ons avontuur

We wilden nog ‘iets geks’ doen in ons leven en dat werd een vakwerkhuis in Kröv, waar we sinds 2008 aan het werk zijn. Het pand bestaat uit 3 delen. Het oudste deel is uit '1600 en nog wat', dan een deel uit 1779 en tenslotte de "nieuwbouw" van ergens tussen 1779 en 1820. Onze werkvolgorde kan vreemd over komen; dit komt omdat we er ook in willen wonen en dus wordt er ook aandacht aan het “wooncomfort” besteed.

Archief

Het ringanker (deel 1)

5 augustus 2011 Vandaag zou er het nodige moeten gebeuren en dat gebeurde ook; eerst was de rechtermuur aan de beurt en toen kwam het echte werk; het ringanker! Het zou een ringanker van 20 bij 20 cm. moeten worden, bovenop de zijmuren en achtermuur van de begane grond van de Scheune. Van de linker- en de achtermuur moest een stuk weggehaald worden omdat het ringanker anders te hoog zou komen te liggen en op de plaats van het toekomstige inpandige terras zichtbaar zou zijn vanaf de buitenkant. Het weghalen van een stuk muur aan de achterkant had de nodige risico’s, want de vakwerkwand zou tijdelijk op een erg smal laagje leistenen komen te liggen. Voor de zekerheid dus maar weer wat stempels tevoorschijn gehaald en die aan de buitenkant onder het vakwerk van de achtergevel gezet.

Nadat de werkzaamheden op de muren af waren gingen we verder met het knippen, buigen en plaatsen van het wapeningsijzer (korven van 16 bij 16 cm en 4x staf rond 12) en toen dat gedaan was kwam de bekisting met daarin de isolatie. Het was nog een heel gedoe om de bekisting op z’n plaats te krijgen en met een theodoliet werd alles netjes op hoogte gezet.

Intussen was ook het beton gearriveerd en dat was vrij droog beton wat los op een vrachtwagen lag en ter plaatse met water op de juiste dikte/dunte gemaakt moest worden. In totaal werden er ca. 30 kruiwagens met beton vanaf de straat, via de garage en dan ca. 1 m. omhoog door de koeienstal heen naar de Scheune gereden. Daar aangekomen werd er wat water bijgedaan en met een schep in de bekisting op ca. 2,5 m. hoogte gegooid, waar het verdeeld werd. Elke keer als er een stuk vol was werd de lucht er met een trilnaad uitgehaald en indien nodig werd het beton aangevuld.
De nodige uren en zweetdruppels later zat het erin en na ruim 10 uur in een overal l gelopen te hebben zat de werkdag erop.    

De fotoserie van het maken van het onderste ringanker

Leave a Reply