tijd om wat aan de tuin te doen. Vooral planten (onkruid en klimop) die we niet wilden hebben waren de afgelopen weken behoorlijk gegroeid. Ook de hazelaar zat weer boven de toegestane hoogte, maar toen we die wilden kortwieken, zagen we dat de klimop die tegen en half op de muur aan de rechterkant zit, over een lengte van een paar meter van de muur afgekomen was. Waarschijnlijk is dit tijdens de laatste winderige regenbui gebeurd. Met heggenschaar en snoeitang hebben we het stuk losgeknipt van het deel wat nog vast zat. De klimop was de afgelopen decennia behoorlijk verwilderd en veel te breed geworden. Het streven is nu om te proberen het in de hand te houden.

16 september 2018 – de hazelnootboom moet een niet te hoge struik blijven, zodat we ook aan de bovenkant kunnen snoeien. Door het mooie weer zaten er weer de nodige uitschieters aan die eraf moesten. Aan “oogsten” van die anderhalve noot hebben we nooit echt gedacht, maar nu viel het wel op dat er de nodig noten onder de struik lagen. Bij elkaar was het bijna een kopje vol; de grootste hazelnootoogst tot nu toe. Van de geplande snoeibeurt kwam niet veel, want we kregen bezoek.

29 september 2018 – het opwarmkarweitje van vandaag was het planten van meegenomen planten. Of die het doen is maar zeer de vraag, want tijdens het haastige uitgraven met ruk- en trekwerk, waren de meeste wortels achtergebleven.

5 oktober 2018 – jaarlijks begin oktober snoeien we de vlierbes tot het model ‘knotvlier’. We hebben we weleens een jaar overgeslagen, maar toen werd de boom te groot. Een deel van de takken hebben we voor het takkenhekje gebruikt en met de rest hebben we de bospaadjes in de boventuin bedekt.

9 & 10 oktober 2018 – Net als eergisteren hebben we tot het donker begon te worden klimop van de linker tuinmuur gepulkt. Echt snel gaat dit niet want overal zitten centimeters dikke wortels van de klimop tussen de stenen.

de enorme kastanjeboom heeft al het nodige laten vallen en er is nog het nodige op komst. We rapen zoveel mogelijk op om te voorkomen dat we later een kastanjeplantage in onze tuin hebben.

12 oktober 2018 – Wat niet uitgesteld hoefden te worden, is de klimop die we nog van de linker tuinmuur af moesten halen. We hebben er nu een hamer en een beitel bijgehaald. De beitel slaan we achter een wortel en dan trekken we hem van de muur af. Dit werkte prima, zelfs bij de dikke wortels. Die zijn verhout en breken daardoor makkelijker dan de kleinere wortels die veel taaier zijn.

Nadat het stuk tuinmuur wat we nu wilden doen kaal was, hebben we de bovenkant afgedekt. We willen voorkomen dat er van bovenaf regen op de muur komt en daarom hebben we stroken zeil geknipt en die bovenop de muur gelegd. Om wegwaaien te voorkomen hebben we er stenen opgelegd. Dat was nog een gezoek, omdat de bovenkant van de muur erg onregelmatig is en we niet willen dat de stenen naar beneden komen.

In de pauze tussen het vakkenvullen hebben weer de nodige kastanjes geraapt. De scherpe schillen gebruiken we om katten te ontmoedigen onze border als kattenbak te gebruiken. De kastanjes doen we in emmers en er zijn er al een paar vol.

13 oktober 2018 – omdat het mooi weer was, was het niet echt een straf om kastanjes te moeten rapen. Liever zouden we dit hoeven te doen, maar als het dan toch moet, dan liever in de zon, dan de regen.

25 oktober 2018 – het had weer behoorlijk kastanjes geregend en de tuin was met name rechtsachter bezaaid met die ondingen. Tot het te donker werd hebben we kastanjes geraapt en weer bijna 2 emmers gescoord.

26 oktober 2018 – waren het eetbare kastanjes geweest, dan hadden we ons ziek kunnen eten aan allerlei kastanjegerechten, maar omdat dit een niet voor mensen eetbare soort is, kwam het goed uit, dat we onze oogst aan de buren konden geven. Die brachten het naar een jager om zwijnen te lokken. Vandaag hadden we weer ruim 4 emmers (10 – 15 liter) vol. Er liggen er nog wat en er zal ook nog wel wat vallen.

2019

16 maart 2019 – omdat we in Kröv waren om het dak te reparen konden we ook de Vlinderstruik gesnoeid. Andere jaren hebben we dit veel later gedaan.

26 april 2019 –  de tuin kan wel weer wat aandacht gebruiken. Door mooie weer met Pasen en de regen daarna was het groen omhoog geschoten; niet alleen de planten, maar vooral het onkruid.

Ook lagen er nog de nodige kastanje bladeren van de afgelopen herfst. Al met al hebben we zeker 10 emmers met tuinafval over het bospaadje van de boventuin uitgespreid.

14 mei 2019 – het werd al snel warm genoeg om in de tuin in de zon onkruid te verwijderen. De planten doen het goed en het onkruid dus ook.

15 mei 2019 – vanwege het mooie weer konden we ook buiten wat doen. We hebben nog wat onkruid weggehaald (wat we bij de buren in konden leveren) en daarna de tuinmuur en de tuintrap geïnspecteerd. We vonden geen verontrustende zaken, maar wel zit er hier en daar wat los.

31 mei 2019 – de winterdeur van de Scheune hebben we voor de helft weggehaald, zodat we weer makkelijk de tuin in kunnen lopen. Hiervan hebben we meteen gebruik gemaakt om de beeldencollectie in de tuin aan te vullen met nieuwe zelfgemaakte creaties.

1 juni 2019 –we hebben hier vorig jaar ook last gehad van de Buxusmotten, die de nodige struiken helemaal kaal gegeten heeft. De meeste schieten toch weer uit en het is niet de bedoeling dat ze weer opgevroten worden.

Dit zou te voorkomen moeten zijn met “brandnetselsoep”. Het recept is simpel: pluk wat brandnetels (hebben we in de boventuin” staan, doe ze in een emmer met water, laat ze minstens 2 weken staan en spuit de soep dan over de planten. De geur die het dan krijgt verjaagt niet alleen mensen, maar als het goed is ook de motten. We zullen zien of dat klopt.

Er ligt ook nog wat steigermateriaal in de achtertuin en daar lagen teveel bladeren en vuil op. Dit kwam door de klimop op de tuinmuur. Vorig jaar hebben we van een deel van de muur de klimop afgehaald en nu hebben we een stuk van de lagere muur klimopvrij gemaakt.

Het laatste karweitje was het verplaatsen van 2 stalen balken die ooit de trapbomen van de stalen tuintrap waren. Daarna hebben we een “tuinbank” (eigenlijk een te groot woord voor 2 stenen met 2 oude stukken vakwerkhout erop) verplaatst. Het resultaat was een groter terras en dat was ook de bedoeling.

21 juni 2019 – de dag begon goed met blauwe lucht, zon en een beetje wind. Of het zo blijft is niet zeker, want het wordt vandaag een wisselvallige dag. Omdat het dus zou gaan kunnen regenen, hebben we de resterende nieuwe planten in de grond gezet, onkruid weggehaald en hier en daar wat gesnoeid.

23 juni 2019 – vandaag stond het gebruikelijke zondagswerk op het programma, waaronder het werken in de tuin. Er zaten behoorlijk wat bessen aan de struik en die hebben we geoogst. We hebben her en der ook nog wat gesnoeid, want dat stopt eigenlijk nooit.

25 juli 2019 – 0nze vrees over de pruimoogst van dit jaar bleek terecht, want tijdens onze afwezigheid was minstens 90% van de pruimen uit de bomen gevallen. Ze lagen verschrompeld en verrimpeld op de grond, met hordes insecten er omheen.

26 juli 2019 – in de tuin hebben we de massaal gevallen pruimen opgeruimd. We dachten nog even aan ‘Hausgemachte’ tuttifrutti van zongedroogde pruimen, maar vanwege de oneetbaarheid gaat dat niet door. We moeten ze dus jammer genoeg weggooien.

1 september 2019 – het onderhoud aan de tuin liep wat achter en het was hoog tijd voor het nodige opruimwerk. In de ontgonnen en gecultiveerde stukken tuin hebben we onkruid verwijderd en wat gesnoeid. Dat ging vrij snel, maar voor het groenvrij maken van de bovenste tuinmuren was heel wat meer tijd nodig.

Daarna was de klimop aan de beurt, die de grond van de boventuin aan het overwoekeren is. We hebben de pruimenbomen allemaal klimopvrij gemaakt en ook hier en daar de klimop van de grond gehaald en van een jaren geleden gekapte laurierboom. 

Ook hebben we geprobeerd om een paar ongewenste bramenstruiken uit te graven, maar doordat die tussen stenen groeiden is het maar de vraag of dat gelukt is, want we kregen niet alle wortels eruit. Als laatste hebben we de hazelaar gesnoeid, dat was al weer een tijd geleden en de ca. 1,5 cm dikke uitschieters waren al weer zo’n 2 meter lang.

12 september 2019 – de ‘bollaurier’ in de achtertuin was de afgelopen maanden onherkenbaar geworden door meterslange uitschieters, waardoor de struik het uiterlijk van een zee-egel had gekregen. Met snoeitang, heggenschaar en snoeitang gingen we de struik te lijf. Nog net voor de invallende duisternis waren de ongewenste takken eraf en hadden we weer een bolletje in de tuin.

25 oktober 2019 – omdat het mooi weer was voor de tijd van het jaar, hebben we buiten van seizoenswerk in de tuin gedaan; kastanjes, kastanjeschillen en bladeren rapen en de knotvlier knotten.

De grote kastanjeboom van de buren is een groot deel van het jaar een mooie groene achtergrond, maar elk jaar in de herfst valt al dat mooie groen plus kastanjes op de grond. Je moet het wel opruimen, anders heb je het jaar daarna een kastanjeboomplantage in plaats van tuin.

De knotvlier was oorspronkelijk een gewone vlierbessenboom, maar die was zo groot, dat die op ons dak en dat van de buren groeide. Ook veroorzaakte die een bijna altijd vochtige schaduwplek en dus hebben we hem een meter of 6 ingekort. Het jaar erna schoot die massaal uit op de afkortplek en sindsdien is het een knotvlier. Elk jaar komen er 2 tot 3 meter lange takken aan en die halen we er in oktober allemaal af en gebruiken een deel ervan voor het takkenhekje bij het Schieferterras.

Net voordat het te schemerig werd om te werken hadden we het groenafval opgeruimd en de meeste tuinbeelden in de winterstalling gezet.

26 oktober 2019 – er lag nog het nodige (nieuwe) kastanjespul op de grond, zodat we weer een aantal emmers en speciekuipen met schillen en kastanjes konden oogsten. Ook de bladeren hebben we opgeruimd, maar aan de boom te zien valt er de komende tijd nog wel wat.

27 oktober 2019 – het belangrijkste karweitje voor vandaag is het binnenhalen van de laatste tuinbeelden, zodat de hele verzameling binnen kan overwinteren. Niet dat ze binnen vorstvrij staan, maar het is vooral de combinatie van vocht en vorst die voor schade kan zorgen.

9 november 2019 – er lagen weer wat versgevallen kastanjes klaar om te rapen. Het was maar een halve emmer en het lijkt erop dat de boom aardig leeg is.

2020

27 juni 2020 – de tuin had 2 categorieën planten: ontzettend uitgeschoten en groen en kort, dor en bruin, bevroren in de winter of verdord in zon. Afgelopen winter was het toch nog koud geweest; in de Scheune -5, in de keuken -4 graden en dit ondanks dat er al wat geïsoleerd was.

Het lijkt erop dat we dit jaar een goede pruimenoogst gaan krijgen, dit in tegenstelling tot de bramen, die deels verdwenen zijn. Ook de bessenstruik is grotendeels dor. Nu maar hopen dat we in Kröv zijn als de pruimen rijp zijn. Vorig jaar was dat niet zo en toen lag alles op de grond.

De hele dag bleef het droog, dus waren we de hele dag in de tuin aan de slag; bladeren opruimen, onkruid weghalen en struiken snoeien. De nodige speciekuipen met snoeiafval zorgde voor een vers bospad in de boventuin en het zag er aan het eind van de dag veel beter uit.

Ook kon een deel van de beelden weer naar buiten. Samen met een paar nieuwe, hebben we nu echt een ‘beeldige’ tuin, waarvan het einde nog niet in zicht is.

4 juli 2020 – door een wegomlegging duurde de reis wat langer en kwamen we aan het eind van de middag aan. Er was nog tijd om de meegenomen plantjes/stekjes te poten en de nodige pruimen te rapen. Vorige week was alles nog groen en nu lagen er rijpe pruimen op de grond en waren er ca. 7 takken bezweken onder het gewicht van de pruimen. Of die nog verder rijpen is afwachten.

11 & 12 juli 2020 – de pruimenoogst is enorm dit jaar en bij elk zuchtje wind hoor je ze vallen. De pruimen die op de muur en de trap vallen zijn niet allemaal bruikbaar, maar die op de zachte bospaadjes vallen wel.

29 augustus 2020 – een heel ander karweitje was het repareren van een dierenbeeld. De pelikaan en het vogeltje waren van elkaar gescheiden en werden weer herenigd met behulp van epoxylijm. Het lijkt gelukt te zijn en als alles goed blijft gaan, dan kunnen ze herenigd en al morgen naar de tuin.

We hadden al een tijdje niet meer in de tuin gewerkt en profiterend van het mooie weer hebben we de trap en de muur ontdaan van bladeren, takjes en vroege kastanjes. Aan het afzagen van de gebroken takken van de pruimenbomen zijn we nog niet toegekomen, misschien morgen.

6 september 2020 – bij de reparatie en uitbreiding van de tuinmuur hebben we een een waterloop aangelegd. Via een uitstekende steen valt het water uit de muur en loopt via een waterbak en kiezelriviertje weg, om daarna weer opnieuw uit de muur te komen. De uitstekende steen wordt in de volksmond wel ‘de krokodillenbek’ genoemd, met daarop aan de zijkanten kleine steentjes (tanden) om te zorgen dat het water de goede kant op loopt.

In de loop van de tijd wat dit gebit wat achteruit gegaan en daarom was het nu tijd voor de tandarts. Destijds waren de tanden vast gezet met cement, maar we denken dat ze daarvoor eigenlijk te klein zijn. Dit keer wordt het een tweecomponenten epoxylijm en we zijn benieuwd of dat beter gaat. Als alles uitgehard is, dan gaan we het testen.

20 september 2020 – in 2009 zijn we met de restauratie van de tuinmuur begonnen en hebben daarbij een trap gemaakt op de plek waar de muur het meest ingestort was. Als extraatje hebben we toen een waterloop gemaakt, waarbij “bronwater” uit de muur komt, naar beneden in een waterbak valt en dan weg loopt via een kiezel bed.

Vanwege een beschadiging aan de krokodillenbek, heeft al minstens 1,5 jaar geen water meer door de waterloop gelopen. Hoog tijd dus om te kijken hoe de “gebitsrestauratie” van de krokodil uitgepakt heeft.

De bronpomp was snel geïnstalleerd en aangesloten en al vrij snel kwam er water uit de muur. Tot zover alles OK. Het vervolg was iets minder, want hier en daar liep het water verkeerde kant op. Het merendeel liep wel goed en het lekwater kwam goed van pas in de droge tuin.

Aan het begin van kiezelbed wordt extra water toegevoegd, maar dat gebeurde niet. Na wat speurwerk bleek een koppeling verstopt te zitten en nadat die schoongemaakt was, deed ook dit het werk en konden we voor het eerst in bijna 2 jaar weer naar het klaterende bronwater luisteren.

We gaan nog wel een keer aan de slag om het weglopende water te voorkomen, maar het begin is er in ieder geval.

21 september 2020 – in de afgelopen jaren waren er wat stenen los gaan zitten van de opstaande randen van de tuintrap. Hoe dit komt weten we niet, maar we gaan het wel repareren. Het oorspronkelijke cement hebben we er zoveel mogelijk afgebikt en daarna hebben we stenen vastgelijmd met de lijm die we gebruikt hebben voor de vloertegels van de keuken.

Volgens de verpakking is dit ook buiten bruikbaar en we zijn benieuwd of de leistenen hiermee goed vast blijven zitten. Een klein nadeel van dit spul is de kleur, want het is wit en dit is behoorlijk opvallend op de grijsachtige trap. Grijs voegmiddel tussen de stenen moet voorkomen dat de lijm teveel opvalt.

22 september 2020 – we gingen verder met de alternatieve reparatiemethode van de tuintrap, waar wat stenen van de bovenrand los zaten. De stenen die we gisteren gelijmd hadden leken goed vast te zitten en daarom hebben we er nog meer gedaan. Ook zit er lijm tussen 2 losse teststenen om te kijken hoe vast het zit.

De wittige lijm die tussen de stenen zit moet verstopt worden achter grijs voegmiddel en dat stond vandaag ook op het programma. Ook dit is nieuw, want dit voegmiddel hebben we tot nu toe alleen in de keuken gebruikt.

10 oktober 2020 – het was weliswaar frisser dan gisteren, maar we konden ’s middags toch buiten werken. We hebben de tuin opgeruimd, zodat we de vers gevallen kastanjes beter zien en opruimen, om  zo een kastanjeplantage in het voorjaar te voorkomen.

11 oktober 2020 – na het werk aan de dakkapellen was er nog tijd om het werk te doen wat we eigenlijk van plan waren vandaag, de jaarlijkse snoeibeurt van onze vlierbessenboom. Van deze ‘knotvlier’ knippen we jaarlijks alle takken af die dat jaar zijn uitgeschoten. Doe je dit niet, dan is het binnen een paar jaar weer een boom die bij ons en bij de buren op het dak hangt. Het voordeel is ook dat je de jonge takken relatief makkelijk kunt knippen en geen zaag nodig hebt. 

16 oktober 2020 – buiten in de tuin hebben we kastanjes geraapt, want het seizoen is weer begonnen. De komende dagen is het waarschijnlijk dagelijks kastanjes rapen, om plantages in de zomer te voorkomen.

18 oktober 2020 – het is een rustige dag vandaag, zonder dakdekgeklop en cirkelzagen. Het werk bestaat zoals op veel zondagen vooral uit opruimen. Hieronder valt ook het opruimen van de tuin, al is dit in deze tijd een moment opname en duurt het niet lang voordat er weer nieuwe bladeren en kastanjes vallen.

20 oktober 2020 – geen temperatuurdip vandaag, maar een piek, want het kan 13 tot lokaal wel 20 graden worden. Ideaal weer om in de tuin te gaan opruimen en de grote aantallen kastanjes en bergen bladeren op de ruimen die elk jaar vallen. Het is wel handig dat we dit bij buren, tevens de boomeigenaren, kwijt kunnen. Jammer genoeg is een opgeruimde tuin van korte duur, maar duurt nog wel lang genoeg om een foto vanaf de steiger te maken.

22 oktober 2020 – tussen de regenbuien door konden we in de tuin kastanjes rapen, want die vallen in dit jaargetijde altijd volop.

24 oktober 2020 – de temperatuur ligt vandaag ergens tussen de 12 en 19 graden en lag bij ons gelukkig boven het gemiddelde. Weer prima weer dus om in de tuin kastanjes te rapen.

2021

Buiten leek het erop alsof er een tak van de enorme kastanjeboom van de buren naar beneden gekomen was. Een klein zonnecellampje, wat al niet meer werkte, was helemaal kapot en er waren wat stenen van 2 borders (die los op elkaar liggen) die een verdieping lager lagen. Al met al viel het dus mee.

Het relatief koele voorjaar had als voordeel dat het groen veel minder jungle-achtig was. Eén plant het blijkbaar enorm naar z’n zin gehad en zat overal op en in. Dat was het kleefkruid (Galium aparine), wat volgens www.astrologie.ws/kruiden/kleefkruid.htm tal van nuttige eigenschappen heeft (waarvan we nog niets geprobeerd hebben).

Gelukkig waren er ook mooie planten die behoorlijk gegroeid waren; een stekje van een vetplant die we in de muur gestopt hadden was een echte plant geworden en ook de rozen stonden er prima bij met veel bloemen.

12 juni 2021 – hoewel we vorig jaar bakken met kastanjes uit de tuin gehaald hadden, waren er hier en daar toch kastanjeveldjes ontstaan en we hebben er tientallen uitgetrokken. Ook tientallen emmers met bladeren en snoeiafval vonden hun weg naar de boventuin, waar de looppaadjes opgehoogd werden (nadat ze begaanbaar gemaakt waren).

Het was niet de ideale tijd om te snoeien, maar diverse struiken waren echt veel te groot geworden. De vlinderstruik, sering, hibiscus en hazelaar hebben we enorm gesnoeid. Misschien bloeien ze wat minder dit jaar en hopelijk schieten ze weer uit.

Een ander experiment was het poten van meegenomen bolletjes. Deze hadden eigenlijk veel eerder gepoot moeten worden, maar dat ging niet. Misschien komt er nog wat op en zo niet, dan poten we nog wel wat op de juiste tijd. Het is sowieso een probeersel, want of deze plantjes het in Kröv gaan doen is afwachten.

Als laatste karweitje van de dag werd een deel van de beelden uit de winterstalling gehaald en op hun plek in de tuin gezet.

13 juni 2021 – gisteren hebben we de kleinere beelden in de tuin gezet en vandaag waren de zware jongens aan de beurt. We hebben ze weer op hun min of meer vaste plek gezet en het is net of ze niet weg geweest zijn en de winter overgeslagen is.

25 juni 2021 – de spullen die we dit keer mee genomen hadden waren wat anders dan anders. Er zat weliswaar een flink stuk eikenhout bij, maar dat was niet voor reparatie. Het stuk dukdalf van ca. 30×30 cm en 1 m lang was de console voor ‘de bacchante dame’.

Met de nodige moeite lukte het om bijna 80 kilo (we hebben het op de weegschaal gezet) zware stuk hout via 2 trapjes in de Scheune te krijgen, waar we er wat later een pen in gelijmd hebben om het beeld op z’n plaats te houden.

Morgen als de lijm droog is, gaat het de tuin in, maar daarvoor moeten we eerst plaats maken. De beoogde plek hebben we vrijgemaakt van zooi en er zo waterpasmogelijk een stoeptegel neergelegd.

De meegenomen planten hebben we gepoot en een enkel bolletje wat de vorige keer gepoot was, kwam boven de grond. Niet echt spectaculair, maar beter dan niets.

De rest van de tijd hebben we besteed aan het opruimen van de tuin en met name aan de honderden minikastanjes die overal lagen. Het positieve hieraan is, dat dit dus geen grote kastanjes worden die in het najaar vallen.

De rozen hadden intussen zoveel bloemen dat ze met plantenstokken overeind gehouden moesten worden. Ook de nog onbekende hittebestendige plant, die we langs de weg tussen Kröv en Wolf gevonden hadden, was enorm gegroeid en had wat steun nodig.

26 juni 2021 – het was tijd voor ‘actie dukdalf’; de pen leek goed vast te zitten, dus kon alles de tuin in. Het kantelen ging niet meer vanwege de pen, dus moesten we hem optillen om de 3 treden van het laatste trapje voorbij te komen. Op een hondje ging het door de tuin, waar ook weer hindernisje in de vorm van een paar treden genomen moest worden.

Aangekomen op de standplaats ging het overeind zetten vrij soepel en niet veel later stond de dukdalf op z’n plaats. De dame erop zetten leverde geen problemen op, zodat een deel van de losgelaten bladeren en druiven weer op hun plaats gezet konden worden. De rest komt de volgende keer.

De grafsteen die uit de veevoederkelder in de tuin kwam hebben we ontmanteld en een deel is hun hergebruikt als opstapsteen naar het terras.

2 juli 2021 – we hadden weer een nieuw plantje voor de boventuin meegenomen. Geleidelijk aan willen we de grote hoeveelheid klimop vervangen door andere bodembedekkers die het uithouden onder het pruimenbomenbos en bramenstruiken. De planten van de vorige keer stonden er nog redelijk goed bij en een aantal bolletjes waren al uitgeschoten. Het zijn voorjaarsbolletjes, dus het is de vraag of ze nog gaan bloeien.

29 juli 2021 – buiten konden we gelukkig ook wat doen en dat was het repareren van de druivenbladtooi van de bacchante dukdalfdame. Na hier en daar een blaadje te hebben toegevoegd zag ze er weer beeldig uit.

8 augustus 2021 – met een temperatuur die weer wat omlaag ging naar 17 tot 22 graden en diverse forse regenbuien verspreid over de dag, was het een vrij troosteloze dag te noemen. Met deze foto’s van een paar dagen geleden kunnen we toch nog een positieve draai aan het weer even. 

26 augustus 2021 – bij aankomst was het al bijna avond en bouwklussen zaten er vandaag niet in.

Werken in de tuin kon nog wel en de onkruidberg werd weer wat hoger. In de boventuin zijn de bospaadjes weer enigszins begaanbaar nadat we overhangende bramentakken hadden verwijderd.

24 september 2021 – volgens de voorspellers zou het 19 tot 24 graden kunnen worden, maar dat werd het niet. Wel was het mooi genoeg om in de tuin te werken, waar de rest van de vlinderstruik gesnoeid werd en het nodige onkruid verwijderd werd.

25 september 2021 – een tussendoorkarweitje was het uitgraven van een oude Buxus struik, die de aanvallen van de gelijknamige motten een paar jaar geleden helaas niet had overleefd. We wilden kijken of er nog een stukje bruikbaar hout uit de stam te halen was. Buxus hout is enorm duur, de prijs kan makkelijk oplopen tot boven de EUR 65.000 per kubieke meter, of EUR 20 per kilo. Een kubieke meter haalden we bij lange na niet, maar er kwam wel een stukje bruikbaar hout uit.

14 oktober 2021 – knotvliersnoeidag viel laat dit jaar, maar vandaag was het zover. In een rustige namiddagzon bij een temperatuur van zo’n graad hebben we de knotvliet gesnoeid en meteen een deel van het groenafval weggebracht naar een groeninleverplek iets buiten het dorp. Morgen brengen we de rest weg en gaan we nog wat snoeien (als het droog is).

16 oktober 2021: het laatste karweitje van de dag was het opruimen van de takken- en bladerzooi van de knotvlier. We hadden meer aan de tuin willen doen, maar dat is er nog niet van gekomen.

29 oktober 2021 – het was mooi weer vandaag en de temperatuur kon oplopen richting de 18 graden. Omdat onze benedentuin beschut ligt tussen tuinmuren en het huis, kun je er al snel buiten zitten. Dat kon nu ook, waarschijnlijk voor de laatste keer dit jaar.

Een jaarlijks terugkerend karweitje is de verhuizing van de tuinbeelden naar de winterstalling om vorstschade te voorkomen. Ze staan nu allemaal binnen, klaar om in het voorjaar weer in de tuin gezet te worden.

Omdat er voor morgen regen voorspeld is, wilden we het mooie weer van vandaag gebruiken om zoveel mogelijk kastanjes en bladeren op te ruimen en om struiken te snoeien. De hazelaar en het “bolletje” (één of andere bes) stonden bovenaan, maar als er tijd is, doen we meer.

Al vrij snel hadden we de nodige speciekuipen en emmers gevuld met groenafval en waren bijna klaar om het af te voeren naar de groenstortplek iets buiten het dorp, toen de buurman met tractor en aanhanger aan kwam. De buren waren met dezelfde gedachte als wij ook bezig in de tuin en omdat er nog plaats op de aanhanger was, namen ze al ons groenafval ook mee.

Het duurde niet heel lang voor de 6 emmers en 3 speciekuipen die net geleegd waren in de aanhanger, weer gevuld waren en dit keer hebben we ze zelfs weggebracht. Bij terugkomst was het al aardig schemerig en tot het nagenoeg donker was hebben we gesnoeid en opgeruimd.

Vanwege de voorspelde regen hebben we de emmers en speciekuipen binnen gezet en morgen gaan we verder.

30 oktober 2021 – de rest van de werkdag zijn we verder gegaan met snoeien en opruimen in de tuin, want het regende gelukkig bijna niet. We konden weer 3 speciekuipen en 4 emmers aan de groenstort doneren. De eigenaar maakt hier compost van, wat verkocht wordt.

2022

no images were found

26 april 2022 – bij de rondgang door de tuin viel op, dat de tuin veel minder wild was dan eerdere voorjaren. Dit komt omdat we nu voor het eerst de meeste struiken al in de herfst hadden gesnoeid. Wel lagen er, zoals elk voorjaar, de nodige bergen kastanje bladeren.

Ook was een groot deel van de benedentuin bedekt met een groen tapijt van een plantje, waarvan de bolletjes elk voorjaar in grote getalen opkomen. Jammer genoeg bloeien ze niet en gelukkig verdwijnen ze al vrij snel. Welk plantje het is weten we nog niet.

27 april 2022 – vandaag hebben we de hele dag in de tuin gewerkt en zoals elk voorjaar lagen er overal weer bergen kastanjebladeren. Ook het onkruid had de winter goed doorstaan en er lag nog het nodig snoeiafval van vorig jaar.

In de boventuin waren de nodige kastanjes uitgeschoten. Gelukkig was de grond nog vrij vochtig en zacht, zodat ze er makkelijk uitgetrokken konden worden; het waren er meer dan 100.

Al snel waren de speciekuipen gevuld met groenafval en we hebben 2 tripjes naar de groenstort gemaakt met een auto vol speciekuipen emmers.

We hadden de nodige zomerbollen meegenomen en die hebben we gepoot. Het is nu afwachten of ze opkomen en of ze het doen op leemgrond. In de boventuin hebben we een paar kleine stukjes ontgonnen en ook hier hebben we wat bollen gepoot. Het is de bedoeling om de overwoekerende klimop geleidelijk aan te vervangen door planten en dan bij voorkeur planten die bloeien.

Het voorjaar betekent ook dat de tuinbeelden weer van de winterstalling naar de tuin verhuizen. De kleinere beelden hebben we vandaag gedaan, de grote doen we de volgende keer.

18 mei 2022 – het werk vandaag was snoeien en verwijderen van onkruid. Het paadje aan de zijkant was onbegaanbaar en het paadje naar het terras was er niet meer. Na de nodige noeste arbeid zijn de meeste plekken weer bereikbaar.

Behalve ongewenst groen, was er gelukkig ook gewenst groen in de vorm van bloeiende Akelei. Om meer planten te krijgen, hadden we weer wat ontgonnen en bollen gepoot. Die komen nu op.

In 2 ladingen hebben we in totaal 5 speciekuipen en 10 emmers met groenafval afgevoerd naar de plaatselijke groenstort. Het is jaren geleden dat de tuin er zo opgeruimd uit zag. De kunst is nu om het zo te houden.

Nu we overal weer redelijk goed konden lopen, verhuisden de laatste en zwaarste tuinbeelden van de winterstalling naar hun vaste zomerstandplaats. De lichtere beelden hadden we al eerder gedaan.

Het laatste karweitje van de dag was het in de grond stoppen van meegenomen planten en zaadjes. Of ze het doen op de leemgrond, die nu zo hard als steen is, weten we niet; de tijd zal het leren.

19 mei 2022 – een groot deel van de dag hebben we buiten gewerkt en o.a. de tuin verder opgeruimd. Op een stuk waar voorheen stalen balken en grote stenen lagen, gaan we nu een paadje, met borders voor planten en beelden maken. Verder hebben we nog wat zaadjes in de grond gedaan en zijn benieuwd wat er opkomt.

20 mei 2022 – we waren voor de regen begonnen met buiten werken, zodat er weer een rommelig stukje tuin gecultiveerd is. Als vervolg op het gebroken Schiefer terras, hebben we hier een gebroken Schiefer pad gemaakt.

Het paadje loopt rond en in het midden komt een sokkel met een beeld. De leitjes voor dit pad hebben we jaren geleden van de achtergevel en het dak af gehaald.

Bij het egaliseren van de grond stuitte we op een groot stuk steenachtig iets van zo’n 70 bij 50 cm. Nadat we de aarde er omheen weggegraven hadden, leek het op een stuk oud beton. Al sinds dag 1 dat we hier zitten, hopen we op een grote platte steen met daaronder een geheime kelder. Dit was weer zo’n steen en ook hier weer geen kelder.

21 mei 2022 – de 2e sokkel kreeg een plek in het nieuwe perkje, wat omringd is door een gebroken Schiefer paadje. Het verplaatsen en waterpas zetten van de sokkel viel niet mee. 

28 mei 2022 – de (dieren)tuin kreeg nieuwe bewoners, in het toekomstige grafvijvertje “zwemt” nu een krokodil en op de 2e sokkel ligt tijdelijk een Kröver Nacktarsch Frosch, oftewel ‘Moselwijnkikker’. 

In de diverse ontgonnen stukjes in de boven- en ondertuin beginnen de bollen op te komen. Of er uiteindelijk bloemen aan komen is de vraag en ook is het afwachten of de zaadjes opkomen. We zijn wat aan het experimenteren met planten om te zien welke het hier wel en niet doen. 

1 juni 2022 – we hebben we de waterloop van onze bron wat hersteld en aangepast. Ook was er weer wat onkruid wat weg moest en we hebben nagedacht over het terras. In het midden van de tuin hebben we een soort van terras van grinttegels. Dit terras is behoorlijk ongelijk en daardoor onhandig en het ontsiert de tuin. Dit jaar willen we ook hier wat aan gaan doen.

6 juni 2022 – gister was het een echte regendag en ook vandaag valt er het nodig. Prima voor de tuin en met een temperatuur die kan oplopen tot 25 graden voelt het wat tropisch aan. Iets wat goed past bij onze krokodil. Hij heeft een aardige schutkleur en om hem beter te zien hebben we het restant wit grind er omheen gelegd.

Ook diverse andere planten in de tuin doen het goed. De Akelei is grotendeels uitgebloeid, maar opeens staat de tuin weer vol met de Biesknikbloem. Geen spectaculaire plant, maar wel een met een heleboel gele bloemen. Door het droge weer doet de Sedum het ook goed en diverse soorten staan in bloei.

Droge leemgrond is keihard, maar nu het geregend heeft, kunnen we de resterende zaadjes eindelijk zaaien. Om ruimte te maken, hebben we de her en der ontgonnen stukjes tuin wat groter gemaakt.

10 juni 2022 – om te kunnen zien of en hoe alles groeit, hebben we foto’s gemaakt van alle plekken (een stuk of 10) in de tuin waar we, deels na het ontginnen, bollen gepoot en gezaaid hebben. Over een tijdje hopen we te zien dat er van alles bloeit.

Om te kijken welke planten er in onze tuin staan, maken we o.a. gebruik van de app Obsidentify. Die bevalt prima; je kunt het via de camera doen, maar ook het identificeren vanaf een foto of beeldscherm werkt goed.

30 juni 2022 – gaandeweg de dag zou de temperatuur volgens de voorspellers kunnen oplopen tot 33 graden, gevolgd stevige regenbuien, storm en onweer. We hebben daarom een foto van de stokrozen gemaakt, want die zijn niet zo storm bestendig. Ook hebben we de eerste pruimen van 2022 verzameld.

24 juli 2022 – het weer doet weer een stapje naar voren, met temperaturen die kunnen oplopen tot 34 graden. Omdat het morgen ook warm kan worden, hebben we de planten die het het hardst nodig hadden maar wat water gegeven. Tijdens dit watergeven, zagen we 7 vlinders van 3 verschillende soorten op onze vlinderstruik zitten.

De ca. 8 cm grote vlinders op de foto kenden we niet en na wat speurwerk op Internet bleek het een Koninginnenpage te zijn. Zijn (of haar) Latijnse naam is Papilio machaon en de Duitse naam is Schwalbenschwanz.

18 oktober 2022 – de botanische herfst is begonnen en de tuin ligt vol met kastanjes en bladeren en ondanks een spatje regen zijn we die gaan opruimen. Ze komen van de buren, waar een enorme kastanje boom staat. Gelukkig konden we de oogst (6 grote emmers) in de aanhangwagen van de buren kwijt, die het verder afvoeren. De komende dagen gaan we nog meer rapen.

21 oktober 2022 – vooral in de ochtend viel er het nodige en als het niet regende, dan regende het toch; geen water, maar kastanjes. Het is bijna dweilen met de kraan open; als je denkt een stukje tuin schoon te hebben, dan liggen er meteen weer nieuwe kastanjes.

22 oktober 2022 – mooi weer vandaag om in de tuin kastanjes te rapen, want zolang de boom nog niet kaal is, komen er nog steeds nieuwe bij. De kastanjeregen heeft waarschijnlijk ook het eerste “slachtoffer” gemaakt, want het pelikaanvogeltje lag naast z’n zitplek. We gaan nu kijken hoe we het gaan repareren.

25 oktober 2022 – er lagen weer de nodige kastanjes en bladeren om geraapt te worden en gelukkig stond de aanhanger bij de buren er nog. We zijn nu weer bij, maar er hangt nog het nodige in de boom.

26 oktober 2022 – het mooie weer was een uitstekende gelegenheid om in de tuin het e.e.a. te snoeien. We zijn begonnen met de knotvlier en daarna de hazelaar, hibiscus, sering en bolstruik. De heg bij het schieferterras hadden we gisteren gedaan en morgen gaan we verder, want het weer blijft goed.

27 oktober 2022 – we hebben de laatste struik van de benedentuin gesnoeid; dat was de vlinderstruik, die elk jaar een behoorlijk aantal vlinders trekt. Ook enkele kleinere planten zijn wat korter gemaakt.

Daarna hebben we een snoeirondje door de boventuin gemaakt en diverse pruimenbomen, hazelaars en vlierbes gesnoeid. Ook hebben we de nodige dorre bramen takken verwijderd, waarvan er sommige al een paar jaar in een boom zaten. Tijdens dit werk kwamen we ook bloemen in diverse pruimenbomen tegen.

2023

29 maart 2023 – ook de tuin werd geïnspecteerd en dat kunnen we samenvatten met 1 woord: Speenkruid, oftewel Ficaria verna. Bijna de hele benedentuin staat er vol mee en ook in de boventuin heeft deze plant al een behoorlijk stuk ingenomen.

Voor nu, in de het begin van de lente, zijn de gele bloemetjes leuk en over een maand of 2 is er niets meer van te zien, zodat de andere planten dan een kans hebben.

27 april 2023 – het speenkruid is nagenoeg uitgebloeid, maar over de tuin hangt nog steeds een soort van gelige gloed. Helaas zijn dat ongewenste paardenbloemen en om een verder explosie te voorkomen, gaan we ze – samen met dorre kastanjebladeren – zoveel mogelijk weghalen.

Verder staat er overal onkruid; zelfs op het gebroken Schiefer terras op de betonnen tuinkelder. Aarde is daar niet, maar onkruid dus wel.

Op de grond in de boventuin domineert vooral de klimop en we gaan nu weer proberen of andere planten het hier ook doen en hebben de meegenomen planten gepoot.

28 april 2023 – ook op de stenen tuintrap en muur was het nodige ongewenste groen opgekomen en dat hebben we vandaag grotendeels weggehaald. De muurvarens en een soort vetplant mogen blijven, maar planten zoals brandnetels niet.

30 april 2023 – om meer soorten bloeiende planten in de tuin te krijgen, hebben we vandaag het Slaapmutsje en IJzerhard gezaaid. We hebben geen idee of ze het hier doen, maar dat zien we vanzelf. Wat het in ieder geval dit jaar wel doet, is Vogelmuur, want her en der zitten behoorlijke bossen op de muren.

3 mei 2023 – in de tuin staat voor dit jaar een beter (= egaler) terras op het programma. Vandaag hebben we wat voorwerk gedaan en gekeken hoe het zou moeten worden.

5 mei 2023 – door de zon is het in de tuin warmer dan binnen en is het prima weer om in de tuin te werken aan het nieuwe terras, of aan andere dingen. De “vijver” van de tuinkroko is inmiddels speenkruidvrij en dus is er een mooi bedje voor zaaiproeven.

20 mei 2023 – het laatste karweitje vandaag was in de tuin, waar o.a. een slag in de eindeloze strijd tegen klimop en onkruid op het programma stond. Een behoorlijk deel van de boventuin tussen de bomen in, is bedekt met een dikke laag klimop en daar willen we op z’n minst voor een deel vanaf.

We hebben weer wat stukken vrijgemaakt, waaronder een paadje naar het terras en hopen dat we het vrij van onkruid kunnen houden.

We gaan nu kijken welke planten – anders dan klimop en liefst bloeiend – het doen op deze zeer schaduwrijke plekken zonder directe zon. 

21 mei 2023 – als de kans op nachtvorst richting nul gaat, gaan ook de grote tuinbeelden naar buiten. Vandaag was de dag, maar voordat de pelikaan op z’n zomerse stek gezet kon worden, moest de Yucca gesnoeid worden.

In de benedentuin staan al een paar Yucca’s en hebben we deze nieuwe stekken in de bossige boventuin gezet. Niet direct de ideale omgeving qua zon en grond en het is afwachten of de bosyucca het doet.

De rest van de dag hebben we klimop bij de achterdeur verwijderd, wat al veel te ver richting de muur was opgerukt. Ook in dit deel van de tuin moet de klimop gelijkelijk aan plaatsmaken voor wat anders.

24 – 26 mei 2023 – Het grinttegelterras in de tuin willen we ook anders hebben; het moet vlakker worden, zodat je er normaal stoelen en tafels kan neerzetten en ook moet het mooier worden. Vanwege het mooie weer hebben we vandaag wat aan het terras gedaan.. We zijn er nog niet helemaal uit wat het precies moet worden en al hobbyend zouden ergens moeten uitkomen.

30 mei 2023 – zolang het in de tuin nog niet te warm was, hebben we aan het terras gewerkt. Door de hogere temperaturen is de bovenste laag leem keihard en dat maakt het egaliseren er niet makkelijker op.

31 mei 2023 – voor de hele dag is er zon voorspeld, met temperaturen van 22 tot 27 graden. Een prima dag om ’s ochtends – als het nog niet zo warm is – aan het terras in de tuin te werken.

De eerste tegels liggen – omgedraaid – op hun plek en ook een paar vlakke leistenen, zodat enigszins te zien is welke kant het uitgaat.

1 juni 2023 – het terras is weer met een aantal tegels gegroeid en er is nu plaats voor 1 terrasstoel. In de zon is het nu eigenlijk te warm om daar te werken, dus werken we er zoveel mogelijk als er nog schaduw is.

2 juni 2023 – het blijft goed weer om buiten aan het terras te werken en dat groeit dan ook gestaag. De basis bestaat uit omgekeerde grinttegels en gladde tegels van 50 bij 50 cm. Jammer genoeg zijn ze niet allemaal even dik, waardoor het worteldoek eronder niet vlak ligt.

De voegen worden gevuld met leisteengruis. De grijze kleur hiervan past goed bij de stenen en komt terug in het gebroken Schieferterras.

De proefzitsessie was tijdens de koffiepauze en die was geslaagd! Stoelen en tafels kunnen probleemloos verschoven worden, iets wat op het oude terras nauwelijks mogelijk was vanwege de zeer ongelijk liggende tegels.

3 juni 2023 – ook in de tuin ging het werk voorspoedig en het vernieuwde terras is inmiddels groot genoeg voor een tafel en wat stoelen. Over de afwerking van de randen/kanten denken we nog na, maar daar komen in ieder geval ook wat planten.

Hier staan alle foto’s van de tuin in chronologische volgorde achter elkaar.