8 november 2023 ‘koppig hout’

8 november 2023 – voor vandaag is ongeveer dezelfde temperatuur (7 tot 14) als gisteren voorspeld. Ook voor weersverschijnselen als regen, wind en zon zijn de verwachtingen vergelijkbaar en dat klopte wel aardig.

Vandaag het vervolg van de staander, waar we niet begonnen zijn met het aan elkaar maken, maar met het maken van het sleufgat voor de losse tap aan de bovenkant van het verlengstukje. In gedachte was dit geen lastig klusjes, maar de werkelijkheid was – niet voor het eerst – wat anders.

Het eikenhout was keihard en leek nog harder dan het harde eikenhout waarmee we al eerder aan het stoeien geweest zijn. Wat het lastiger maakte, was dat dit gat in de kopse kant van het hout moest komen.

De boorfrezen hielden het snel voor gezien en de scherpte leek per omwenteling af te nemen. Ook een kleiner freesbit op de bovenfrees gaf snel de geest en handgereedschap had er ook grote moeite mee. Toch wilde we voor de koffiepauze het gat af hebben; dat lukte, maar de koffiepauze begon wel wat later.

Het aparte van dit sleufgat is, dat het maar in een deel van de balk zit. Dit is omdat de hoekstaander aan het eind van het vakwerk zit en dat we liever niet willen dat je het ziet vanaf de kant waar geen vakwerkvulling zit, zodat het lijkt alsof er een “echte” hoekstaander staat.

Het gat is hier bovendien wat groter, omdat we nog niet precies weten waar we uitkomen bij de bovenbalk. Het sleufgat in de bovenbalk is ook nog beschadigd, toen jaren geleden een stuk wand naar buiten viel.

Dit betekent dat er gelukkig maar 1 zo’n lastig gat is! Het sleufgat aan de onderkant van de staander is weliswaar ook niet doorlopend, maar kan kleiner gemaakt worden, omdat het aansluit op het nieuwe stuk onderbalk wat we gemaakt hebben. Niettemin is ook dit kops hout en is het stuk balk, vanwege lengte en gewicht, wat lastiger te hanteren.

Hoewel het ook oud eikenhout was, was het lang niet zo hard, wat makkelijker werken was. Wat niet makkelijker was, waren de spleten, die ook op de plek zaten waar het sleufgat moest komen. Het gat kreeg hierdoor een ongeplande breedte en dus moet de losse tap en het gat in de onderbalk hierop aangepast worden.

Wie wat bewaard heeft, heeft wat en omdat we bijna al het eikenhout (ook afvalachtig) bewaren, was er snel een blokje gevonden waar de losse tap uitgehaald kon worden. Het blijft verbazingwekkend dat er mooie stukken hout uit ogenschijnlijk afval gehaald kan worden. Na wat gezaagd was er een bruikbare tap, die er goed in paste, hetgeen prima te zien is op een onscherpe foto.

De rest van de werkdag werd gevuld met het zo goed mogelijk passend maken van de halfhoutse verbinding, iets wat een hele uitdaging is bij oud eikenhout, wat bovendien niet recht, niet haaks, maar wel getordeerd is. We zijn tevreden met het resultaat, temeer omdat het hout uiteindelijk geverfd wordt in de kleur Ochsenblutrot (lijkt erg op RAL 3009 of 3004).

Daarnaast zit de hoekstaander op de 1^e verdieping, waardoor de verbinding op ca. 4,5 m hoogte zit en niet van dichtbij te zien is. 

De hap die t.b.v. de verbinding uit het grootste stuk van de hoekstaander is gehaald, zat op een plek waar het hout niet al te best was. Op zich kwam dat dus goed uit, maar voor de zekerheid hebben we het hout aan beide kanten in de verbinding behandeld met anti-houtwormspul. Het is niet de bedoeling dat er van binnenuit aan geknaag wordt.