ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

23 november 2019 ‘laat de zon maar schijnen‘

23 november 2019 – vandaag maakt de temperatuur opeens een sprongetje naar boven, want het wordt 6 tot 14 graden en plaatselijk kan het zelfs 17 graden worden. De hoogste temperatuur hier was 9 graden en ook dat is niet slecht voor de tijd van het jaar.

Rond halfacht stond de 4 man sterke zonnecelmontageploeg voor de deur. De 3 monteurs begonnen met het naar boven brengen van de aluminium profielen waarop de panelen gemonteerd worden en de elektricien ging de gelijkrichter ophangen in de daarvoor gereserveerde hoek in de Scheune.

 

Door een misverstandje werd er een gat in de muur geboord wat later niet nodig bleek te zijn. Dat maken we wel weer dicht, zoals we al vele gaten dichtgemaakt hebben. De gelijkrichter ging vrij snel op z’n plaats en toen konden de kabels en de aarde naar boven getrokken worden. Deze volgen ongeveer de route van de elektriciteitskabel, die ook vanaf het dak komt.

Op het dak werden de aluminiumprofielen op maat gezaagd en vastgeschroefd op de beugels. Daarna kwamen de kabels met de aansluitkastjes, die er o.a. voor moeten zorgen dat wanneer 1 cel geen zon heeft, de hele installatie stil valt.

Dit was bij oudere installaties zo, maar nu gelukkig niet meer.

Toen de profielen en aansluitkastjes erop zaten, konden de panelen erop. Dat ging wat lastiger dan verwacht, want in plaats van via de ladderlift moesten ze met de hand naar boven doorgegeven worden, omdat ze te groot waren. Doordat ze met z’n vieren waren ging het toch nog vrij snel en iets na halftwee zat het werk erop.

De installatie werkt in principe wel, maar wordt pas begin 2020 in bedrijf gesteld. Dit vanwege de gegarandeerde vergoeding die je hier gedurende 20 jaar plus het lopende jaar krijgt. In 2019 is dat nog maar een dikke maand en in 2020 kunnen het er ruim 11 worden.

We zijn ook zeer tevreden over het uiterlijk van de panelen. Zelfs als je weet dat ze op het dak zitten, vallen ze niet echt op. Dat komt omdat ze aan de bovenkant helemaal matzwart zijn. Het zijn dus geen glimmende spiegelende panelen met zilverkleurige strepen.

Laat de zon nu (vanaf januari) maar gaan schijnen en we zijn benieuwd naar de opbrengst in de zomer.

Doordat ze vrij bijtijds klaar waren, konden we nog even naar de Baumarkt om wat steenwol te halen en natuurlijk hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om voor het eerst over de Hochmoselbrücke te rijden.

 

 

1 comment to 23 november 2019 ‘laat de zon maar schijnen‘

Leave a Reply to Marianne Cancel reply