9 januari 2016 / 14 juni 2015 – de route van de Collis wandelingen ging door Merl en zo kwamen voor het eerst van ons leven in dit dorpje. Merl is al een oud dorpje met een Keltische oorsprong. De oudste vermelding dateert uit 782, waar het omschreven werd als ‘Merila’. Tot 1969 was Merl zelfstandig en toen werd het een Ortsteil van Zell.
Merl ligt ingeklemd tussen de Weinbergen en de Mosel en ruimte om uit te breiden is er nauwelijks. Dit is -denken wij- ook niet echt nodig, want net als andere dorpen in de regio daalt het aantal inwoners al jaren. In 2007 woonden er nog maar 703, terwijl dat er ooit meer dan het dubbele waren (1.563 in 1939). Zelf eind 1800 had Merl veel meer inwoners; 1.297 in 1885, tegenover de 658 in 2012 (info Wikipedia).
Merl heeft enkele zeer oude vakwerkhuizen, waaronder een mooi huis(je) uit 1417, wat op een splitsing van doorgaande wegen staat. in dezelfde straat staat ook een mooi baksteenhuis en dat is zeldzaam in deze streek.
Ook de horeca ontbreek niet en we hebben een “versnaperingsstop” gemaakt bij het Merler Bahnhof Weinkehrstation. Zoals enigszins uit de naam op te maken is, zit dit in het voormalige treinstation van Merl. Het station is destijds tegen een ronde toren aan gebouwd. Dit is een replica van een oude vestingstoren van Merl. Deze toren uit 1474, die zelfs de sloperijen van de Fransozen in 1689 had doorstaan, delfde het onderspit bij de aanleg van de Moselbahn in 1905. Lang hield deze spoorlijn het overigens niet vol, want hij werd in 1963 al weer opgeheven.
Merl claimt de langste kerk ter wereld te hebben, omdat er ca. 600 meter tussen de kerktoren en het altaar ligt. De kerk hebben we wel gezien, maar de oude kerktoren -die dus een stuk verder ligt niet- niet. Deze huidige Pfarrkirche was tot 1803 de kerk van het Minoritenkloster. Merl was nu (14 juni 2015) alleen een tussenstop tijdens een wandeling en we moeten er nog een keer naar toe om de rest te zien.
De complete fotoserie van Merl staat hier.